Comments by HODJAS (3417)
Showing 3241-3270 from 3417
Ωωωω... Προσκυνώ σε εφέντη Κουμπλάι-Χάνκ!
Μπαρδόν (αν κάμνω λάθος)!
Αμάν καρνταολαρίμ! Νε τσερί;
Είμαι το άγος της μουσουλμανοσύνης.
Είμαι ένα ταπεινός και μιαρός σκώληξ με πυώδεις φλύκταινες, ανάξιος να συνθλιβεί υπο της σόλας του πανούργου κυνός...
Δηλαδή είναι σαν τις μαλακίες που λένε τα εθνίκια / Λιακόπουλοι;
Μουσαφίρης < τα μισά φθείρεις
Ασιχτίρ < σε οικτίρω
και τέτοια;
Νέισα, χάιτι μπακαλούμ...
Πολύ ωραίο!
Αμ οι άντρες με τα πατσόκοιλα ντεμιρέλ;
Επίσης λέγεται: Θα σε γαμήσω και θα βελάξεις!
Κι όμως, είναι αρκτικόλεξο εκ του A.M.A.G. (=American Mission for Aid to Greece), δηλ. η γνωστή Αμερικάνικη βοήθεια, που καταλήστεψαν (=φάγανε) οι γνωστοί επιτήδειοι...
Ξέρεις ποιός είμ' εγώ ρε;
Άψογος!
Τα γραφεία της Falconera Lines είναι στη Βουλιαγμένη...
Να μου το θυμηθείς: Σε λίγο θα μας βάλει μέχρι και το μουστάκι να ξυρίσουμε!
Κλασσικό.
Παρακολουθώ έκθαμβος τας στιχομυθίας!
Αυτά είναι τραγούδια κύριοι! Πεντάλφα Χ2
Γράμματα στην Ότλα:
Πάει μια στο γιατρό και του λέει οτι έχει μικρά βυζιά και πώς να τα μεγαλώσει.
Ο γιατρός λέει, πάρε αυτήν την αλοιφή και κάθε μέρα στις πέντε το απόγευμα, θα τα τρίβεις μ' αυτήν, τραγουδώντας το «μια ωραία πεταλούδα».
Μια μέρα, έτυχε αυτή να είναι στο λεωφορείο ακριβώς στις πέντε, οπότε άρχισε τη θεραπεία μπροστά σε όλους.
Ο οδηγός, τράβηξε ζόρι και ρώτησε: «τί καμώματα είν' αυτά», «δε ντρέπεσαι» κτλ.
Η τύπισσα, απήντησε: «ξέρετε, είναι πέντε η ώρα και...»
Κι ο οδηγός: Πήγε πέντε κιόλας; Άχ κουνελάκι-κουνελάκι...
Φχαριστάω πολλά! Φρονώ, δίχως να' μαι ζάκι αλλά πρωτευουσάνος απατρίδης (και σπαζαρχίδης) ανορθολογιστής, οτι ο-η επιβάτης, καλλιτέχνης κτλ είναι πρώτης κλήσεως διγενές και μονοκατάληκτον ουσιαστικόν. Δεν γίνεται το θηλυκό να είναι τριτόκλητο (η επιβάτις-δος). Άλλως, τί θα λέγαμε στον πληθυντικό: Οι καλλιτέχνιδες / επιβάτιδες;
Είναι που λέει: Αυτά μας τα' πανε πολλοί, μας τα' πε κι ένας Γάλλος, σα δε γαμήθηκες μικρός, θα γαμηθείς μεγάλος... (Κοραήστικα)
Και έβαλα και έβαλα και έβαλα! Μια ευγενική προσφορά της Mes, πουμε στήριξε τις δύσκολες στιγ-μές ;)
I am in debt :)
Είναι οδηγίες κρίσεως ή τυφλοσούρτης;
Ρε τί μαθαίνει κανείς στο πανεπιστήμιο..
Πολύ καλό! Το θυμάσαι το:
Στο ναυτικό υπηρέτησες, κι έγραψες ιστορία
για τον καλύτερο γαμιά, κάναν ψηφοφορία
καλύτερο σε βγάλανε σ' ολόκληρο το στόλο,
το μόνο μειονέκτημα: Γαμιόσουν απο κώλο!
Μπράβο ρε δόχτορα! Ποτέ δεν έμαθα τί σημαίνει (σάματις τους βλέπαμε και ποτέ;)
Ο βαφλέ είναι βοηθός λοιπόν;
για συμμαθητή:
στο σχολείο που πηγαίνει, πούτσος μπαίνει-πούτσος βγαίνει
και το βράδυ όταν γυρίζει, η κωλάρα του αχνίζει...
...και σαν πρώτα φάε καρότα, κεφτεδάκια απο σανό / σκατό...
Γειά σου Λία με τα εργαλεία...
Βλέπεις εκείνο το βουνό π' ανθίζει το κεράσι;
Ο πούτσος μου στον κώλο σου κοντεύει να γεράσει...
Γειά σου Μιχάλη άρχοντα, ποτέ να μην πεθάνεις,
στην πούτσα μου να κρέμεσαι και τον Ταρζάν να κάνεις!
στόοοοοοοοοοοοοηστ!
Μα ακριβώς αυτά τα ζάρια (τα γεμάτα με υδράργυρο) έλεγαν καραγκιοζάκια / καραγκιόζη (βλ. Τσιφόρος στα «παιδιά της πιάτσας» μάλλον στην ιστορία «οι κοκκαλίες» αλλά και αλλού).
Απ' ο,τι φαίνεται, έκαναν προπόνηση με τα ζάρια αυτά, που ήθελαν ένα ειδικό ρίξιμο.
Τώρα, θες να τα σκάτζαραν κατά την ώρα του παιχνιδιού, θές να παίζανε μόνον μ' αυτά (άλλωστε αυτοί στρώνανε την αυτοσχέδια μπαρμπουτιέρα), μπροστά δεν ήμουνα, δε μου 'χει τύχει, τί να πώ;
Επίσης έκφραση: Το ζάρι είναι μπαλαμούτι (=ψεύτικο).
Γέλασαν πολύ αλλά δεν έφαγαν...
Σούπερ μπουένο!