Κάποιος έφηβος, βιολογικά ή πνευματικά, που κάνει το πρώτο ανεύθυνο πράγμα που θα του έρθει στο κεφάλι ή τέλοσπάντων κάπου βαθιά μέσα του από ορμέμφυτο, γράφοντας στ' αρχίδια του έννοιες όπως υπευθυνότητα, ασφάλεια (κυρίως τη δική του), κοινωνική συμπεριφορά, αποδεικνύοντας ότι το μυαλό, αντί να το 'χει στο κεφάλι του, το κουβαλά απλά μαζί του στην κωλότσεπη, για παν ενδεχόμενο.
Παρμένο από βιβλίο του μεγάλου Χρόνη Μίσιου.
- Φιλαράκι αυτός ο δικός σου που μας κουβάλησες χθες στο μπαράκι, τι μάρκα μαλάκας είναι;
- Αμάν! Ξαναχτύπησε ο παλαβός;
- Το πώς δεν φάγαμε κανένα ταβερνόξυλο χθες είναι θαύμα... Όταν άρχισες να προσκυνάς εσύ και την πούλεψες, αυτός ξεσάλωσε. Ανέβηκε πάνω στο μπαρ, έβρεχε τον κόσμο με μπύρα, έκανε στριπτιζ σε κάτι παστάκια... Ρόμπες σου λέω, το αφεντικό έβγαλε αφρούς.
- Καλά, και μετά τι έγινε;
- Τίποτα, στ' αρχίδια του. Κατέβηκε κάτω, τελείωσε το ποτό του σαν κύριος, μας είπε ένα «γεια σας μάγκες πέρασα γαμάτα» και έφυγε.
- Είναι στον κόσμο του το παιδί, το μυαλό στην κωλότσεπη τό 'χει...- Ρε πουστόνεο, να μας κάψεις όλους θέλεις;
- Γιατί ρε παλιοσειρά;
- Δεν φτάνει που έχουμε τα κλειδιά από το διοικητήριο, μπαίνεις μέσα ενώ κυκλοφορεί έφοδος, αράζεις στο γραφείο του δίκα με τα φώτα ανοιχτά και βλέπεις nova, και στο φινάλε αφήνεις μπύρες και χαρτιά από γυρόνια στο πάτωμα; Τρελός είσαι;
- Έλα ρε επιλοχάκο μου, να πα να γαμηθεί, πουτάνα όλα να τα κάνουμε γαμώ τον κωλοστρατό μου μέσα...
- Καλά αγόρι μου εσύ έχεις το μυαλό στην κωλότσεπη... Για σένα κι αν είναι η απόλυση κινητή εορτή...
