Tagged definitions (2)
Showing 1-2 from 2

Αν και το λήμμα υπάρχει θα πάρω την απίθανη ασίστ της «ανώνυμης» για να εμπλουτιστεί.

Το σουάγκ κυρίως σημαίνει level up. Δηλαδή να ανεβάσεις επίπεδο, που χου από το τσιγάρο στο πούρο, από τον αλβανό στο σκανκ, από το χιουντάι στο μερσέντες...

Αυτό το level up δεν είναι ανάγκη να έχει σχέση με χρήματα. Μπορείς να κάνεις λέβελ απ και χωρίς μερσέντες και πούρα, εσωτερικά. Είναι πιο πολύ ένα αίσθημα το οποίο σε κάνει να διαφέρεις από τους υπόλοιπους και να νιώθεις αφ' υψηλού.

Αυτά όσον αφορά την εμφάνιση, το στυλ και τον «αέρα»...

Όσον αφορά τον ήχο, το σουάγκ «παίζει» σε ρυθμούς κάτω από 80bpm με νότες είτε βουβές, είτε reverbαρισμένες (αυτό που λέτε εσείς οι djs reverb)...το ριβέρμπ δίνει ένα βάθος στον ήχο και τον κάνει και ακούγεται σαν σε διαμέρισμα χωρίς έπιπλα.

Ο στίχος είναι κυρίως αργός και η θεματολογία μπορεί να είναι είτε αφηρημένη (σνικ, hatemost) είτε glamour (ypo, billy sio)...

Εγώ πάντως προτιμώ την άλλη ερμηνεία του σουάγκ:
S- Secretly
W- We
A- Are
G- Gay

Επιθετικός προσδιορισμός που προκύπτει από το ουσιαστικό ωδείο με την κατάληξη -ουχος (στην θηλυκή βερσιόν -ούχα π.χ. αδειούχα, στο ουδέτερο -ούχο, ή και -ουχάκι -Βλ. Παράδειγμα). Δηλώνει, είτε τον κάτοχο μουσικού πτυχίου από αναγνωρισμένο -ή μη- ωδείο, ή απλά κάποιον που έχει στο βιογραφικό του μουσικές σπουδές, ασχέτως με το αν δεν κατάφερε, όχι μόνο να τις ολοκληρώσει, αλλά ούτε καν να ξεπεράσει τα βασικά επίπεδα - χωρίς βέβαια αυτό να τον εμποδίζει από το να πουλάει μούρη λες και είναι η μετενσάρκωση του Παγκανίνι.

Χρησιμοποιείται ενίοτε ειρωνικά ή κοροϊδευτικά από μουσικούς που, ενώ κατέχουν τα τεχνικά κάποιου οργάνου, δεν διαθέτουν θεωρητικό υπόβαθρο των γνώσεων τους, δηλαδή από μουσικούς μη ωδειούχους (Παρένθεση: Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει αυτοί οι μουσικοί, είτε είναι καριερίστες είτε όχι, να αντιμετωπίζονται εξαρχής μειωτικά ως ερασιτέχνες, καθώς η ικανότητα τους και η μουσική ευαισθησία τους μπορούν να είναι πραγματικά πολύ υψηλού επιπέδου).

Εν τέλει, η αξία ή μη του να είσαι ωδειούχος τελεί υπό καθεστώς αμφισβήτησης στους κύκλους των μουσικών, ανάλογα βέβαια από το ποια σκοπιά το βλέπει ο καθένας -και όπως πάντα, ανάλογα με το μουσικό στρατόπεδο του καθενός.