Definitions by HODJAS (328)
Showing 261-270 from 328

Γκραφίτο στα Εξάρχεια. Χιουμοριστικό αποτρεπτικό της χρήσης βίας (!)

(Παροιμία): Δηλ. αυτοί που επιζητούν συνεχώς τη δημοσιότητα, συνήθως έχουνε κάποιο κουσούρι. Κάτι δεν πάει καλά.

Εν προκειμένω, πάνε δίπλα στο σαματά, ο ένας επειδή δεν ακούει κι άλλος για να μην ακούγεται.

Βλ. μαϊντανός, Τσίπρας, Αβραμόπουλος, Άννα Διαμαντοπούλου, Θώδη, αφες Μαγγίρα κτλ.

Να μην συγχέεται με το «Μπροστά απ' τα νταούλια, όλοι ξέρουνε και κλάνουνε», διότι σημαίνει τον θρασύδειλο άνθρωπο, που ξετσουμίζει μόνον όταν έχει εξασφαλίσει υποστήριξη.

Παρόμοιο: Ο αδειανός ντενεκές κάνει θόρυβο.

Αγγλιστί: the empty can rattles the most.

(Ρατσιστικό) Μαύρος που πουλάει σι-ντί.

Βλ. και παλιό γηπεδικό chant: «Μπαμπακίτα, πόσο κάνει / το σι-ντι του Χατζηγιάννη;» (τραγουδιέται κατά το: Βρέ Μπιν Λάντεν τι να κάνω κτλ).

Συνώνυμα: σκούρος, μπλάκμαν κλπ.

Ενοχλητική / εριστική τριβή του προτεταμένου μέσου δακτύλου (λυγισμένου) του χεριού με κλειστή την γροθιά, πάνω σε κεφάλι ατυχούς μαθητή από συμμαθητή του, συνήθως κατόπιν κεφαλοκλειδώματος.

Αγγλιστί : Dutch rub.
Αγνώστου ετύμου.

Καραμπουζουκλής, μαγκίτης κι αλανιάρης, ωραίος τύπος, γλεντζές.

Βλ. προσφώνηση Σπεράντζας Βρανά προς Χατζηχρήστο στο γκιζ-ντάνι (ταινία «Σκληρός Άνδρας»).

Κάνω την κορόιδα. Προσποιούμαι άγνοια, έχων λερωμένη την φωλεάν μου. Βλ. Παπαγιαννόπουλος και Τζανετάκος ανακρινόμενοι στον «Ηλία του 16ου».

Συνώνυμα: Αθώα περιστερά, ποιούμαι την νήσσαν, εγώ περί τον φόνον τίποτις κτλ

Μακρινή χώρα όπου ταξιδεύουν οι πρεζάκηδες.

(Παροιμία) : Όπου ο χρόνος που δαπανήθηκε στο μπίρι-μπίρι (για ψηστήρι) είναι αντιστρόφως ανάλογος της ποιότητας του αποτελέσματος.

Όπου πρέπει ο κυνηγός να πιει μια Βραζιλία καφέδες, να γνωρίζει όλη τη δισκογραφία ώστε ν' απαντήσει σε κάθε θέμα (βλ. «τί μουσική ακούς;»), να τρώει αναπάντητες στη μάπα και πολλά άλλα μέχρι να ανακράξει «Η Πόλις εάλω»!

Κοινώς, αν σου βγάλει την Παναγία η ημιπαρθένος, μην περιμένεις πολλά επί κλίνης ...

Πρόκειται για σύγχρονη και επιστημονικότερη έκφραση του: Γαμώ το σόι σου! Με τη διαφορά πως, εν προκειμένω, οι καθυβριζόμενοι συγγενείς σου είναι πολυπληθέστεροι και τραβάνε πολύ πίσω (αλλά και μπροστά!) σε χρονικό ορίζοντα.

Αν πιστεύεις στο Δαρβίνο δεν είναι και τόσο βαριά, δεδομένου οτι πολλοί πρόγονοί σου ήτανε ουρακοτάγκοι και δε σε χαλάει. Αν όμως πιστεύεις στη Βίβλο, τότε, όσο πιό πίσω πάς τόσο βαρύτερο το μπινελίκι αφού φτάνεις στο Θεό (κατ' εικόνα κτλ).

Μέχρι την εισαγωγή της έκφρασης αυτής, το πιο πιθανόν είναι ότι το χρονικό και αριθμητικό εύρος των κατωτέρω ενδεικτικών ιταλικών εκφράσεων ίσως να μην είχε ποτέ ξεπεραστεί:

I morti toi, a doi-a doi, fin' che arrivano a numeri dispari! (Bari) = Γαμώ τους νεκρούς σου, δυο-δυο, μέχρι να φτάσουνε σε περιττό αριθμό ...

Managgi' a chi t' ha mort' e che te stramort', e ancora ta' da muri! (Napoli) = Γαμώ τους νεκρούς σου και τους καλύτερούς σου νεκρούς κι αυτούς που θα σου πεθάνουνε ...

Managgi' a chi t' ha mort' e che te stramort', e chi sonava la campana mort'! (Napoli) = Γαμώ τους νεκρούς σου και τους καλύτερούς σου νεκρούς κι αυτόν που βάραγε την καμπάνα τους

L' animaccia dei meglio mortaci tua! (Roma) = Γαμώ την κωλοψυχή των καλύτερών σου νεκρών ...

Γυναίκα με χοντρές γάμπες (σαν τον Ποπάυ).

Συνήθως απαντάται σε πιο προχωρημένες ηλικίες, ή σε χωριά, οπότε συνδράμει την μπουκαλοδιαμόρφωση της γάμπας η ηλικία, η γέννα, η ατημελησία, οι βαριές δουλειές κλπ.

Αν πρόκειται και για γαριδογκόμενα, βράσε ρύζι ...

Στην Αττικοβοιωτία, ενδημεί στην Αμφιάλη.