Comments by HODJAS (3417)
Showing 2071-2100 from 3417
Υπάρχει σχετική συγκλονιστική ηθογραφική (και όχι υδρογραφική σαν το μήδι) ταινία σε σενάριο της Μαρίας Πλυτά «Ναυάγια της ζωής» με την τηνέητζερ Καρέζη σε ρόλο πουτάνας κοκκαϊνομανούς (!)
Γειά και χαρά σου έλεκτρον!
Μα είναι να μην τα παίρνεις με τις βλακείες, γαμώ το ντεμέκ και το λαϊφστάιλ μου μέσα;
Καλή αυριανή!
Το ίδιο κάνουν πολλά ζώα δημοσιοκάφροι με ξένες λέξεις, νομίζοντας οτι είναι πιο κομψό π.χ. να λές ο κύριος Πρόndι, (Πρόdι λέγεται ο άνθρωπος).
Άσε τα εθνικοπατριωτικά Κωνσταντινούπολη κλπ, ενώ στα διεθνή αεροδρόμιά μας γράφουμε Ισταμπούλ, γιατί θα χάνανε τις πτήσεις τους ο κοσμάκης...
Τελευταία μόδα είναι η άρνηση των εκθλίψεων-αποκοπών-αφαιρέσεων κλπ π.χ. σε εμένα, για εσάς, να έχετε ένα όμορφο βράδι κλπ (κατάφωρα ενάντια στους κανόνες της ελληνικής για την αποφυγή του φαινομένου της χασμωδίας = πεντακόσια φωνήεντα μαζί - ενώ το ιδανικό: σύμφωνο-φωνήεν-σύμφωνο κλπ), που ταιριάζει γάντι με αδόκιμες μαλακίες του τύπου «πώς μπορώ να εξυπηρετήσω» κ.α.
Αλλά θα επανέλθω...
Σώζεται και ως «σκυλί τρι-ρούθουνο»
Απλά σπέκ!
Είναι λίγο οξύμωρο όμως, να σπαταλά κανείς το λιγοστό του ελεύθερο χρόνο ένα Σάββατο τη βδομάδα, με άτομα που δεν εκτιμά...
Για να μην κάθομαι να γράφω 100 φορές, λές και είναι τιμωρία: Εύγε σ' όλα τα λήμματα-ορισμούς σου! Όπου τα βρώ αστερώνω.
Νομίζω το φαινόμενο λέγεται «υπερδιόρθωση» π.χ. οι δικασθές, το κατέστημα κλπ.
Καθένας κι η πλατεία του.
Έδωσα μια φορά ραντεβού μ' ένα φίλο απο τη Νεάπολη στην πλατεία κατά τις 5. Πήγε 5μισυ η ώρα κι ακόμα να φανεί ο πούστης. Ευτυχώς είχανε βγεί τα κινητά. Παίρνω τηλέφωνο:
-Πού είσαι βρε μαλάκα;
-Πλατεία!
-Ρε με κοροϊδεύεις; Αφού κι εγω πλατεία είμαι!
-Ποιά πλατεία; Εγώ είμαι Κολωνάκι.
-Εγώ Εξάρχεια...
-Φτούουουου!
Κι εγώ πρώτη φορά το άκουσα στη Σαλονίκη απο ντόπιους «πάμε να φάμε καμιά βρωμιά;»
Στός ο Βράστ.
Πρόκειται για φτηνό αγελαδινό ακατέργαστο δέρμα, για παπούτσια-τσάντες κλπ, που βρίσκεις στο Μοναστηράκι μπιρ-παρά.
Ο Φέρμας ξουριζόμενος για έξοδο με γκόμενα λέει στον δόκιμο Παπαφίγκο (Χατζηχρήστο):
-Κόψε μάπα! Σεβρό! (παλιό ακριβό και μαλακό δερμάτινο εγκλέζικο παπούτσι Cheviot)
-Καλά, σεβρό δεν είναι-βακέττα είναι... (δηλαδή θές ακόμα περιποίηση να μαλακώσει). Μάστορα! Φέρε καυτό νερό!
Βλ. και έκφραση «βγήκα αφίσα» = έγινα ρεντίκολο.
Π.χ. Θα σε βγάλω αφίσα στη γειτονιά.
Πράγματι
Δεκτές οι σημειώσεις.
Δεν έχω την δυνατότητα να αλλάξω το κείμενο (θα το ζητήσω απο την Συντακτική Ομάδα).
Σε ικανοποιεί «η εθνοτική ομάδα των Βλάχων» αντί για «Ρουμανόβλαχοι»;
Παρ' όλα αυτά, έχω ακούσει Βλάχους, απο διάφορα σημεία της Ελλάδας, να θεωρούν τους εαυτούς τους ξεχωριστή φυλή και να δηλώνουν συγγένεια με τους Ρουμάνους.
Ξέρω γώ;
Το «αχαρακτήριστοι» δεν είναι μειωτικό βέβαια, αλλά (σκληρή είν' αλήθεια) πλάκα και πάλι μιμούμενος την «καθεστηκυία» αντίληψη και εννοείται η σάτιρα στρέφεται έμμεσα κατ' αυτής και μόνον. Τα ίδια γράφω για όλους όμως. Είναι ζήτημα στύλ και δεν προτίθεμαι να το αλλάξω.
Βλ. και το αριστοφανικό «πρωκτοπενταετηρίς» = δεν έχουμε δεί τέτοια κωλάρα εδώ και πέντε χρόνια...
Παρακαλώ, ας φωτιστούν οι ανακρίβειες, ώστε να εμπλουτιστεί-διορθωθεί ο ορισμός. Αυτός είναι και ο σκοπός των σχολίων.
Αντιπαρέρχομαι το επιθετικό σχόλιο και διευκρινίζω τα εξής:
Αν κάποιος είναι βλάχος, αρβανίτης, τουρκομερίτης, κρητικός κλπ με γειά του με χαρά του, γούστο του και καμάρι του. Τί με νοιάζει εμένα;
Πέρα απο κάποια χιουμοριστικά (που ούτως ή άλλως κάνω καλόπιστα με πλακατζήδικη διάθεση έναντι όλων συμπεριλαμβανομένου και του υποφαινομένου), δεν έχω απολύτως τίποτα εναντίον κανενός.
Άλλωστε, ο καρντάσης μου (που τον έχασα πρόσφατα) ήταν βλάχικης καταγωγής.
Τις πηγές μου τις αναφέρω, δεν είναι δικά μου τα ιστορικά στοιχεία, ούτε τα θεωρώ αλάνθαστα.
Εξ άλλου, η προέλευση και η ιστορία των βλάχων είναι σίγουρα αρκετά ακανθώδες θέμα.
Λυπάμαι, αν κάποιος που ανήκει στην ιδιαίτερη αυτή εθνοτική ομάδα (είτε ελληνική είτε όχι), προσεβλήθη. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου.
Όποιος έχει μάτια όμως, με μια δεύτερη ανάγνωση, ιδίως στις τελευταίες παραγράφους θα καταλάβει οτι όχι μόνον δεν καταφέρομαι έναντι της εθνοτικής ομάδας, αλλά ακριβώς κατ' εκείνων που την μέμφονται.
Η έννοια γένους δεν μπορεί να είναι μπανάλ. Του είδους μπορεί.
Α! Μπάει δε γουέει, «κάνω το άλμπουρο» σημαίνει επίσης «είμαι αγύριστο κεφάλι / ξαμώνω / τσαμπουκαλεύομαι».
Αν έχει την καλοσύνη, ας εξηγήσει ο θάφτης του λήμματος, γιατί δεν του άρεσε...
Καλές γιορτές!
Επίσης λέγεται (Β. Ελλάδα), οτι έχεις βγάλει τα πούλια σου «στη βίζιτα».
Ωραίο μήδι ο αναστενάρης!!!
Επίσης, να μην συγχέεται το λήμμα με την τούρκικη λέξη «ντουλαμάς» = το ύφασμα απο το οποίο ράβεται το μπλέ ισχυροψύχιο των τσολιάδωνε.
Σώζεται και γνωστό αγιοτικό ανέκδοτο με τον Τοτό:
Περνάει ο Τοτός με τον πατέρα του μπροστά απο μια εκκλησία.
(Πατέρας):
Το σταυρό σου!
(Τοτός):
Τη μπαναγία σου!
Ρήμα ιταλικό tuffarsi = βουτάω (εδώ εν. στο κρεβάτι, παλιότερα έλεγαν «έπεσε στα ρούχα και τον πήρε μονορούφι»=τον ύπνο).
Σόρρυ! Το λήμμα ήταν «για τ' Ασβεστοχώρι» (διαλεπαρέσε)...
Ο Ιησούς ο Νιντζαραίος, όμως ούτε γαμούσε ούτε έδερνε, παρά γύριζε και το άλλο μάγουλο...