Definitions by perkins (113)
Showing 81-90 from 113

Πρόκειται για τσίγκινη συσκευασία έτοιμου φαγητού τίγκα στα συντηρητικά και τα βελτιωτικά γεύσης.

Απαντάται σε διάφορα σχήματα με πιο διαδεδομένο το κυλινδρικό για υδαρές περιεχόμενο και κυβικό ή τραπεζοειδές για στεγνό (λατσιομήτι και κορνεμπίφι ).

Τελευταία εμφανίστηκαν και κάτι εξάγωνα που το παίζουν ιστορία , και καλάουα ποιότητακι έτσι.

Το τενεκεδάκι αυτό, σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες, αποτέλεσε το βασικό φονικό όπλο των αθεοαναρχοκουμμουνιστοσυμμοριτών και ειδικά ως οξειδωμένο.

Σλανγκικώς, και καταλήγω, είναι το όχημα του μπάρμπα-Μπρίλιου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: ανήκει στον προηγούμενο αιώνα, δεν πάει, δεν σταματάει, δεν στρίβει, καίει περισσότερο λάδι στον θάλαμο καύσης από βενζίνα (απλή), και μπορεί να είναι από καντέτ και σάννυ έως λάντα και σκουντάι άξιντεντ.

Σωλήνας που εισέρχεται σε κάνιστρο ή ρεζερβουάρ με σκοπό την μετάγγιση καυσίμων (συνήθως), σε άλλο δοχείο συνήθως κρυφίως και υποχθονίως. Η δε πράξη πραγματοποιείται τις πρώτες πρωινές ώρες με άκρα μυστικότητα για ευνόητους λόγους.

Ο κλέφτης (που λέγεται και λουλάς), σε ερασιτεχνική μορφή δεν έχει κανένα φορητό μέρος και η αναρρόφηση γίνεται με το στόμα, με τα γνωστά επακόλουθα για τον ρουφηχτή (μπλιαχ).

Σε εκδόσεις πατενταρισμένες που πωλούνται στα καταστήματα, ο κλέφτης συμπληρούται από φούσκα που, πιεζόμενη, αντικαθιστά την δια στόματος αναρρόφηση.

Στην πεζή πραγματικότητα είναι ηλεκτρικό μηχάνημα κοπής συνήθως ξυλείας. Λέγεται και σκέτο κορδέλα και αποτελείται από κυκλική ευλύγιστη λάμα πριονιού που εδράζεται σε δύο τροχούς, ο ένας εκ των οποίων κινείται από ηλεκτρικό κινητήρα. Βασικό χαρακτηριστικό του μηχανήματος είναι ότι δεν μασάει πουθενά και ως εργαλείο βασανιστηρίων θα ήταν ταμάμ.

Ωσεκτουτού κι επειδή γλώσσα σλανγκίζουσα τ' αληθή λέγει, πριονοκορδέλα είναι αφενός η πάρα μα πάρα πολύ αυστηρή κριτική σε λεγόμενα ή σε πράξεις κάποιου κι αφετέρου η κακοποίηση κάποιου υπό τινός συνανθρώπου του.

Ειδικά η δεύτερη εκδοχή είθισται να αναφέρεται στον αθλητικό χώρο, όπου ο δράστης είναι ο διαιτητήςκαι το θύμα η μία ομάδα.

Σημαντικό: το λημματάκι αυτό συντάσσεται με το ρήμα περνάω.

Το γιο του ανθρώπου που έχει πει τη «μεγάλη» ατάκα «ο Γαύρος και το Αιγάλεω να κερδίζουν και οι υπόλοιποι να πάνε να γαμηθούνε. Για όσους δεν ξέρουν ο Σπάθας ήταν φέτος στα ερυθρόλευκα όργια στο Παγκρήτιο, πέρασε πριονοκορδέλα τον Παναθηναϊκό στο Καυτατζόγλειο, έναν Παναθηναϊκό που τον έφαγε πέρσι λάχανο στο Καραϊσκάκη.
από κει

Ανηφόρα και ποδηλάτης. Αν έχεις ποδήλατο με καμιά πενηνταριά ταχύτητες μπρός - πίσω, κάτι γίνεται. Αν όμως έχεις κανένα βελαμοουζάκι αναγκαστικά θα σηκωθείς όρθιος στην πεταλιέρα για να υπερφαλαγγίσεις με το σωματικό σου βάρος την κλίση του δρόμου.

Σπανίοτε, σε μεγάλες κλίσεις η ορθοπεταλιά δεν αποφεύγεται, ακόμα και με το πιο high tech μασίνι της αγοράς.

Στα σλανγκέζικα το λήμμα σημαίνει τις αγωνιώδεις προσπάθειες κάποιου να υπερβεί δύσκολες καταστάσεις καταθέτοντας και την τελευταία ρανίδα του ιδρώτα του.

Προσφάτως, εν μέσω οικονομικής χρήσης κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν να βαρέσουμε ορθοπεταλιά για να την τη βγάλουμε καθαρή στο τέλος.

Τα πολύ μικρά ακουστικά για διάφορες συσκευές αναπαραγωγής ήχου, κυρίως φορητές.

Σύμφωνα με την Βίκυ είναι ο λόγιος, αυτός που ασχολείται με τα γράμματα.

Παλιότερα, στην λαϊκή καθομιλουμένη στην επαρχία αποκαλούνταν έτσι ο γραμματέας της κοινότητας.

Επί βυζαντινών χρόνων γραμματικοί ήταν οι ιδιαίτεροι σύμβουλοι του αυτοκράτορα και επι τουρκοκρατίας οι γραφιάδες του κάθε αξιωματούχου. Από την συγκεκριμένη περίοδο μας κληροδοτήθηκε και το Γραμματικός πλέον ως επώνυμο.

Στη ναυτοσλάνγκ είναι ο δεύτερος καπετάνιος ή υποπλοίαρχος που έχει το γενικό πρόσταγμα στα περισσότερα πρακτικά ζητήματα του βαποριού και ειδικά στις φορτοεκφορτώσεις όπου η χαρτούρα θέλει και κόπο και τρόπο για να διεκπεραιωθεί.

Πρόκειται για το Ζ ή ζετάκι της Honda όπως ελέγετο χαϊδευτικά.

Σπάνια έβρισκες να αγοράσεις κάποιο σε φτηνή τιμή κι έτσι κατέληγες με κάνα παπάκι στρογγυλοφάναρο στις αρχές των ογδόνταζ. Όποιος το είχε συνήθως δεν το πούλαγε και το πρόσεχε σαν κατοικίδιο. Το βράδυ το έβαζε να κοιμηθεί εντός της οικίας , και πολλές φορές δίπλα του. Tο κύριο όνομά του ήταν monkey Z50, αλλά επικράτησε ο σλανγκισμός μπόμπος προφ λόγω του πολύ μικρού του μεγέθους.

Το πρώτο Ζετάκι γεννήθηκε το 1967, αλλά η παραγωγή του ή η εισαγωγή του στην χώρα μας ήταν περιορισμένη. Το εκπληκτικό με το μοτοσακάκι αυτό ήταν ότι λόγω του μεγέθους του είχε πολύ καλή αναλογία βάρους-ιπποδύναμης και έριχνε στ' αυτιά στα άλλα πενηντάρια της πιάτσας (παπάκια όλων των εταιρειών, Νταξάκια, τσάλυ, τσάπυ, σιγουάι και αρβί). Ήταν πάντα πανέμορφο σε όλες του τις εκδόσεις και ειδικά στις επετειακές, τόσο ώστε να λυπάσαι να το βάλεις στα νερά έτσι που σε τέτοιες φάσεις το έπαιρνες αγκαλιά και το πέρναγες απέναντι.

Πρόγονος του ήταν το Gorilla, αυτό με το μεγάλο κι άσχημο ρεζερβουάρ με το οποίο πάντως συνυπήρξαν στην γραμμή παραγωγής για καμιά δεκαετία, όπως ο homo sapiens με τον homo neaderdalensis ένα πράμα.

Μιλάμε για μηχανάκι έρωτα που μπορεί ακόμη και τώρα να κοσμεί το καθιστικό μας.

Υστεριόγραφο: η κινέζικη εταιρεία lifan έβγαλε τα τελευταία χρόνια κάτι σε κλόπυ πέιστ σαν ζετάκι αλλά μην το πάρετε, τα γραναζάκια του κινητήρα είναι από χώμα.

Από το Δ.Π., λημματοδότης ο Betatzis.

Οδηγώ μοτόρι (μηχανάκι, αυτοκίνητο, γουρούνα,και ό,τι άλλο έχει κινητήρα και ρόδες ή ερπύστριες -για αεροπλάνο δεν ξέρω) που έχω αγοράσει καινούργιο, χωρίς να σπάω τις ταχύτητες και, ειδικότερα, οδηγώ με το μάτι στο στροφόμετρο κι αν το τελευταίο δεν υπάρχει, το πάω με το αυτί στο μοτέρ. Πράγμα που σημαίνει πως, ανάλογα με την ταχύτητα που έχω κουμπώσει στο σασμάν, πατάω το γκάζι τόσο όσο να μην υπερβαίνω δοσμένο αριθμό στροφών του κινητήρα.

Εννοείται φυσικά πως δεν το βάζω στον κόφτη και αν πρόκειται για μοτοσακό μικρού κυβισμού δεν ανεβάζω ούτε δικάβαλο και τρικάβαλο.

Το στρώσιμο του κινητήρα έγκειται στο να πατήσουν τα κινητά και περιστρεφόμενα ή παλινδρομούντα μηχανικά μέρη του όπου προβλέπεται, όπως επίσης και να απομακρυνθούν μέσω της πρώτης αλλαγής λαδιώνε και φίλτρου τυχόν υπολείμματα μετάλλων ελαφρού κράματος, γεγονός που συνέβαινε στα σίγουρα από τα ενενήνταζ και πίσω.

Έτερος λόγος της αναγκαιότητας του στρωσίματος, εκτός του κινητήρα, ήταν ότι ο κατασκευαστής σε απέτρεπε από το να πας κομμάτια και φέτες, διότι χαλάρωναν οι βίδες ανά το όχημα (ακόμη και με τα σημερινά γίνεται) εξαιτίας των πρώτων κραδασμών και διαστολοσυστολών από τις μεταβολές της θερμοκρασίας που ανέβοκατέβαινε στο μοτόρι.

Μετά το στρώσιμο πρέπει άλλωστε όχι μόνο να αλλαχτούν τα λάδια, αλλά και να γίνουν τα απαραίτητα σφίξίματα.

Σπασμένο ή σπασμένος συνεκδοχικά, λέγεται το σύστημα οδηγός - όχημα, όταν τηρούνται οι κάτωθι συνθήκες:

• Το όχημα πηγαίνει με τσίτα τα γκάζια και βαράει κόφτες συνέχεια.
• Ο οδηγός βλέπει το δρόμο σαν σοκάκι στη Χώρα και αρχίζει να φλερτάρει με τον δαλτονισμό.

Για την συγκεκριμένη συνθήκη πρέπει φυσικά το μηχάνημα να είναι πολλά κυβικά διότι αν είναι πρι-πρι ακυρώνεται αμέσως η νιρβάνα και παίζει σκέτη ταλαιπωρία (βλ. παράδειγμα)

Η σλανγκιά μάλλον προέρχεται από το ότι εάν οδηγείς πάντα στα κόκκινα τελικά θα σπάσεις το μοτεούρ.

Ο αθλητής του καραφλάζ, ο αφήνων καράφλα μέχρι το σβέρκο, ο ασκεπής μαλλιών.