Η ποίηση των πούστηδων.

Η μετατροπή του άντρα από ετεροφυλόφιλο σε ομοφυλόφιλο (οι αμφιφυλόφιλοι αγνοούνται ως κατηγορία, αν πας με άντρα είσαι πούστης). Αν και η επιστήμη έχει δείξει ότι αλλαγή των σεξουαλικών προτιμήσεων δεν είναι δυνατό να γίνει, είναι βαθιά ριζωμένη πεποίθηση στην συντηρητική κοινωνία μας ότι ο αντρισμός είναι κάτι που κινδυνεύει να χαθεί, ότι... λίγο το Τσέρνομπιλ, λίγο τα στενά εσώρουχα, λίγο η τηλεόραση, λίγο οι κακές παρέες, δε θέλει πολύ ο άνθρωπος!

Πιστοποίηση ως πούστης, το πέρασμα από τον μπλε κόσμο στον ολίγον ροζέ ή στον κόσμο της «πουστιάς».

Όταν η έκφραση λέγεται από στρέϊτ, υπονοεί α)τη στιγμή συνειδητοποίησης για έναν άνδρα, ότι η μπάρμπι είναι το σωστό δώρο που πρέπει να του είχε φέρει ο Αγ. Βασίλης, και όχι μια μπετονιέρα.
β) την έκπληξη όταν κάποιος που θεωρούσες ντεκλαρέ, το γυρνάει και σου τη φέρνει, και τελικά καταλαβαίνεις ότι επρόκειτο περί οχιάς, και δη διμούτσουνης.
Στην παρούσα περίπτωση, η ολοκληρωμένη έκφραση είναι «πουστοποίηση του ανδρός».

Όταν ο όρος χρησιμοποιείται από «τρίζοντες την όπισθεν», γίνεται στην προσπάθεια τους να χρυσώσουν το χάπι. Κάνοντας την ανάγκη αρετή, προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν αποτελούν μειονότητα, αλλά ανήκουν στην πλειοψηφία. Δηλαδή βγάζουν το σύνολο των ανδρών πούστηδες, αισθανόμενοι εκείνοι πρωτοπόροι και ωραία με τον εαυτό τους!!!