Comments by BuBis (1189)
Showing 31-60 from 1189
χαχαχαχα! (δεν κατάλαβα Χριστό!) αλλά στα Ελληνικά είναι αντίστοιχα με φυστίκι, μικρό και αλμυρό!
Το έχω ακούσει και ως παπαλούτσες...
Ίσως η προέλευση ή ένα μέρος της μπορεί να προέρχεται από το γεγονός ότι, όπως κάπως σοφά κάποιος είπε σε κάποιο άλλο λήμμα, οι Γερμανοί πέρδονται άνευ ηθικών φραγμών.
Κάτι το οποίο, ίσως παρερμηνεύτηκε είτε από τους Έλληνες μετανάστες είτε από τους ντόπιους εδώ όχι σαν ψυχρότητα όπως ο προαλαλήσας, αλλά όπως το περιγράφει ο ορισμός του λήμματος... Δηλαδή, εμ την αμολάνε, εμ κάνουν τον Γερμανό...
Στης θάλασσας τα κύματα,
που πάνε βράχο - βράχο,
ωσάν και σας ποιητές
στο μαραμένα μου τους γράφω...
Και τι ήταν βρε poniro, πέρα από ένα φτηνό βιβλιαράκι αλλά κλειδίστην οικογενειακή οικονομία...
Σωστόν το προλεγόμενο, αλλά υπάρχει πάντα η πιθανότητα, αν δε το αγοράσεις με το κλειδί στο χέρι να μείνεις με κάτι άλλο εν τη παλάμει...
Μύγα τσαμπουκαλού, που σε κάνει να αναφωνείς:μυγαμήσω!
σε πολλά μοσχαράκια αυτά που κρέμονται από πίσω ενδέχεται να μην είναι μαστάρια, οπότε λίγη προσοχή κατα το άρμεγμα...
Δείτε και το λήμμα τεφτέρι, που είχε αλλά και ακόμη γαλουχεί (με την έννοια της αγοράς γάλακτος) μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Απο κεί και η έκφραση: γράφ'τα! (αν κανείς ενδιαφέρεται, ας το ανεβάσει!)
Μπρρρρρρ Γκάτζ! Α, σου πω, χαίρομαι, μα τον Jesus, που μέχρι τώρα δεν έχει αναφερθεί στα σχόλια του παρόντος λήμματος, συγκεκριμένο είδος παγωμένου αφεψήματος με βάση τον στιγμιαίο καφέ τύπου νεσκαφέ, που παρασκευάζεται σε σέικερ για να αποκτήσει πλούσιο αφρό, και σερβίρεται με παγάκια και καλαμάκι σε ψηλό ποτήρι, ενίοτε με γάλα, το οποίο φυσικά αποτελεί ελληνική πατέντα
Αχ, βρε Γκατζ, τι μου θύμησες! Δύο φορές έχω ναυαγήσει στην ζωή μου, αλλά και οι δύο με κάτι βαρκούλες με κουπιά! Την μία στο Vilanculos της Μοζαμβίκης (μη γελάτε οι Ισπανόφωνοι, έτσι λέγεται στα Πορτογαλέζικα!) που πήγαμε να δούμε κάτι φάλαινες (τρύπα!), και την άλλη στο Bluefields της Νικαράγουας που πήγαμε για baracudas αλλά πιάσαμε τ'αρχίδια μας και τουμπάραμε από τον τυφώνα Μichel...
Φίλτατε θα σου απαντήσω, μιας και δεν είμαι εμπαθής όπως κάποιοι άλλοι.
Με χαρά μου θα δεχόμουν την οικονομική σου αρωγή για να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, αλλά δυστυχώς η δουλειά μου εκτός από ικανοποίηση των οικονομικών μου αναγκών, καλύπτει και μια μεγάλη αγάπη για την περιπέτεια. Και όπως είπαμε το ταξίδι πολλές φορές είναι πιό σημαντικό από τον προορισμό. Αν και η ναυτία δεν μ'έχει αφήσει ποτέ να το απολαύσω 100% τα τελευταία 20 χρόνια. (και για να το πω στα γαλλικά: καλά, τραγούδα!)
Είναι θέμα άποψης βεβαίως, αλλά η παντελής έλλειψη ετυμολογικής αναφοράς όμως σε πολλά λήμματα, απογυμνώνει τις λέξεις από τις μυρωδιές τους, τις γεύσεις τους, τα στολίδια που έχουν αποκτήσει στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν τους. Δεν αναφέρομαι σε λήμματα όπως το τσαχπινογαργαλιάρα, τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρας ή σε πολλά δικά σου που είναι πρόσφατες επινοήσεις ή συμβατικές λέξεις που κάποιοι έχουν αποφασίσει να κωδικοποιήσουν (και δεν αναφέρομαι σε τρίχες και κουκουβάγιες...) αλλά σε λέξεις που είτε προέρχονται από γλώσσες γείτονες που κάποια στιγμή πέρασαν τα σύνορα της φυλής ιδίως τότε που δεν υπήρχαν σύνορα και βρήκαν φωλιά σε μια άλλη γλώσσα, την «δική» μας, είτε σε λήμματα που έχουν μια ιστορία πρόσφατη πίσω τους. Εκεί η ετυμολογία έχει μεγάλη σημασία, γιατί είναι διαβατήριο, με τις βίζες του αλλά και τις σχισμένες του σελίδες...
Παράδειγμα, πολλά όπως η ντούγκλα, το πίτσκο, ο αναμκιόρης αλλά θα σταθώ στο λήμμα χλεμπόνα, που αν όντως ισχύει η ετυμολογία που παράθεσα στα σχόλια, για μένα τουλάχιστον, μου δίνει μια ματιά σε ένα κοντινό παρελθόν, αλλά και πως μιά χούφτα άνθρωποι, ακόμη και ένας, συνδύασαν λέξεις, καταστάσεις, εικόνες, προκαταλήψεις για την κατασκευή μιας λέξης-συμβόλου, που σήμερα ο πάσα εις χρησιμοποιεί σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο...
kara gözler κάναμε δηλαδή!
batak στα τούρκικα είναι ο βούρκος αλλά και κάτι που δεν σώζεται - το (με) χωρίς ελπίδα (παρέβαλε και κύλισε στον βούρκο)
Στα ισπανικά και tocar los huevos με την έννοια δεν κάνω τίποτα, απλά παίζω με τ'αρχίδια μου! (ως την Παρασκεύη που πετάω για Σιγκαπούρη, ε, θα σλανγκαρχιδίζω λιγάκι!)
Σόρρυ για το μυδοπίλαφο!
Μια συμβουλή: Σε ανύποπτο χρόνο και για το λήμμα μου οne night slang είχα γράψει «...θεωρείται ότι αυτοί οι one night slang δεν είναι δυνατόν να εθιστούν ούτε στην ηρωίνη! Όχι σαν κάτι άλλους, ονόματα μην λέμε!...».
Το συμπέρασμα που έχω βγάλει από όλα αυτά, δεν είναι ότι είμαστε -μόνο- εθισμένοι, αλλά επειδή αυτό το site είναι σαν μια καλή παρέα, σαν μια κοινότητα φίλων (και ενίοτε «εχθρών»!) και το πιό σημαντικό ότι, με τον έναν άλλον τρόπο, καταγράφουμε το αδόκιμο, που αλλιώς θα χανόταν για πάντα αλλά και την ψάχνουμε παραπέρα. Αν και πολλά που γράφουμε είναι πίπες εδώ που τα λέμε, δεν μασάμε! Χαμογελάμε!
Για μένα ένα πράγμα θα μπορούσε να αλλάξει: να υπάρχει πιό πολύ βάρος στην ετυμολογία / προέλευση / έρευνα και να μην καταντήσουμε wikipedia...
Και κάτι άλλο, να μην αποθαρρήνουμε τους νέοπες!
Αγαπητοί μου φίλοι και johnblack, πιείτε και ένα τσιπουράκι για μένα στην επόμενη συνάντα (καλά όπως πάτε δεν βλέπω να βρισκόσαστε ποτέ!).
Μ.
Merci! Πάντως, την τελευταία βδομάδα λόγω ετοιμασιών, κατάλαβα ότι από τον Γενάρη, με την ενασχόληση μου με το παρόν site, είχα κάνει κοιλιά στην εργασιακή, σεξουαλική και προσωπική μου ζωή αλλά φυσικά έμαθα και πολλά πράγματα! Οπότε you win some, you loose some! Τώρα παρόλη την τεχνολογία, με τα ασύρματα και τα V-satια μπορούμε να έχουμε ιντερνέτι παντού αλλά και λίγη αγρανάπαυση δεν βλάπτει!
Λοιπόν, αμαρτίες και κλεφτόπουλα! Καλή συνέχεια, καλά χριστούγεννα, καλά κρασιά! Θα τα πούμε μετά το Πάσχα, ή ποτέ, όποιο θα'ρθει πρώτα! Τσίου! BuBis
δελιτε και το σακάκι του μακαρίτη / του παππού
και εργόχειρο
Πάνο, απ' το στόμα μου το πήρες...
Μes, Mes!! Στο σχόλιο του droll το ανέκδοτο που λέγαμε!
unpektable λήμμα, αλλά να σημειώσω ότι και το παίκτης παίζει αρκετά, ιδίως σε διαλέκτους που χρησιμοποιούν πιό πολύ το χ αντί του κ, ως μίμηση ξενικής προφοράς ίσως...
Ο Μάκης ξέρει το όνομα της ηθοποιού που υποδυόταν τη θεία Όλγα...
'Ασε Hodja πέθανε ο Levi-Strauss και μάλλον ετοιμάζουν τον καφέ, τα παξιμάδια και το κονιάκ...
(καλό ταξίδι...)
Kνασούλη, αυτά τα φτιάχνει ο μπαμπάς του, ο μικρός κάτι τετράγωνα τρίγωνα έχει καταφέρει να κάμει...
επίσης είνα διαφορετικό να τρως πρωινό ή απλά να το ζεσταίνεις...