Definitions by Khan (2354)
Showing 1451-1460 from 2354

Ένας νέος εις -σεξουαλ ανδρότυπος, εκ του αγγλικάνικου lumber = ξυλεία. Πρόκειται δηλαδή για τον ξυλοκόπο, ή μάλλον για έναν άντρα που θεματοποιεί και προβάλλει σεξουαλικώς το γεγονός ότι (προσπαθεί να) μοιάζει με ξυλοκόπο, με lumberjack που λένε και στο χωριό μου.

Προφ έρχεται ως αντίδραση στον μετροσέξουαλ, που, όπως, -φευ-, αποδείχτηκε, δεν ήταν παρά ένας ευφημισμός για τον πουστοσέξουαλ. (The Lumbersexual is here to chop down metrosexuals, όπως γράφει χαρακτηριστικά ένα σάη). Όμως ο λαμπερσέξουαλ δεν είναι απλώς ένας ρετροσέξουαλ, δηλαδή ένας ειλικρινής οπισθοδρομικός μπάρμπα-Μπρίλιος, αλλά είναι μάλλον ειρωνικά ρετροφουτουριστικός, ήτοι διανθίζει με βιντατζιές σχετιζόμενες με την ξυλοκοπτικήν ένα εξαιρετικά ποζεράδικο κλάριν λουκ.

Με τρεις λέξεις ο λαμπερσέξουαλ είναι ο άντρας που χέζει στο δάσος. Εκτός όμως από οδηγούς επιβίωσης στην άγρια φύση και κωλόχαρτο για χέσιμο στο δάσος μαζί με τις αρκούδες, ο λαμπερσέξουαλ διαθέτει και μερικά άλλα αξεσουάρ, όπως πολύ καρό, λ.χ. καρό κασκόλ και πουκάμισα κυρίως κοκκινόμαυρα, δερμάτινα, φθαρμένα τζιν, φανέλες άλα Marlon Brando, τιράντες, παπούτσια ορειβασίας και δασέα μούσια, είτε τ. χιπστερικού ironic beard, είτε πιο κλαρινογαμπρικού μουσιού Λεονάιντας (περιποιημένο, σιασμένο και μυτερό προς τα κάτω). Και βεβαίως άφθονα τατουάζ, μανίκια κυρίως, αλλά γιατί όχι, και εφημερίδες και ταπετσαρίες. Επίσης: μάλλινους σκούφους και κάλτσες, σακίδια Field Pack (before it was made cool by Σταύρος Θεοδωράκης), φλασκιά κ.ά. εξαρτήματα (για πλήρη λίστα δες εδώ).

Στη συμπεριφορά, ο λαμπερσέξουαλ θα είναι ο άντρας που πιάνουν τα χέρια του, που δεν θα καλέσει ποτέ μάστορα να φτιάξει μια ζημιά, μην κινδυνεύοντας από τον κάθε Σάκη τον υδραυλικό, αλλά θα τα ρυθμίσει όλα μόνος του ανάλογα με τον βαθμό ειρωνείας ή ειλικρίνειας του πρωκτάγματός του. Ενίοτε θα έχει κάτι και από μπεκροσέξουαλ κλανιαρογαμπρό, στο σεχ δε, θα αυτοπροβληθεί ως ωμοσέξουαλ. Άλλες φορές πάλι θα διατηρεί μια μυστικιστική σιωπή στην παρέα ως νέο μελαγχολικό αγόρι αποτραβηγμένο στις σκέψεις και στον διάλογο με τη φύση. Απαραίτητο αξεσουάρ σε αυτήν την περίπτωση είναι το χαλάκι της γιόγκα.

Ενστάσεις (δες εδώ): Ξέρει πράγματι ο λαμπερσέξουαλ να κόβει δέντρα, να φτιάχνει τα υδραυλικά και τα ηλεκτρολογικά, ή μήπως δεν ξέρει ούτε πώς λειτουργούν οι Zippo; Ο αστικός δασάνθρωπος (Urban Woodsman), ήτοι ο άντρας που ναι μεν χέζει στο δάσος, όμως κατά τα άλλα μάλλον συχνάζει στις χιπστεροτοπίες του άστεως, δεν είναι ένα πρώτης τάξεως μεταμοντερνιάρικο ντεκαφεϊνέ; Ακόμη πιο ντεκαφεϊνέ θεωρείται το να είσαι τριχολάτρης στη μούρη και τριχοφοβικός στα αρχίδια, ήτοι ο δασυπώγων ξυρισαρχίδας, ή, όπως λέμε στο χωριό μου, folksy on the face, creepy on the balls. Στα οποία η πειστική αντένσταση είναι μία και μοναδική: Ο,τιδήποτε αξίζει τον κόπο, αρκεί να κηρυχθεί εκτός μόδας ο επαίσχυντος μετροσεξουαλισμός.

Καλά όλαφ τα, αλλά ευδοκιμεί η φυλή των λαμπερσέξουαλ στην Ελλάδα; Μια βόλτα από τον γούγλη δείχνει ότι μάλλον πρόκειται για αμερικανιά ή και καναδιά για την ακρίβεια, την οποία ορισμένα έντυπα και σάη τύπου Πουτσοπόλιταν επιχειρούν να μετακενώσουν στο Ελλαδιστάν δίκην Επομένου Μεγάλου Πράματος (Next Big Thing που λέμε και στο χωριό μου). (Ακόμη και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εξάλλου, ορισμένοι εκλιπαρούν please stop trying to make lumbersexual happen). Πάντως, αν και δεν διαθέτει την ιθαγένεια του κάγκουρα ή του κλάριν, ωστόσο ο λαμπερσέξουαλ έχει όντως κάνει την εμφάνισή του στο ιδίωμα των Αθηνέζων πασχόντων από χιπστερίαση για να χαρακτηρίσει κάποιους πιο ματσό χιπστεροκάγκουρες. Το μέλλον θα δείξει.

(από Khan, 10/12/14)

Μάκης Βορίδης: Lumbersexual before it was cool! (από Khan, 21/01/15)

Εις -σέξουαλ ανδρότυπος. Σχηματίζεται και αυτός ειρωνικά προς εις -σέξουαλ τύπους, όπως ο μετροσέξουαλ, που για τους πιο δύσπιστους αποτελούν απλώς ευφημισμό για την πραγματικότητα του πουστοσέξουαλ. Σε αντίθεση, όμως, με ξενόφερτους παλινορθωτικούς του ανδρισμού -σέξουαλ, όπως ο λαμπερσέξουαλ, που γίνεται τεχνητή προσπάθεια εισαγωγής τους στην Ελλάδα, ο καφροσέξουαλ μάλλον είναι απόλυτα εγκλιματισμένος και ιθαγενής.

Δεν πρόκειται για άντρα που ζηλώνει τις αρετές του woodsman (=δασάνθρωπος) που χέζει στο δάσος, αλλά μάλλον αυτές του Woodman, τον οποίο έχει ως πρότυπο εραστή. Με λίγα λόγια, δηλώνει αυτόν που από φόβο μην τον πούνε μετροσέξουαλ κ.τ.ό., έχει «αντρίκια» συμπεριφορά στο σεχ, μάλλον υπέρ το δέον, με ύφος γαμαωδέρνουλα, σφαλιάρες, πουτσοσκάμπιλα, χυσομαπίδια και γενικά διάφορους εξευτελισμούς και καφρίλες. H καφρίλα μπορεί να εκτείνεται και εκτός κρεβατιού με την ανάδειξή του ως μπεκροσέξουαλ κλανιαρογαμπρού.

Ελάχιστα χτυπήματα στον γούγλη, το έχω όμως συναντήσει και σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Ένα από τα πλέον κλασικά εις -στάν εθνικά αυτοφαυλιστικά της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο η Ορθοδοξία θεωρείται ως το κύριο χαρακτηριστικό που καθιστά τη χώρα μας ανατολικό κράτος, απομακρύνοντάς την από τη Δύση ή τη δυτική εκδοχή της Ευρώπης.

Ο όρος βγάζει μια χαντινγκτονιά, σύγκρουση πολιτισμών κιέτσ', σύνορα της Ευρώπης στη Σλοβενία/ Κροατία, πολιτισμική σχέση της ορθοδοξίας περισσότερο με το Ισλάμ παρά με τον δυτικό χριστιανικό πολιτισμό κατά το υστεροβυζαντινό «κρεῖττον ἐστὶν εἰδέναι ἐν μέσηι τῆι πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκων ἢ καλύπτραν Λατινικήν» και ταλιμπάν (χριστιανοταλιμπάν για την ακρίβεια).

Χρησιμοποιείται για να περιγράψει φαινόμενα της Λαϊκής Θεοκρατίας του Ελλαδιστάν, λ.χ. την έλλειψη χωρισμού Εκκλησίας- κράτους, συμπεριφορές παπαδαριού ή έξαλλων ορθολόξων και διάφορες φανατίκλες.

Στον γούγλη βλέπω ότι είναι δημοφιλές σε Ελληνάρες παγάνες. Επίσης, βλέπω ότι υπάρχει και άλλο Ορθοδοξιστάν ακόμη πιο ορθόδοξο.

Μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικάνικου hacker. Πρόκειται για «άτομο το οποίο εισβάλει σε υπολογιστικά συστήματα και πειραματίζεται με κάθε πτυχή τους. [...] Συνήθως οι χάκερς είναι προγραμματιστές, σχεδιαστές συστημάτων αλλά και άτομα τα οποία ενώ δεν ασχολούνται επαγγελματικά με τομείς της πληροφορικής έχουν αναπτύξει τέτοιες δεξιότητες και δουλεύουν είτε σε ομάδες (hacking-groups) είτε μόνοι τους» (δες).

Οι χακεράδες διακρίνονται σε White Hat χακεράδες και σε Black Hat. Οι White Hat είναι οι ντεκαφεϊνέ ηθικοί χάκερζ (ethical hackers) που απλώς τεστάρουν την ασφάλεια των συστημάτων πληροφορικής μιας οργάνωσης χωρίς κακό σκοπό, απλώς για να διαπιστώσουν κατά πόσο είναι ευάλωτα. Οι Black Hat είναι οι χακερατάδες που καταστρέφουν, τροποποιούν ή κλέβουν δεδομένα, ή καθιστούν το δίκτυο μη χρησιμοποιήσιμο για αυτούς που είναι εντεταλμένοι να το χρησιμοποιούν. Λέγονται και κρακεράδες. Ο κράκερ, όμως, μπορεί να είναι κάποιος που απλά σπάει το σύστημα και διεισδύει χωρίς κατ' ανάγκην να το γνωστοποιεί μέσω κακοποιού παρέμβασης, αλλά κρατώντας τη γνώση αυτή για τον εαυτό του. Οι μαύροι και οι άσπροι χακεράδες είναι σαν σύγχρονοι κλέφτες και αρματολοί ένα πράμα, καθώς μπορεί και να εναλλάσσονται οι ρόλοι τους στα ίδια φυσικά πρόσωπα. Και, σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν μεταξύ τους οι πενήντα αποχρώσεις του γκρίζου Hat, ο οποίος μπορεί να διεισδύσει σε ένα σύστημα, χωρίς να προκαλέσει ζημιά, μόνο για να ειδοποιήσει τον ιστομάστορα ότι υπάρχει μία αδυναμία, την οποία ενίοτε προσφέρεται να διορθώσει με το αζημίωτο. Ένας άλλος έγχρωμος χακεράς είναι και ο Blue Hat, που τεστάρει ένα σύστημα προτού βγει στην αγορά για προληπτικούς λόγους. Μην ξεχνάμε, τέλος, και τους χακτιβιστές, που είναι σαν σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών, είτε πρόκειται για σφυρίχτρες που κάνουν προσβάσιμα σε μεγάλα κοινά πληροφορίες που έπρεπε να είναι ανοικτές μόνο σε περιορισμένα κοινά, είτε και κυβερνοπειρατές cyber-terrorists. Για τους πιο διάσημους χακεράδες δες στη Βικούλα.

Στα ελληνικά οι όροι χάκερ, χακεράς και χακερόνι βγάζουν μια ναϊντίλα, ήταν πολύ δημοφιλείς τότε ως σημαίνοντες σκληρή μαγκιά και ενίοτε και μια εξεγερσιακή δυναμική. Μας έδωσαν εξάλλου και τα ψυχάκερ (= ο ψυχάκιας χάκερ) και χακερατάς (=ο κερατάς ο χάκερ που μας υπέκλεψε).

Πάσα (Δ.Π.): Ιronick.

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες μπάφλας που αλληλοδιαπλέκονται λολαδερώς.

α) Μια άλλη ονομασία για την μπούφλα ή μπουφλίδι, δηλαδή για τη σφαλιάρα, χαστούκι, μπάφλα τέλος πάντων.

β) Μια λολαδερή ονομασία δίκην γκρηκλισμού για τη βάφλα, το waffle, που λένε και στο χωριό μου. Το (οΘντκ) λολ της υπόθεσης προκύπτει από την αμφισημία του τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάποιος τρώει μπάφλα/ μπάφλες και συναφώς από την εικόνα ότι κάποιος τρώει σφαλιάρες σαν να τρώει εύγευστα wuffles.

Επειδή η μετοχή καθυστερημένος είναι υπερβολικά περίπλοκη, μακροσκελής και κυριλέ για να βρίσουμε κάποιον, επεμβαίνει η γαμοσλανγκοτέτοια με μια σλανγκική αποκοπή και αλλαγή γραμματικού γένους, οπότε έχουμε το καθυστέρι.

Κατ' αρχήν, πρόκειται για κοινωνικώς ρατσιστικό χαρακτηρισμό για τα άτομα με ειδικές δεξιότητες. Κατ' επέκταση, χαρακτηρίζει οποιοδήποτε άτομο προβαίνει σε παντοειδείς γιωτομπαλιές, είναι ούγκανος,μαλάκας ή γιωτάς, χρυσαύγουλο, ή πιο ακροκεντρώα ανήκει σε δασπόφιλες/ δασπόβιες/ ΣΥΡΙΖΟΚ ομάδες που κυριολεκτικά καθυστερούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους, φωνακλάδες ανορθογραφιστές ψεκασμένους των κοινωνικών μέσων δικτύωσης και ταλιμπάν.

Έτσι ονομάζει ο σλανγιώτατος ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος τους αναγνώστες εγχειριδίων, καθώς του Μπέκκερς και του Τισσώ, που θεωρούσαν τον αυνανισμό ως αιτία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, τύφλωση, κύρτωση κ.ο.κ., ενώ ο ίδιος ο ποιητής προσπαθεί εναντίον τους να αποκαταστήσει τον αυνανισμό ως μια φυσική διαδικασία, είτε γίνεται κατά μόνας, είτε στο πλαίσιο προκαταρκτικών θωπειών, είτε, κατά μία ψαγμένη ψυχολογική άποψη, κι όταν ο εραστής χρησιμοποιεί ολόκληρο τον ερώμενο και το σώμα του ως αυνανιστικό βοήθημα προκειμένου το ίδιο το σεχ να γίνει εντέλει αφορμή για να παραδοθεί στις αυνανιστικές του φαντασιώσεις και ονειρώξεις.

Επωνυμία του Θεού στον οποίο πιστεύει ο Ανδρέας Εμπειρίκος, για τη λατρεία του οποίου έχει επιστρατεύσει ένα ετερόκλητο θεολογικό και φιλοσοφικό υλικό.

Τον θεωρεί ως έναν Θεό γονιμοποιητή, όπως στην αρχαία ελληνική μυθολογία, που έχει χαρακτηριστικά του Δία και του Πανός, ο Οποίος, όμως, κείται επέκεινα του καλού και του κακού, σύμφωνα με την κατάρριψη της χριστιανικής ηθικής στο ομώνυμο έργο του Friedrich Nietzsche. Φέρει ωστόσο ονόματα και του χριστιανικού Θεού αντλημένα από τη βυζαντινή παράδοση την οποία οικειούται απολύτως ο Εμπειρίκος στο πλαίσιο μιας γλωσσικής φετιχιστικής προσκόλλησης στην ελληνοπρέπεια του λόγου, που χαρακτηρίζει όλη τη γενιά του 1930. Ο βυζαντινός μυστικισμός του Ακτίστου Φωτός μπλέκεται έτσι με τις αρχαιοελληνικές οργιαστικές λατρείες, με τον ιουδαϊστικό αποκρυφισμό, με τον πανθεϊσμό ή πανενθεϊσμό του Baruch Spinoza (=ο Θεός μέσα στα κτίσματα, ή ο Θεός εκτός των κτισμάτων, αλλά η ενέργειά Του εντός τους), και με τον προφητικό αντιηθικισμό και ουτοπισμό του δυτικού 19ου αιώνα σε ένα ιδιότυπο εμπειρίκειο συνονθύλευμα (βλ. παράδειγμα).

Όρος του σλανγιωτάτου Ανδρέου του Εμπειρίκου. Είναι συνώνυμο του ψωλίς, ήτοι η ερεθισμένη κλειτορίδα της γυναίκας ως μικρό πέος. Δηλώνει τη φαλλική υπόσταση λεσβίας ή εγκαύλου κορασίδος.

Όρος του σλανγιωτάτου Ανδρέου του Εμπειρίκου. Είναι η κλειτορίδα ή οι θηλές της γυναίκας όταν λόγω εγκαύλου καταστάσεως ερεθιστούν και ομοιάσουν με μικράν ψωλήν, δείχνοντας την κοινότητα της εγκαύλου συνθήκης μεταξύ ανδρών και γυναικών.