Comments by acg (822)
Showing 331-360 from 822
@ ΡΤΠ: Δεν ξερουμε πού ηταν, αλλα το γεγονος οτι μπηκε στο συγκεκριμενο κλαμπ, το οποιο τον δεχθηκε, δεν ειναι ανακολουθο με προηγουμενες δηλωσεις του;
Καλως τονα κι ας αργησε;) Λημμα / ορισμος / μυδι = ολ δε μανυ. Σπεκ με αστερια:)
H ανατροφη και η γενικοτερη παιδεια μου δεν μου επιτρεπουν να το κανω ψιλα, αλλα και τα παλια, γνωστα μπινελικια που ξερουμε κι εμπιστευομαστε νομιζω οτι κανουν δουλεια. Οσο για τα γγονια μας, γι' αυτα ξημεροβραδιαζομαστε εδω μεσα, για ν' αφησουμε κατι, διοτι απο φραγκα μαλλον δεν θα προκανουμε ν' αφησουμε...
Δια της παρουσης καταγγελω την ανιερη συμμαχια του συντροφου Σαραντ με τον μεγαλο εχθρο του εθνους Γ. Μπαμπινιωτη, με απωτερο σκοπο την αλωση του σλανγκοσυστηματος εκ των εσω δημιουργωντας μια αποσχιστικη φραξια μεσα στα σπλαχνα του σαιτ. Ναι συντροφοι, η καταγγελια μου αυτη δυστυχως αποδεικνυεται απο τα ιδια τα γεγονοτα. Μετα απο ενδελεχη ερευνα και με τη βοηθεια λουμπεν και περιθωριακων στοιχειων ωστε να μπορεσω να διεισδυσω στα αδυτα της αισχρης αυτης συνομωσιας, σας ενημερωνω σημερα οτι οι αποψεις του συντροφου Σαραντ ταυτιζονται απολυτα μ' εκεινες τις αιρετικες του Μπαμπινιωτη, οπως φαινεται και στη σελιδα 1888 του πονηματος που ο ιδιος ονομαζει «λεξικο».
Αιντεε... το ελληνικο ερωτηματικο με λατινικο, για καποιο λογο δεν το παιρνει. Πιριεργον.
Ωραια. Το da capo πως το λενε ομως;
Πες τα Ανχελιτο, πες τα!
Μεγαλο εργαλειο το ιντερνετ αδερφακι μου... Κι εγω τοσο θυμομουν, αλλα voila!
Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά
να πούμε μήνυμα που φέρνει την χαρά.
Μας περιμένει με λαχτάρα όλη η γη
κι εμείς κινήσαμε πρωί με την αυγή.
Τίποτα στον δρόμο δεν μας σκιάζει
ούτε η μπόρα ούτε το χαλάζι.
Έχουμε μαζί μας τον Χριστό
σύντροφο χαράς πατέρα κι αδελφό.
Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γή.
Ο πόνος άπλωσε το πέπλο του παντού
γιατί ξεκίνησε απ' τη χώρα του κακού.
Η γη γονάτισε και δεν αντέχει πια,
το κύμα θέριεψε και σπάσαν τα κουπιά.
Όμως εμείς το φως και τη γαλήνη
θα σκορπίσουμε μέσα στη δίνη,
μέσα στο σκοτάδι όλης της γης
μήνυμα θα φέρουμε μιας Θείας χαραυγής.
Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γή.
Το τούβλο ειναι μεν σχετικο, αλλα οχι ακριβως συνωνυμο. Αναφερεται σε συγκεκριμενη ποσοτητα απο γκαφρα, ενω οταν λεμε πακετο μιλαμε για ποοοοοολλα τουβλα μαζεμενα και επιδεικνυομενα εις πασα ζητησιν. Και στην Αθηνα;)
ρε γκατζ, εχεις γινει πλεον σιγματολαγνος, εχεις περασει στο αλλο ακρο:)
Ρε Χαλ, το 'ψαχνα αυτο χρονια. Μπορεις να το ριπαρεις σε ΜΡ3 και να μου το δωσεις; Το Vag the Blacksmith ειναι υμνος! Τι μου θυμισες τωρα;
Προφανως. Προτεινω δε ν' αναλαβει το αφεντικο τα εξοδα της εκδοσης.
Ομως ειναι γνωστο οτι γαντζοι στο ταβανι και μαλιστα ελευθεροι και εν αναμονη του πιθανου αυτοχειρα υπαρχουν μονο στην αρρωστημενη φαντασια σκηνοθετων τριτης διαλογης του Χολλυγουντ. «Ισως τελικα να μην ειναι σημερα η μερα που θα πεθανω» σκεφτηκε και αυτοματα εκανε το λογικο και αναμενομενο συνειρμο: «Die another Day» > James Bond > «Quantum of Solace» > Quantum Physics > φυσικος χυμος πορτοκαλι > πορτοκαλι εσωρουχα... και το μυαλο του, που τελευταια του επαιζε μυστηρια παιχνιδια, ανεσυρε παλιες μνημες απο τη ζωη που αφησε ανεπιστρεπτι πισω, απο τα οργια στο Πουστονησι, τα ατελειωτα παρτυ με ουζα και διαφορα αλλα ποτα πχ βερμουτ και βεβαια τον πρωτο του ερωτα, τοτε που το Λιλιαν δεν υπηρχε, τοτε που η υπαρξη του ολη ειχε κυριευθει απο ενα και μονο ενα πραγμα: την αγαπη του Βαγγελα, αυτου που η μητερα του δεν αφησε να παντρευτει στην Τηλο επειδη λεει ηταν κομμουνιστης. «Πουτανα ζωη» μονολογησε και κοιταζοντας ακομη μια φορα το ταβανι σκεφτηκε πως μονο ο Βαγγελας δεν τον προδωσε ποτε... «Αλλα... μια στιγμη! Η κηδεια της μαμας του, εκεινη η τυπισσα με το κοκκινο ξεκωλο φορεμα... ΘΕΕ ΜΟΥ!»...
Και βεβαια η γιαγια δεν ειναι φορερη, ειναι ομως φοβερη.
Αυτο το «να σου γαμησω το τρικι τρικι» ειναι απο τη φορερη γιαγια με τα μπινελικια σε καποιο παλιοτερο σηριαλ του Μεγκα Τσανελε (Μπαμπα μην τρεχεις;). Αν δεν το εχετε δει, εσυσωληνας - giagia mpinelikia. Ολα τα λεφτα λεμε.
Γνωστο και ως ΤΚ9 για συντομια.
&^%&%$&^&^%(%^&^%$&^%^&%&^%&^%$&^%&^%&^%*
Ουφ, τα 'πα κι ησυχασα...
Αφηνοντας το σκοινι να πεσει απ' τα χερια του, κινηθηκε προς την πορτα. «Ουτε να αυτοκτονησει κανεις με την ησυχια του δε μπορει, γαμω το φελεκι μου μεσα» σκεφτηκε. Απο το ματακι της πορτας διεκρινε την μορφη της Λιλιαν. Της Λιλιαν του. Βεβαια με το μουτρο της κολλημενο στο ματακι και τον ευρυγωνιο φακο του προαναφερθεντος ματακίου, η αγαπημενη και χιλιοτραγουδισμενη οψη του οριτζιναλ αμαρτωλου δεν ηταν αυτη που ο Περι ειχε ερωτευθει περαν πασης λογικης. Εφερνε μαλλον προς γκρεμλιν, γεγονος που με τη σειρα του εφερε ενα μικρο χαμογελο στα χειλη του. Ομως το χαμογελο δεν κρατησε πολυ γιατι...
Μα συμβαινουν τετοια πραματα; Σε λιγο θα μας πεις οτι στηνονται και παιχνιδια στο ελληνικο πρωταθλημα ποδοσφαιρου. Αισχος.
Αυτος δε που λουφαρει λεγεται λουφαδορος και ενιοτε loufatheur (λουφαδέρ - με γαλλικη προφορα παρακαλω).
θα ηθελα να δω την Αμερικη...
Δεν ειναι και πολυ γκομενα, δε μου προσφερει και τιποτα...
Τα νευρα επισης γινονται ενιοτε και κροσσια ή ταντελα. Τωρα πώς παει η σχετικη κλιμακα δυστυχως δεν γνωριζω.
Ρε βραστα, δεν εισαι ο βασιλιας των μυδιων κατα λαθος τελικα...;)
Κρυψινος κατα το γυρινος. Το ουδετερο ειναι «το κρυψινι» και κλινεται οπως το καναρινι. Ωραια πραματα.
Και ναι ρε Θεανθρωπε, ο ιδιος ειναι.