Comments by BuBis (1189)
Showing 751-780 from 1189
'Ισως αλλάζοντας την σειρά των λέξεων αλλάζει και το νόημα. Δηλ, πάρκινγκ κάρμα, όπως ο ορισμός αλλά κάρμα πάρκινγκ, το μέρος όπου το κάρμα σου, αράζει... Αν δε η προέκταση του Κάρμα σου είναι αμάξι, τότε το πράγμα, αγγίζει την νιρβάνα...
Στα πιό ανεβασμένα μπουρδέλα της παλιάς εποχής, η τσατσά λεγόταν και μαντάμ. Μήπως ξέρει κανείς πως λέγεται τώρα στα ινστιτούτα μασάζ; Mάνατζμεν;
μήπως είναι αμερικλανιά;
Η πατρόνα, μάλλον δεν αναφέρεται σε όπλο αλλά στην παλάσκα, την φυσιγγιοθήκη δηλαδή (στην γερμανική που την έμαθα σε μια μέρα με αλληλογραφία, Ρatrone, θηλ., το φυσίγγιο, Ρatronenguertel η δεσμίδα φυσιγγίων, το φυσεκλίκι, Ρatronentasche η παλάσκα).
- Με γαμήσατε στην βαθμολογία lol
Στο τελευταίο μύδι που ανέβασα, μια ιδέα για τους αλλόγλωσους...
Αγαπητέ patsis στην προοπτική αυτή του αλλόγλωσου ή και ομόγλωσου ακόμη, θα ήταν καλό γενικά το site να του απαντά την απορία, εννοιολογικώς και ετυμολογικώς ακόμα και πλακατζιολογικώς (τέσπα sorry!) και να μην του αφήνει την αίσθηση του μισού...
απ'το Α ως στο Ω, αχαχαχαχαχαχα!!! Γαμώ τα λατινικά μου πληκτρολόγια! Τώρα το πιασα, αχχαααχχχαχ!
αυτό που θυμάμαι γω, ήταν η version του παπατζή, με τις δύο συνεχόμενες ριξιές. Μάλιστα γινόταν το come to see, όταν είτε έδειχνε το μποκάλι άτομα του ιδίου φύλου (αχ, αθώες εποχές...), είτε όταν το μπουκάλι έπεφτε στην μέση δύο πιτσιρικάδων, οπότε συχνά μαλώνανε και σμπροχνωνταν για το ποιός θα φιλήσε και ποιός όχι (depending το άτομο που θα φιλιόταν), είτε όταν έπεφτε στο ίδιο άτομο...
Υπάρχει και φυσικά και η version, του αν τύχει σε άτομο του ίδιου φύλου ή στο ίδιο άτομο, να πέφτει αντί γειά φιλί, σφαλιάρα και μάλιστα μπούγιο απ' όλους...
Αχ, αθώα χρόνια... Η μπουκάλα και η μακριά γαιδούρα μας μάθαν πολλά από την ζωή. Τσαταλίνα, ματαλίνα, και στον κώλο σ' μια σωλήνα, πόσα είναι αυτά...
Μια τοποθέτηση για λίγη βροχη μυαλών σε όλους τους Ιουδαίους που βρίσκονται ακόμη στην Αθήνα...
Σε πολλά λεξικά, Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Τουρκικά και Ισπανικά (γλώσσες που κατέχω) υπάρχουν λέξεις που (αν και δεν χρησιμοποιείται πάντα ο όρος slang ή αργκό, αλλά καμμιά φορά το λαικό, υβριστικό ή vulgaire, κλπ) κάποτε όντως ήταν slang αλλά βρήκαν τον δρόμο τους στο mainstream. Επίσης πέρα των λεξικών (που περιλαμβάνουν στους ορισμούς τους τις slang χρήσεις των ορισμών) υπάρχουν και βιβλία διαφόρων εκφράσεων και νεολογισμών. Θυμάμαι, π.χ., για να πάρω το Superior στα Ισπανικά έπρεπε να περάσω εξετάσεις ιδιωματισμών και εκφράσεων που ήταν αρκετά δύσκολες…
Αυτό που θέλω να καταλάβω είναι πόσα από τα λήμματα και τους ορισμούς που δίνουμε σήμερα όλοι εμείς, « αξίζουν »… Δηλαδή, ποια είναι η προστιθέμενη αξία του παρόντος site; Φυσικά, δεν θεωρώ ότι κακώς μπαίνουν κάποια λήμματα και πιστεύω ότι κάνουμε μια καλή ιστορική καταγραφή του τι λέγεται (ή κάποιοι θα ήθελαν να λέγεται…) ακόμα κι αν είναι μαλακιούλες ή σεσινεπασλανγκ.
Φυσικά, αυτή η « αξία » είναι πάντα υποκειμενική και προσωπική αλλά πιστεύω ότι έχει γίνει μια καλή δουλειά.
Σε αυτό που πρέπει όλοι να επικεντρωθούμε δεν είναι να αποφύγουμε τις μαλακιούλες (άλλωστε το site προσφέρεται για μια καλή άσκηση χιούμορ και είμαι σίγουρος ότι έχει βοηθήσει πολλούς μας να χαλαρώσουμε από την καθημερινότητα και τα προβλήματα μας), αλλά να επιμείνουμε σε δύο πράγματα : την ετυμολογία και την διαδρομή με πραγματικά παραδείγματα και με μια προσέγγιση του πότε έχει εμφανιστεί η λέξη ή έκφραση.
Στην εποχή μου, σούστες λεγόταν και οι τύποι στα μπαρ, συνήθως σε παρέες, που ζαχαρώναν γκόμενες, με ένα ποτό στο χέρι, το άλλο χέρι στην μπάρα, και που κουνιόνταν στον ρυθμό, πάνω κάτω, σαν σούστες ή σαν τα σκυλάκια στο πίσω μέρος των παλιών αυτοκινήτων...
Εμένα που με ράψανε με συρραπτικό πάντως, με έχουν αφήσει ένα χηλοειδή σαν τα χείλια της χειλουδάκι ένα πράμα, και τα πάνω και τα κάτω...
@ O AΛΛΟΣ
Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Κορέα στα πλαίσια της «ειρηνευτικής» παρέμβασης των Ηνωμένων Εθνών περέμεινε στην χώρα (με διάφορες μορφές) από το 1950 με τους τελευταίους λίγους στρατιωτικούς να επιστρέφουν στην Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 1955, χρονολογία που σχεδόν αντιστοιχεί με την 1955ΣΤ.
Είναι μια υπόθεση βέβαια που προσπαθεί να απαντήσει σ αυτό που έγραψες ποιό πριν... Ξυπνάει η στατιστική και οι πιθανότητες μέσα μου αλλά πολλές φορές η πιό απλή λύση είναι και η σωστή!
κάποιος ρε παίδες να ανεβάσει και τα σε -τζης, τουρκική κατάληξη μεν, όπως στα σαλεπτζής, σαλαμτζής, παπατζής (εφημέριος...) αλλά όμως χρησιμοποιείται και σε νεολογισμούς όπως σλανγκατζής...
present perfect motherfucker...
επίσης και τζιτζιλόνια τα μικρά και κουρσούμια τα μεγάλα μεταλικά
Αχ... τα σκατά της ξενιτειάς...
Αγαπητή ironick, μην φοβού τον Σαραντ!
Η πρώτη φορά που η λέξη disaster χρησιμοποιήθηκε σε κείμενο ήταν το 1568.
Ίσως η λέξη να ήταν «κατασκευασμένη» για να αποδώσει έννοια που έκοβε βόλτες στο μυαλό του συγγραφέα αλλά δεν του βγαινε στα αγγλικά... Χωρίς δηλαδή να υπάρχει η αντίστοιχη λέξη στα ελληνικά, αρχαία ή σύχρονα του συγγραφέως... Κάτι σαν το τηλέ-φωνο και την τηλε-όραση.
Μιά απορία... Oι αρκούδες που δεν βρίσκονται σε δάσος, όταν θέλουν να χέσουν, μήπως πετάνε εκεί;
Kαι άλλο άσχετο, αλλά διδαχτικό: η αγγλική λέξη disaster, προέρχεται από (μέσω Middle French désastre, Old Italian disastro) το ελληνικό δυσ- + ἀστήρ = κακό αστέρι.
Ώπερ είτε από την Αστρονομία, το κακό αστέρι, δηλαδή η καταστροφή ενός άστρου (supernova, κλπ) ή άλλα αστρικά φαινόμενα (κηλίδες στον Ήλιο, εκλείψεις, κομήτες, κλπ) , είτε από την αστρολογία, το να βρίσκεσαι σε κακό αστερισμό (πως στον πούτσο το λένε...) σηματοδοτούσε καταστροφή ή κακό οιωνό.
Αληθινός διάλογος σε σουβλαζίδικο στην Πλατεία Επταλόφου, προψές, με tumba libre:
- Σκουλίκη είσαι ρε;
- Nαι ρε, Αρειανός είμαι...
- Τστστσ, είσαι και μελαχρινός... κρίμα το χρώμα!
Αγαπητή ironick, τα καρασπέκια μου γι αυτόν τον άψογο ορισμό. Λες και ήσουν μέσα στην μύτη μου!
υπάρχουν και οι ασυρματες πια...
α ρε Hank μου θύμισες το condom in ass...
και για πιό ενεδελεχή ανάλυση των παρελθόντων μουσικών ακουσμάτων μέχρι δευτέρας γυμνασίου εδώ
H μουσική χωρίζεται σε 2 είδη: μ'αρέσει / δεν μ'αρέσει
Και φυσικά μεταξύ της Μπιάφρας και του Νταρφούρ να παρεμβληθεί και η Αιθιοπία που μπήκε δυστυχώς στο Ελληνικό Λεξιλόγιο στα μέσα της δεκαετίας των ογδόντας...
ρε ΑΣΜ, πέρνα και από τον κυφωνίδη, αν έχεις χρόνο!