Η συνήθεια αρκετών κατεστραμμένων παρεών ολκής να πηγαίνουν το βράδυ έπειτα από διαρκές κάψιμο με ξύδια και χόρτα στο σπίτι αυτού που του χουν μείνει αλκοόλ και φούντες, ώστε να λάβει η ανεπίσημη αυτή γιορτή ένα τέλος, πιθανότατα όντας όλοι αλοιφή σε καναπέ κρεβάτια, καρέκλες και πατώματα (λες και δεν τα χουν ήδη χορτάσει αυτά, όλοι οι ρούκουνες!)

- Έλα πάμε στον Στελάρα να φάμε, και μετά τελετή λήξης στου Μήτσου.
- Καλά ρε δράκε, κι άλλο θες; Δεν χόρτασες κραιπάλες για σήμερα;
- Μόνο με την τελετή λήξης σταματάει, αφότου παραδώσουμε.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Βρίσκομαι σε μία ανεκδιήγητη κατάσταση, την οποία δεν μπορώ να διαχειριστώ. Είμαι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, βλ. επίσης δεν την παλεύω.

Έκφραση που προέρχεται από το δυσάρεστο και λυπηρό θέαμα εξαρτημένων ατόμων, τα οποία μόλις έχουν πάρει τη δόση τους.

  1. Διαδικτυακό σχόλιο:

    Το πρόβλημα εντοπίζεται στις 14 Φεβρουαρίου και ακούει στο όνομα Άγιος Βαλεντίνος. Ναι, ναι, καλά διαβάσατε. Ο άγιος του Έρωτα. Αυτός φταίει για όλα! Τώρα μάλιστα… Έτσι εξηγούνται τα «βαράω ένεση» τραγούδια και οι αφιερώσεις του τύπου «ζουζουνοστρουμφιτάκι μου, σ’ αγαπώ», «μωρουλίνι μου, θα είμαι δικός σου για πάντα» κ.ο.κ.

  2. - Ρε μαλάκα, θα έρθεις Μέγαρο; Κονόμησα τζαμπέ εισιτήρια!
    - Φύγε ρε από 'δω, όποτε πάω σε συναυλίες κλασσική μουσικής βαράω ένεση...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Έχω λιώσει από κούραση, ξενύχτι, αλκόολ, ναρκωτικά ή και όλα μαζί.

- Ξύπνα! Είχαμε πει ότι θα πάμε θάλασσα σήμερα!
- Άσε με να κοιμηθώ ρε μαλάκα, είμαι κομμάτια από χθες...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified