Ότι μας δεσμεύει στη ζωή ή και ό,τι θέλουμε να δηλώσουμε σιωπηρά το φοράμε.
Δηλαδή:
- Είμαι παντρεμένος, φοράω βέρα (κοιτάτε ρε μαλακιασμένες αυτός είναι θκόσμ'),
- Με ενδιαφέρει η χρονική ακρίβεια, φοράω ρολόι,
- Η θρησκεία μου είναι (...) φοράω την ανάλογη αλυσίδα με το σήμα της θρησκείας μου (και όσο πιο ακριβό η μεγάλο το σήμα η και η αλυσίδα τόσο πιο πολύ δηλώνουμε αυτό που θέλουμε),
- Θέλω κάτι άλλο που δεν το καλύπτει η υπάρχουσα αγορά; Tραβάω ένα τατουάζ (και άντε να το βγάλεις μετά που θα αλλάξεις γνώμη.
Μια γυναίκα με δυο παιδάκια, ζωντοχήρα, κοιτάζει να ρίξει άγκυρες σε κάποιον που μπορεί να τυλίξει. Οι άγκυρες αυτές λοιπόν έχουν αλυσίδες που σημάνει δέσμευση. Αλλά, έλα που όταν κοροϊδεύεις και κάνεις κόλπα να τον τυλίξεις, κάποια μέρα προδίδεσαι και ξεσκεπάζεσαι! Είτε με την συμπεριφορά είτε με την προσπάθεια να αλλάξεις τον έρημο αυτόν άνθρωπο και να τον φέρεις στα μέτρα σου, με αποτέλεσμα ο τύπος να σπάσει τις αλυσίδες και να την κοπανήσει και μην τον είδατε.
Το ίδιο ακριβώς και με τα ανωτέρω αναφερόμενα, πχ,
- Πετάς το ρολόι,
- Σπας την θρησκευτική αλυσίδα μια που μόνος σου γεννήθηκες και πιο μόνος θα φύγεις και δεν χρειάζεσαι κανένα πραγματικά,
- Πετάς τη βέρα, και γενικά απαλλάσσεσαι από περιττές άγκουρες και αποκτάς την (κατά την αυταπατώμενη ιδέα σου) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου.
Σπάστε τις αλυσίδες σας και γράψτε ένα εθνικό λαχείο, ολέ!
Δ.Π. Μες
- Δεν βλέπεις, τρέχει αίμα από την μύτη σου από τις πολλές μυτιές! Σπάσε ρε μηνάρα τις αλυσίδες και κάνε την από την πρέζα γιατί σε βλέπω ανάποδα…