Tagged definitions (23)
Showing 1-10 from 23

Χαβαλεδιάρικο κράξιμο με το οποίο οι περαστικοί τρολάρανε τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Πέτρου Γαρουφαλιά (επικεφαλής του βασιλοχουντικού κόμματος της «Εθνικής Δημοκρατικής Ενώσεως») το 1974.

Στις συγκεντρώσεις αυτές ακούστηκαν και άλλες ευφάνταστες τρολιές όπως:

(βλ. εδώ, εκεί και παραπέρα)

Άκουσα το σύνθημα για πρώτη φορά δια ράμφους μάινας σε φούρνο στα βλάχικα τση Βάρης προ τριακονταετίας και βάλε.

Πιο σκοτεινή και δυσοίωνη παραλλαγή του τσιτάτου εξεφράσθη και στις συγκεντρώσεις των αγανακτίστας:

Πρόκειται για παραφθορά-γείωση του πολιτικού (οΘντκ) συνθήματος των χρυσαύγουλων "αίμα και τιμή, Χρυσή Αυγή."

Αίμα, Σκατά, Χρυσά Αυγά!

Μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα τα ναζίδια το γύρισαν σκόπιμα σε "πατρίδα και τιμή, Χρυσή Αυγή", εκτός φυσικά κι αν βρίσκονται στα τσακίρ κέφια.

Πέον να σημειωθεί ότι τα αυγά ελλείψει εμπνεύσεως οι χρησοί αβγύ απλώς μετέφρασαν το σύνθημα τση χιτλερικής νεολέρας (Hitlerjugend) Blut und Ehre:

Ιντερνετικό μιμήδιο που φοριέται αρκετά τελευταία. Πρόκειται για λολοπαίγνιο στο σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά» της «κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας» των ΣΑΝΕΛ.

Ο παρά φύσιν τσιπροκαμμένος συνασπισμός αριστεριάρηδων και ψεκασμένων εθνικοφρόνων από τις πρώτες κιόλας ώρες της συνδιακυβέρνησης τροφοδότησε τους απανταχού αστειάτορες με λολαδερά και εισέτι αχαρτογράφητα φασίστ για κακεντρεχή χαβαλέ: τους πανηγυρισμούς τση LePen(is) για την νίκη του Αλέξη, τα σέλφι Καμμένου και Δούρου πάνω από τα Ίμια, τις καυλάντες Κωνσταντοπούλου - χρυσών αυγώνε στη βουλή, και ταλιμπάν.

Εν κατακαυλείδι: ΕΑΜ και ΕΔΕΣ, τώρα όλο αγκαλιές <3

Ποδοσφαιρικής προέλευσης ρατσιστικό σύνθημα σε βάρος των Αλβανών. Ακούστηκε και διαδόθηκε το 2006, όταν ορισμένοι Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα θέλησαν να πανηγυρίσουν τη νίκη της εθνικής ομάδας Αλβανίας επί της εθνικής Ελλάδας.

Άλλες σλανγκιές κι εκφράσεις εμπνευσμένες από τους Ιλλυριούς γείτονές μας: Αλβανάκο, Αλβανία, αλβανιάζω, αλβανιάρης, Αλβανικό V, αλβανικό Zippo, αλβανίτζουρας, αλβανό, αλβανός, Αλβανός τουρίστας, αλβανόσκαγια, αλβανόχαπο, Τον βαφτίζεις τον αλβανό; / βαφτίζω τον Αλβανό, γκέκας, καρούτα, νόζης, πλιάτσικο, Σκίπης, τσιφσαράς, τσουτσού, Φάτος Νάνο, χάνα μούνου, Albanian Haze, Τίρανα Χέιζ (Tirana haze),

Βλ. επίσης: Αλβανό-Ελληνικό λεξικό ύβρεων, Αλβανοελληνικά.

Ένας μάλλον καινοφανής τρόπος να γράφει κανείς σε τοίχους ή όπου το γνωστό αντιμπατσικό A.C.A.B. (1=Α, 3=C κοκ).

Λεγόταν που λεγόταν πολλαχώς αυτό το A.C.A.B., τώρα, με την καθόλου τυχαία και αθώα παρεπίδραση ίσως από την «μυστικότητα» της απεύθυνσης του 88, ογδόντα οχτώ των ασπόνδυλων, το σύνθημα μόνοι μας θα το γράφουμε, μόνοι μας θα το καταλαβαίνουμε, οι μυημένοι, εμείς οι γαμάτοι, οι σεσωσμένοι.

Επιφώνημα-επιτατικό μόριο της σλανγκικής, το οποίο χρησιμοποιείται στην ακόλουθη μορφή:
«Χ (συχνάκις ΠΑΟΚ) ρε μουνιά!»
και δηλώνει τη δυναμική και αμέριστη στήριξη που παρέχει ο λέγων ή γράφων στο Χ.

Ξεχασμένη (και ουχί αδίκως) εϊτίλα, παρόμοια με το «χύσε Μήτσο να φτιάξουμε παστίτσ(ι)ο», καθώς και με το περίφημο παρεμφερές στιχάκι «φύσα αγέρα φύσα, να στεγνώσουνε τα χύσ(ι)α» ή «φύσα αγέρα φύσα, για να στάξουνε τα χύσ(ι)α» (το οποίο, κατ' εμέ, δεν βγάζει νόημα), κλπ.

Από αυτά που λέγονταν κάποτε είτε στα τσοντάδικα ή, πιο διαδεδομένα, για να δείξουμε και καλά ότι τολμάμε να μιλάμε πρόστυχα.

Η χαρακτηριστική, σήμα κατατεθέν, κίνηση του Γκόκου (ή στην ελληνική τηλεόραση Σονγκόκου ή Σογκόκου), του ήρωα της θρυλικής σειράς Ντράγκονμπολ. Ήτανε συστατικό στοιχείο του παιδικού-εφηβικού παροξυσμού που μας έπιανε και μας έκανε να περιμένουμε να έρθει το σαββατοκύριακο για να δούμε πού κατέληξε το κύμα που εξαπέλυσε στο προηγούμενο επεισόδιο ο ήρωάς μας.

Η σειρά αυτή, μεγάλωσε γενιές και γενιές (δυστυχώς σήμερα τα παιδιά βλέπουν κάτι αηδίες).

Η κίνηση αυτή, που την έμαθε στον μικρούλη Γκόκου ο πρώτος του δάσκαλος Μαστερ Ρόσι, ακολούθησε το μαχητή καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του και εξολόθρευσε με αυτήν δεκάδες κακούς που ήθελαν να καταστρέψουν το σύμπαν.

Είναι ένα κύμα ενέργειας, άσπρου-μπλε χρώματος, που εκτοξεύεται από τον μαχητή μέσα από τις παλάμες και των δύο χεριών, τα οποία διαγράφουν μία κίνηση από πίσω προς τα μπρος. Συνοδεύεται από μία στριγκλιά του τύπου «Καααααμέ, Χαααααααμέ, Κύμαααααα!».

Χρησιμοποιήθηκε και από άλλους θρυλικούς μαχητές όπως ο Κρίλιν, ο Σελ, και ο Γκόχαν.

Έκφραση η οποία αφορμάται από τον αθλητικό (και δη ποδοσφαιρικό) χώρο, αλλά διαχέεται παντού για να δηλώσει ο,τιδήποτε μας αρέσει υπερβολικά. Λέμε x και τα μυαλά στο μπλέντερ για να σημάνουμε ότι το x είναι υπερβολικά καταπληκτικό, ανύπαρκτο, ανύπαρκτο στο γκουγκλ, σούπερ ουάου σούπερ ντούπερ, τιτανοτεράστιο, υπερατλαντικό, ανοξείδωτο και όλα τα συνώνυμα του μεγάλο.

Η εικονοποιία αφορά έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, μάλλον τον δικό μας, αλλά με διαστάσεις καθολικότητας, τον οποίο τοποθετούμε αυτοβούλως σε μία συσκευή Blender. Το αποτέλεσμα είναι ο υπερθετικός του τα μυαλά μας πονάνε, δηλαδή τα μυαλά μας βρίσκονται σε μεθυστική τύρβη, σε ανακατωσούρα, σε διάλυση, σε υπερβατική έκσταση και εντέλει σε άπλωση- ένωση δίκην νιρβάνας με το υπερβατικό αντικείμενο του πόθου μας.

Ως προς την καταγωγή της φράσης: Είναι σαφές ότι προέρχεται από φιλάθλους και δη του ποδοσφαίρου. Δέον να συσχετιστεί με τις συγγενείς εκφράσεις και τα μυαλά στα κάγκελα και τα μυαλά μας πονάνε. Είναι πιθανόν να προέρχεται από τον βορειοελλαδίτικο χώρο και τους φιλάθλους του ΜΠΑΟΚ, ωστόσο η έρευνά μου δεν είναι καταληκτική και πλέον χρησιμοποιείται από όλες τις ομάδες. Υπέρ της βορειοελλαδιτικής προέλευσης, πάντως, συνηγορεί η συγγένειά της με το τα μυαλά μας πονάνε. Η έκφραση αυτή, όπως γράφει ο Πάτσης «σημαίνει συσσωρευμένη και, προς το παρόν αδιέξοδη (ή ανίσχυρη), οργή. Είναι αυτό το σφίξιμο στα μηνίγγια, αυτός ο πονοκέφαλος που σε πιάνει από το κακό σου όταν φουρκίζεσαι, όταν με θρασύτητα σε θεωρούν θύμα και σε υποβάλουν σ’ ένα αργό διανοητικό βασανιστήριο. Όπως, άλλωστε, το να βλέπεις την ομάδα σου να παραπαίει ανάμεσα στην μετριότητά της και την (ντεμέκ μονίμως) σικέ διαιτησία [...] Αποδίδει τον σαλονικιώτικο συνδυασμό πάθους με την μπάλα και μόνιμης γκρίνιας και δυσαρέσκειας με οποιονδήποτε σχετίζεται με αυτήν, κυρίως βέβαια την παράγκα του αθηναϊκού κατεστημένου». Οπότε θα λέγαμε ότι το και τα μυαλά στο μπλέντερ πάει ένα βήμα παραπέρα και αναλαμβάνει αυτήν την εξ αδικίας εγκεφαλαλγία για να δοξάσει το αντικείμενο λατρείας αλλά και θυσίας. Πρόκειται δε για μια εγκεφαλοδίνη ακόμη μεγαλύτερη από το και τα μυαλά στα κάγκελα.

Χρήση: Όλες οι ομάδες την χρησιμοποιούν. Όπως δείχνει ο γούγλης η χρήση της αφορά περαιτέρω παντοειδείς ονειρώξεις και κυρίως: α) Αμαρτωλές γκόμενες, β) αυτοκίνητα, γ)τεχνολογικά μαραφέτια και γκατζετιές, δ) τραγουδιάρες. Το πιο ενδιαφέρον που δείχνει ο γούγλης είναι ότι η έκφραση χρησιμοποιείται συχνότατα σε συνδυασμό με α) τοπικισμό, και β) τιραμισουρεαλισμό. Δηλαδή την χρησιμοποιούν πολύ συχνά γλωσσικοί χρήστες για να εξάρουν τον τόπο καταγωγής ή αρεσκείας τους, ιδίως αν είναι πολύ ταπεινός και άγνωστος. Και επίσης, αν κάτι είναι πολύ δύσκολο να προφερθεί ή να κατανοηθεί, οπότε η έκφραση προσδίδει ένα τιραμισουρεαλιστικό εφέ και εξάρει αυτόν που την λέει ως τον μόνο που έχει καταλάβει την αξία του απρόσιτου για τους άλλους αντικειμένου λατρείας. Το ίδιο ισχύει βέβαια και στις περιπτώσεις τοπικισμού.

Τέλος, να πούμε ότι η έκφραση σχετίζεται με την εξαίρετη θέση που έχει η συσκευή μπλέντερ στα σύγχρονα νοικοκυριά και κυρίως στο (μετα)νεωτερικό φαντασιακό της αποδόμησης/ χάωσης/ υβριδοποίησης/ μοντιφιάς/ παμμειξίας και σύγκρασης, όπως φαίνεται και από την εκπομπή Will it blend;.

Πάσα: Μες (και τα μυαλά στο μπλέντερ).

Ιστορική φράση παρμένη από ιστορικό σύνθημα των 80ιζ μετά από ιστορικές μάχες του εν λόγω ιστορικού ποδοσφαιριστή με τελικό προορισμό την ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ΑΕΛ το 1988, ομάδα στην οποία ο ίδιος ήταν αρχηγός. Ο ποδοσφαιριστής υπήρξε μπαλαδότερος των μπαλαδοτέρων και χάρη στην υψηλή, αέρινη σχεδόν τεχνική του κατατάχθηκε ανάμεσα στους αγαπημένους της κερκίδας οι οποίοι τον έκαναν σύνθημα. Και κανονικά έπρεπε να λεχθεί πως «οι οπαδοί με καλλιτεχνικές φλέβες τον έκαναν σύνθημα», αλλά σιγά την πρωτότυπη ρίμα που εμπνεύστηκαν εδώ που τα λέμε.

Από τότε το εύληπτο αυτό σύνθημα ξεπέρασε τα στενά (πολύ στενά όπως με ενημερώνει ένας φίλος μου Βολιώτης) όρια των οπαδών της Λάρισας και έγινε σύνθημα στα στόματα όλων («ούλων» όπως μου θύμισε ένας φίλος Λαρισαίος ότι είπε ο Βολιώτης). Και φυσικά οι υπόλοιποι χρήστες της έκφρασης δεν την χρησιμοποιούσαν οπαδικά αλλά για χίλιες τρεις άλλες χρήσεις που τις αφήνω για τους μάστερς των λιστών.

Για να δώκω όμως ένα γενικό πλάνο χρησιμοποιείται μόνο όταν πρόκειται να ακολουθήσουν μεγάλες στιγμές για κάποιον/την ανθρωπότητα/μέρος της ανθρωπότητας:

• Προ χεσίματος γιατί ο τύπος παραλίγο να σκάσει/ο τύπος είναι ιδιοφυΐα και θα ανακαλύψει φτηνές πηγές ενέργειας/ο τύπος έχει τρελάνει τους δίπλα του στο κλάσιμο.
• Προ μεγάλης απόφασης που πρέπει να λάβει κάποιος γιατί δεν γίνεται να είναι συνέχεια καληνυχτάκιας/γιατί είναι ο πλανητάρχης και δεν δέχεται χυλόπιτες/γιατί έχει ζαλίσει τα αρχίδια στην παρέα του για την Κικίτσα που δεν-είναι-σαν-τα-άλλα-τα-κορίτσα.
• Προ πράξης που ανέβαλλε συνεχώς αλλά κάποτε έπρεπε να γίνει γιατί δεν γίνεται να αποφεύγει για πάντα την περίεργη μαγειρική/γιατί είναι πρέσβης της Γης σε ειρηνευτική αποστολή στον πλανήτη Γκρουνξτς και πρέπει να δοκιμάσει τοπικές γεύσεις/γιατί οι γεύσεις είναι τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής.