Comments by poniroskylo (1690)
Showing 781-810 from 1690
Αυτό λέγεται ή το προδικάζουμε;
Ναι, το ζήτημα εδώ είναι αν πέρασε στα Ελληνικά μεταλλαγμένο ως ο γιαβουκλούς, που όντως δεν ξενίζει, ή αυτούσιο ως ο γιαβουκλού - που είναι αξιοσημείωτο.
Δεν την ήξερα τη λέξη αλλά μετά από μια αναζήτηση στο google βλέπω ότι λέγεται στα Κοζανίτικα και στα Ναουσαίικα και σημαίνει πέφτω (αλλά και ρίχνω) και δέρνω. Νομίζω ότι οι σημασίες αυτές ταιριάζουν καλύτερα και στα παραδείγματα.
Λες, ε; Δεν τόξερα και είναι πολύ ενδιαφέρον. Έχεις τίποτε παραπάνω; Υπάρχει σαφώς επιρροή των Ρομά στα καλιαρντά π.χ. but = πολύ, dik = βλέπω, το κουλό στα καλιαρντά είναι, νομίζω, από το khul = σκατό, κοκ. Λες νάναι έτσι και το καλέ/κατέ και να μου λυθεί μια απορία δεκαετιών;
Στα τούρκικα είναι πολύ συνηθισμένη λέξη το hava. Είναι ο αέρας (εξ ου και Türk Hava Yolları, οι Τουρκικές Αερογραμμές), ο άνεμος, ο ουρανός, ο καιρός, το κλίμα γενικότερα αλλά και η μελωδία (ανάλογο και το αγγλικό air). Η λέξη υπάρχει και στα πέρσικα κι ένα πράμα που απασχολεί πολύ τους Πέρσες είναι αν ένα μέρος έχει καλό ab va hava, καλό νερό και αέρα. Νομίζω ότι και στα Αραβικά υπάρχει η λέξη και σε άλλες γλώσσες της Ανατολής.
Το ότι είναι γύφτικης προελεύσεως στοιχειοθετείται κάπου; Γενικώς, ξέρουμε κάτι παραπάνω για τη λέξη; Την είχα ανεβάσει πριν από έξι μήνες και στο ΔΠ με την μορφή κατές.
Η λέξη υπάρχει στο Λεξικό της Πιάτσας του Καπετανάκη (1950) με τον εξής ορισμό:
Κατέ, η = Η περί ης πρόκειται. Η ερωμένη. Η υποτακτικιά. Συνων. Καλέ.
Χρησιμοποιείται και με την ευρύτερη έννοια του τύπου, ή της τύπισσας, δλδ ο κατές = ο έτσι, ο δικός της.
Μήπως είναι απλώς παραφθορά του καλέ - όπως λέμε έλα καλέ τώρα;
Επίσης, είναι καλιαρντή λέξη που πέρασε στην mainstream αργκό ή το ανάποδο;
Χότζα μου, τόπιασες.
Από πού το έχουμε ότι η λέξη είναι γύφτικη; Και όταν λέμε γύφτικη, εννοούμε Ρόμα; Την βρίσκω την λέξη σε διάφορα γλωσσάρια Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας π.χ. Κοζανίτικα.
Αυτό το δεν έχει ιδεί τίποτις εις την ζωήν του και θα ποθάνει με αυτό το μαράζι , το έχει πει κάποιος γνωστός;
Ωραία και η ρίμα του πάνου.
Πολύ ενδιαφέρουσα λέξη. Το λεξικό στο tzedes.gr δίνει αιδοίον ως πρώτη σημασία της λέξης και μετά γυναίκα, γκόμενα. Σε άλλες αναφορές στο νέτι εννοεί και την γυναίκα αμφιβόλου ηθικής. Όποιες πληροφορίες για ετυμολογία, καλοδεχούμενες.
@ allivegp γιατρέ μου, γιατρός είσθε;
Για την ετυμολογία της λέξης μουνί, το ΛΚΝ του Ιδ.Τριανταφυλλίδη δίνει δύο εκδοχές. Η πρώτη είναι από το ευνή:
αρχ. εὐνή `κρεβάτι, κρεβάτι του γάμου΄ ελνστ. υποκορ. *εὐνίον > μσν. *βνίον (αποβ. του αρχικού άτ. φων.) > *μνίον (για την τροπή [vn > mn] σύγκρ. ευνούχος > μουνούχος, ελαύνω > λάμνω) > *μουνίον (ανάπτ. [u] ανάμεσα σε αρχικό [m] και ακόλουθο σύμφ., σύγκρ. *μνούχος > μουνούχος) > μσν. μουνίν
Και η δεύτερη από τη λέξη μνούς:
< αρχ. μνοῦς `μαλακό πούπουλο, χνουδάκι΄ ελνστ. υποκορ. *μνίον > μσν. *μουνίον (όπως στην προηγ. υπόθεση) > μσν. μουνίν
Προσωπικά, προτιμώ τη δεύτερη.
@ patsis Στος! Την λέξη εγώ την ξέρω από Θεσσαλονίκη/Χαλκιδική και σημαίνει, βεβαίως, αρχίδια αλλά την έλεγαν πιο συγκεκριμένα για να δηλώσουν τα αρνίσια αρχίδια, άλλως γνωστά και ως αμελέτητα. Θυμάμαι δε σαν σήμερα πώς την πρωτάκουσα τη λέξη. Όπου σε ηλικία εννιά χρονών συνοδεύω τη γιαγιά μου (θ.σχ.) Μεγάλη Πέμπτη στα ψώνια για την μαγειρίτσα. Όπου έχουμε πάρει τη συκωταριά ολόκληρη συν αντεράκια συν τη μάνα του και τον πατέρα του και το μόνο που έχει μείνει στο ψυγείο με τη βιτρίνα είναι δυο ροζέ μπαλονάκια, ας πούμε, μέσα σ'ένα πιάτο. Όπου λέω στη γιαγιά μου «αυτά γιατί δεν μας τάβαλε; απ'τη συκωταριά δεν είναι κι αυτά;». Όπου ο χασάπης υπομειδιά, η γιαγιά πάει ν'αλλάξει κουβέντα, εγώ επιμένω και τελικά η γιαγιά μου λέει «άστα αυτά, αυτά είναι μπομπόλια». Και την πιάνει νευρικό γέλιο για την επόμενη μία ώρα. Και όταν συνέρχεται μου εξηγεί ότι τα μπομπόλια είναι τα μπρικανάκια από το αρνάκι και συνεννούμαστε. Όπου μπρικανάκια είναι μια άλλη λέξη της παιδικής μου ηλικίας που δεν την έχω ακούσει ποτέ έξω από την οικογένειά μου και γι'αυτό δεν την ανεβάζω.
Θεός και εσύ! Αν και θύμισες οικεία κακά.
Θεός! Πάλι πήρε λέβελ το σάιτ.
Πιάσε λίγα και για μένα γιατί δεν προλαβαίνω τώρα. Και μια κοακόλα.
Ημερολόγιο καταστρώματος, 22 Ιουνίου 2009.
ώρα Ελλάδος 17.30 - ορισμός και λήμμα έχουν από 3 ψήφους x 5, σκορ 100%
ώρα Ελλάδος 20.00 - ορισμός και λήμμα έχουν από 6 ψήφους και σκορ 70%.
Όπερ σημαίνει ότι κάποιος/κάποιοι έκριναν ότι το λήμμα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μπούρδα ή μάπα και ο ορισμός, στην καλύτερη περίπτωση πάλι, ελλιπής ή και λάθος - με απλή αριθμητική βγαίνει το συμπέρασμα.
Απλώς το σημειώνω. Κάποια εξήγηση για το πού έγκειται το πρόβλημα θα ήταν καλοδεχούμενη αλλά, κρίνοντας από παλαιότερα, μάλλον άδικα θα περιμένω.
Από το gram=γραμμάριο. Η διεθνής συντομογραφία είναι g=τζι
Μέσα είναι και το Άγιο Όρος.
Λέξη απολύτως πολιτογραφημένη. Χρονολογείται από τον μεσαίωνα. Υπάρχει σε όλα τα λεξικά και λέγεται σε όλη την Ελλάδα. Γνωστή και η παροιμία: Ακαμάτης νιος, γέρος διακονιάρης.
Όπως έχει σημειώσει ο vrastaman (ποιός άλλος) σε σχόλιο στην κουτζουμπίλα, υπάρχουν και οι πυτζάμες - με το οποίο, υποθέτω, αναφερόταν στο We're jammin'. Το We're jammin' έχει επίσης αποδοθεί και ως πουλεψάμεν - πώς λέμε την πουλέψαμε; Έλα, πιάστο τώρα ...
[I]We're jammin' (jammin', jammin', jammin')
And we're jammin' in the name of the Lord; [/I]
[I]Πουλεψάμεν (πουλεψάμεν, πουλεψάμεν, πουλεψάμεν)
Και πουλεψάμεν in the name of the Lord ...[/I]
Στος!
Δεν ξέρω αν αυτά τα δυο είναι σχετικά: μπαούκος και μπαούτσος. Αλλά ακούγονται παρόμοια και τα αναφέρω.
Και αν δεν κάνω λάθος το προφυλακτικό στα γαλλικά είναι κατ' ακρίβεια capote anglaise. Ενώ σε μια παλιομοδίτικη εγγλέζικη αργκό είναι french letter.
Δέκα με τόνο!
Αγαπητέ lxar, με φαίνεται ότι παίρνεις την Γιουροβίζιον εξ ίσου σοβαρά (νταξ, από την άλλη) με αυτούς που κατήγγειλαν φέτος την ανθελληνική συνωμοσία με θύμα τον Ρουβά και που το 2006 είχαν βάλει τις πρσεβείες της χώρας στο εξωτερικό να προπαγανδίζουν υπέρ της απίθανης.
Νταξ, τώρα τουρκικής προέλευσης με πάρα πολλή φαντασία ... διότι ούτε το πασπατεύω έχει τούρκικη ρίζα ούτε το μουνί, απ' όσο ξέρω ...
Γενικώς, αυτές οι και καλά τούρκικες εκφράσεις κομμάτι τραβηγμένες απ' τα μαλλιά είναι ... την έχουμε ξανακάνει τη συζήτηση εδώ ... αλλά εκεί τουλάχιστον το λογοπαίγνιο βασιζόταν σε δυο κατ'αρχάς τούρκικες λέξεις.
Τέλειος!
Εμένα, πάλι, μ' άρεσε ...
Ωραία λέξη αλλά όχι slang.