Definitions by Cunning Linguist (372)
Showing 121-130 from 372

Έκφραση του Στάθη Ψάλτη σε ξυσαρχίδα δημόσιο υπάλληλο, από τη θρυλική 80s ταινία «Καμικάζι αγάπη μου» (αυτή που έχει μέσα και το θεϊκό τραγουδάκι «Άντε σπάσε ρε μαλάκα»).

Τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε πως κάποιος τα ξύνει, δηλαδή αντί να δουλεύει κάθεται όλη την ώρα, τόσο πολύ που ο κώλος του πια κουράζεται και βγάζει ρόζους!

Άλλος τρόπος για να πει κανείς πάρε τον πούλο, με το τσάκα να βγαίνει από το τσάκωσε (=πάρε) και την τσαπού να είναι τα ποδανά για το τρίτο το μακρύτερο. Σημαίνει πάρ' τ' αρχίδια μου, αλλά και επιθετικότερα άντε γαμήσου ή σπάσε.

Πολλές φορές χρησιμοποιείται και σαν σύνθημα: τσάκα την τσαπού, ολέ ολέ!

Αποστομωτική έκφραση ανδρών των οποίων τα μαλλιά αρχίζουν ν' ασπρίζουν ή έχουν ασπρίσει ήδη, όταν οι νεότεροι πάνε να αμφισβητήσουν την σεξουαλική τους δεινότητα λόγω της ηλικίας τους. Σε περίπτωση που κάποιος δεχτεί επίθεση με την έκφραση άσπρα μαλλιά στην κεφαλή, κακά μαντάτα στην ψωλή, αυτή είναι η κατάλληλη αντί-έκφραση.

Παραλλαγή: μαλλί σαν χιόνι, ψωλή κανόνι.

Είναι αυτός που λέει μπούρδες με τέτοια δεινότητα και ευφράδεια, ώστε να το έχει αναγάγει όχι μόνο σε επιστήμη, αλλά πολλές φορές και σε επάγγελμα.

Το άτομο αυτό λοιπόν παύει να λέει μπούρδες και λέει πλέον μπουρδολογίες, δηλαδή μπούρδες που λέγονται με ψευδοεπιστημονικό τρόπο.

Αυτός που έχει αναγάγει την μαλακία σε τέχνη και επιδίδεται σε αυτήν με ξεχωριστή μαεστρία.

Στη μουσική: ο αποτυχημένος σολίστ. Αυτός που θα γινόταν μουσικός της προκοπής μόνο αν ήταν το πουλί βιολί.

Το πουλί, ως γνωστόν, όλοι το παίζουνε (εξαιρούνται οι υπερβολικά θρησκευόμενοι, που καλά θα έκαναν να ρίχνουν και καμία που και που)... Το βιολί πάλι ανήκει στα πιο δύσκολα μουσικά όργανα και απαιτεί να του αφιερώσει κανείς μια ολόκληρη ζωή.

Έχουμε λοιπόν εδώ μια υπόθεση: αν αφιέρωνε ο κόσμος στο βιολί όλη την ώρα και την προσπάθεια που αφιερώνει στο πουλί του (και στο σεξ γενικότερα), θα ήμασταν όοολοι μα όλοι σολίστ και όχι ψωλίστ όπως είμαστε τώρα!

Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε πως κάποιος είναι τρόμπας (στην περίπτωση αυτή αποσιωπάται το δεύτερο σκέλος της έκφρασης). Επίσης λέγεται όταν κάποιος είναι ανίδεος σχετικά με κάτι, αλλά πολύ θα ήθελε να ξέρει και γι' αυτό το παίζει έμπειρος (βλ. καλαμπόρτζης). Όπως είναι φυσικό, χρησιμοποιείται πολύ στους μουσικούς κύκλους.

Υπάρχει και ταινία με τον Σωτήρη Μουστάκα, ο οποίος όμως κάνει την αντίθετη υπόθεση: «Αν ήταν το βιολί πουλί», 1984.

Χρησιμοποιείται όταν τα πράγματα είναι γάμησέ τα, τρώει κανείς το ένα πακέτο μετά το άλλο κι αισθάνεται ο καημένος ότι βρέχει ψωλές κι έχει ξεχάσει την ομπρέλα σπίτι... Επίσης λέγεται όταν κανείς παθαίνει γερό κάζο.

Το πάθημα, το χουνέρι, η ήττα, η νίλα, η κασκαρίκα.

Ο/η οδηγός που γουστάρει (καυλό-) να γκαζώνει (-γκαζο) πολύ και να τρέχει με το αμάξι. Έχουμε σχήμα συνεκδοχής, δηλαδή χρησιμοποιείται το γκάζι για να δηλώσει τον οδηγό (όπως όταν λέμε π.χ. γερό τιμόνι).

Λέξη που εμφανίστηκε μαζί με τους αγώνες του 2004, ενάντια στη διαφημιστική εκστρατεία και το κίνημα του εθελοντισμού. Κάποια ρεμάλια/αναρχικά στοιχεία αποφάσισαν πως δεν ήθελαν να προσφέρουν αφιλοκερδώς, ώστε οι καημένοι οι επιχειρηματίες να ελαχιστοποιήσουν τις δαπάνες και να αυξήσουν το κεφάλαιό τους. Αντιθέτως έκραζαν όχι μόνο το κίνημα του εθελοντισμού, αλλά και τον ίδιο τον ιερό (αν και ντοπαρισμένο) θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων... Τι να πει κανείς...

Το κίνημα αυτό των δεθελοντών ονομάστηκε βέβαια δεθελοντισμός, και εκδόθηκε και το σχετικό του μανιφέστο.