Comments by xalikoutis (1989)
Showing 1021-1050 from 1989
σχετικό και το ό,τι έχεις αγάμητο
μπούμπις, βλ. και ντημπέιτ για τα πετσά στο σα μάθει ο σκύλος στα πετσά, όλο πετσά γυρεύει!
να' στε καλά. δεν είμαι σίγουρος αν εγώ έκαμα το λάθος, αλλά πρέπει να είναι
«Απαντά και η «παραουρ(γ)ιά» με το γάμμα στην παρένθεση και το γιώτα δίπλα του εκτός
αν και αυτό το γ σε παρένθεση ποτέ δε μ' άρεσε
πάτσης εξαιρετική ερμηνεία...
χότζα τα σπάεις...
το λένε και στην Κρήτη νομίζω ως επίρρημα κάτι σε φάση «άταρα-παράταρα»
τά παμε παιδιά, να χώνεις κάλια και γενικά να καταφεύγεις στη βία δεν είναι λύση...
το Γουιμπλεντον αξίζει να ανέβει αφεαυτούσιο
αδαμάντινα
βλ. παραπλησίως και πιο καθημερνά: κι αυτό σωστό!
Στην Κρήτη άμα περνά κι αλλιθωρίζουνε τα ντουκιάνια αντί για «άλογο»λες και «Μπεγίρι» (άλογο στα τούρκικα).... « ξάνοι' μρε ένα μπεγίρι απού περνά...»
να και μια ριζιτικάρα
Δώδεκα χρόνους έκαμα βοσκός στο Σαλονίκι,
Κι η βοσκική μ’ ιντά ‘τονε; Κορίτσια εννιά χιλιάδες.
Χώρια εμέτρου τσι ξανθές, χώρια τσι μαυρομάτες,
Χώρια τσι γαϊτανόφρουδες και τσ’ αλισοπλεμένες.
Μα διάκοψέ μου μιαν ξανθιά, το φιόρε τση καρδιάς μου.
...και να υπενθυμίσομε εδώ φίλοι και φίλες ότι η εχπομπή είναι προσφορά του μίνι μάρκετ - είδη ψιλικών «ο Μανούσος» στη διαστάυρωση προς Κακασφεντουλού... μίνι μάρκετ «ο Μανούσος», 24 ώρες το 24ώρο, εκεί θα βρείτε τα πάντα, εχτός από γυναίκες και λεφτά...
(αληθινή διαφήμιση στο χανιώτικο ραδιόφωνο «ράδιο αμόρε», αλλαγμένα ονόματα)
κυρίως λέγεται όταν αυτό το οποίο κάποιος αφήνει αμανάτι είναι και γκουμούτσα...
aha.... το κλάιν προφ ακουγόταν αστείο λόγω κλανιάς
το furst ακούγεται λίγο κι αυτό σα κλανιά, φίρστ, φιρτς, φριτς, πφριτς, πφρτς, ξέρω 'γώ....
κάπου εκεί θα το απέδιδα...
θα κάνω ρεπορτάζ για xanthoula για το Frappe slangossip.... ακούει το κουκλάκι;
ο «κώδικας» των φωνημάτων του βοσκού είναι κομμάτι του ευτύτερου κώδικα με τον οποίο καθοδηγεί «λαλεί» όπως λέμε χαρακτηριστικά στην Κρήτη τα πρόβατα (προστακτική «λάλιε τα»). Ο κώδικα αυτός ευρύτερα περιλαμβάνει φυσικά σφυρίγματα, σήματα με την κατσούνα, πέτρες. Περιλαμβάνει και την χροιά της φωνής του συγκεκριμένου βοσκού, την οποία κυρίως ακολουθεί το κοπάδι. Και τα ίδια τα φωνήματα όμως έχουν τη σημασία τους και είναι κοινά για τους βοσκούς κάθε περιοχής και συγκεκριμένα για την κάθε περίσταση.
Τώρα, αν κανείς ρωτήσει βοσκό θα του εξηγήσει και τι ακριβώς φωνάζει και τι παραγγέλει...αν πάλι είναι μαθημένος να μη ρωτά και να μην ενδιαφέρεται, τότε θα πει «α, πάλι τσαπρρρ» φωνάζει ο «τσομπάνος»
συμφωνώ με τον Άλλο ότι αυτά που έχουν περάσει στη σλανγκ των αστεακών κέντρων ως παραγγέλματα βοσκού έχουν περάσει από χίλια φίλτρα... βλ. πχ. Μπαρμπαγιώργο «πρρρρ κιτς κιτς κιτς» κλπ
εμένα μου θυμίζει την Κρητική φράση «καλό ναι και το τυρί»
λοιπόν, δυο συγχωριανοί συναντιούνται στο δρόμο καθώς πηγαίνουνε πεζή στη χώρα. Χαίρουνται για τη συνάντηση, και αρχίζουν να βαδίζουν παρέα. Σε κάποια φάση κάνουνε στάση να κολατσίσουν. Ο ένας κρατάει ένα θαυμάσιο κομμάτι γραβιέρα, είδος πολυτελείας τότε (και τώρα...), ο άλλος όμως μόνο μια φούχτα κακορίζικες ελιές... (ψωμί κι ελιά που λένε)... Παρ' όλ' αυτά, απλώνουνε και οι δυο ό,τι κουβαλούνε και αρχίζουν να τρώνε κι απ' τα δυο.
Αυτός που είχε φέρει τις ελιές, όμως, μέσα σε λίγη ώρα έχει γονατίσει το τυρί, και έχει αρχίσει να τη δίνει στον άλλο, που σε κάποια φάση του λέει «κουμπάρε, επάνε κι οι ελιές...». Αλλά ο άλλος σταρχιδέ του λέει «ε, καλό 'ναι και το τυρί»....
Η φράση χρησιμοποιείται γενικά όταν κάποιος καταχράται φιλοξενία, γενναιοδωρία κλπ...
έλεγα να το βάλω αλλά παραείναι βουκολικό και το έχω ακούσει από γονείς, θείους κλπ
όπως λέει κι ο πιλάλας «και δε χαίρεσαι; δουλειά σου είναι»
καλό το μαντιναδάκι χότζιρα, αλλά γράφε ντρέτα να ούμε... για την ιστορία μελίτακας στ' ανώγεια, μελιγκούνι στα σφακιά
προυσσσνααα! (στο πότισμα)
νασσστοναααα (απομακρυνθείτε από εκεί - συνοδεύεται από πετρίδι)
έλλαναααα (πλησιάστε με)
αυτά προς πρόβατα από βοσκούς στα Σφακιά, οι διάλεκτοι των βοσκών διαφέρουν....
ποιος τσίταρε φουκώ σε τοίχο ρε jb; τι εννοείς φουκώ τελός πάντων... («το πάθος για τον οργασμό» θα ήταν αλλά πέσαμε σε σύντροφο κωλόμπα)
μπράβο μπου, έλειπε....
ας ανέβαζες το «μελιτάκους έχεις στον κώλο σου» ρε χότζα'
κάνε προσθήκη ορισμού χοτζα
και το «οι γυναίκες είναι σαν τις χέστρες: οι καλές είναι πιασμένες»
ραβδί απού δεν έχει στο Θεό να κάμει.....
συμφωνώ με τον Παπαζήση και Παπαμιχαήλ... όσο για την αστική κουλτούρα όπως την εννοούμε και για τα δεδομένα της Ελλάδας οι τρεις μεγάλες πόλεις της Κρήτης και κυρίως Χανιά και Ηράκλειο είχαν και παραείχαν, και πριν και μετά την Κρητική πολιτεία...
...ξεφύγαμε όμως, και δεν αναφερόμουνα σε κάτι που να σχετίζεται με αυτό....
που το είδε το Τσαρούχι ο Πετρόπουλος στην Κρήτη.... μόνο να τους βρίζει ήξερετους Κρητικούς ο Πετρόπουλος - είχε δίκιο από κάποιες απόψεις....
ώπα, ώπα, μπιρ αλλάχ δικέ μου.... σιγά... μην την κακοποιούμε τη διάλεκτο... από που ν΄αρχίσει και που να τελειώσει κανείς, αν υποτίθεται μιλάει στο παράδειγμα Κρητικός κι εμείς θέλουμε να καταγράψουμε την προφορά του ενδεικτικά:
δε θα ήταν ποτέ «κανένα καλαμπαλίκι» αλλά η «κιαν(έν)α καλαμπαλίκι» ή «πράμα καλαμπαλίκι»
το «κάμω» είναι η υποτακτική του κάνω, όχι οριστική, σε κάθε περίπτωση χρησιμοποείται όταν προηγείται «να»... πολύ εκνευριστικό λάθος των όσων προσπαθούν να μιλήσουν Κρητικά...
Και σε κάθε περίπτωση δε θεωρώ ότι αυτά είναι σλανγκ, για μένα από τους τοπικούς ιδιωματισμούς θεωρώ καταχωρίσιμα όσα α) λέγονται και στα αστικά κέντρα και β) έχουν να κάνουν με σεξ, βία (λεκτική - ύβρεις, προσβολές - και σωματική), νύχτα, ουσίες, στρατά κλπ όχι ότι να' ναι....
άσε, μή μάθεις ... θα μπλέξεις