Comments by Mr. Cadmus (549)
Showing 481-510 from 549
Α μπράβο, την είχα ξεχάσει την γκαραζιά (είναι που δεν ακούω και τα γκαραζιάδικα). Ακούγεται, ωστόσο, δεν θα'λεγα ότι και αυτό είναι τόσο κοινό σαν χρήση...
Γενικά, έχω παρατηρήσει πως τα μονοσύλλαβα δάνεια από την αγγλική εντάσσονται πιο συχνά και πιο αβίαστα στο ελληνικό λεξιλόγιο. Έπρεπε να είχα αναφέρει και το πιο συχνό: goth -> γκοθάς, γκοθού, γκοθάκι κλπ. Κατ'αντιστοιχία, ο μπλουζάς (βέβαια αυτό είναι άλλη περίπτωση, καθότι στα αμερικάνικα ο μπλουζάς είναι bluesman). Επίσης, ο jazzist υιοθετήθηκε ως τζαζίστας και όχι τζαζάς, αλλά η τζαζ μουσική αναφέρεται συχνά ως τζαζιά. Με τον ίδιο τρόπο που καθιερώθηκε και η ροκιά (από το εξίσου μονοσύλλαβο rock).
!
Policemen, polizei ή polizzia; Εμένα πιο πολύ προς τα δύο τελευταία μου πάει ακουστικά...
Υποθέτω πως αυτά έχουν εξελληνιστεί στην καθομιλουμένη επειδή είναι μονοσύλλαβα, άρα η εκφορά τους είναι και πιο άμεση και αβίαστη. Βλέπε και μπλουζιά, τζαζιά, θρασιά (προσεχές λήμμα)... αλλά είναι σπάνιο να ακούσεις κάτι του στυλ «μεταλιά» (το'χω ακούσει μεν, αλλά δεν συνηθίζεται στους χώρους). Οι γλωσσολόγοι τι λένε γι'αυτό;
Σωστόοοοοοος.... αυτό πάει να πει γενετική σλανγκιστική!
Όντως αυτό είναι. Αυτό όμως που δεν λέγεται και πολύ παραέξω, είναι πως η πλατεία θα έπρεπε πλέον να λέγεται πλατεία κάβουρα αντί εξαρχείων, ένεκα της ιδιοκτησίας των περισσοτέρων καταστημάτων (πλην του Γρηγόρη στην γωνία με τη Στουρνάρα). Ο Κων είχε φτιάξει ένα πολύ εύστοχο κόμικ πριν από χρόνια σχετικό με τα Εξάρχεια στο φανζινάκι «Ιστορίες Ατελείωτης Ματαιοδοξίας», στο οποίο έκανε πολλές αναφορές, οι οποίες για κάποιο λόγο δεν περιλαμβάνονται στο σχετικό βιβλίο του Λεωνίδα Χρηστάκη.
Ο μεγαλύτερος και αισχρότερος αστικός μύθος που υπάρχει... αληθώς, όπως είπε και μία φίλη μου, εμείς οι άντρες δεν θα διστάσουμε να πούμε οποιοδήποτε χοντροκομμένο ψέμα για να περάσει ο φαλλοκρατικός μας εγωϊσμός.
Don't believe the hype...
Αυτό ειν'όλο;
Είδες electron που καλά έκανες και το ανέβασες; Όταν η σλανγκολογία θα διδάσκεται ως κατεύθυνση της γλωσσολογίας στα πανεπιστήμια το όνομα σου θα μνημονεύεται στις παραδόσεις...
Ήταν στο βιβλίο του «Η σημερινή μας γλώσσα», το οποίο ήταν συλλογή άρθρων και δοκιμίων (τουλάχιστον έτσι το θυμάμαι) του Εμμανουήλ Κριαρά. Δυστυχώς το συγκεκριμένο βιβλίο απέχει γύρω στα 450 χλμ. μακριά από την τωρινή μου κατοικία για να σου δώσω πλήρη βιβλιογραφική αναφορά...
Αγαπητέ vikar, εστιάζω στο θέμα της ορθογραφίας όχι από προσωπικό βίτσιο, αλλά επειδή αφορά δύο ζητήματα: Το πρώτο είναι το θέμα της μηχανής αναζήτησης του σλανγκρ που δεν αναφέρει καν το λήμμα σε περίπτωση ορθογραφικής παραλλαγής (αυτό εννοώ πως δεν μου εμφάνισε την φρηλάντζα με -η-, έχοντας όμως καταχωρημένη την λέξη -ι). Υποθέτω πως αυτό διορθώνεται με κάποιες ρυθμίσεις εκ μέρους των μοδερατόρων. Προς οποιαδήποτε αποφυγή παρόμοιου φαινομένου έβαλα στον σεσιονά και τους δύο τύπους γραφής της λέξης (σεσιονάς και σεσσιονάς).
Το δεύτερο ζήτημα όμως δεν είναι το θέμα της προφοράς της ξενόγλωσσης λέξης, καθότι η περίπτωση της φρηλάντζας (ή φριλάντζας) δεν αφορά απλά ένα δάνειο που διατηρεί την εκφορά του, αλλά για μία λέξη η οποία έχει περάσει στο ελληνικό κλιτικό σύστημα (η φρηλάντζα, της φρηλάντζας, την φρηλάντζα, οι φρηλάντζες κλπ), άρα, θεωρείται πλέον τμήμα του ελληνικού λεξιλογίου (κατά Κριαρά τουλάχιστον -είχε ένα εξαιρετικό άρθρο για αυτού του είδους τα δάνεια). Εγώ εστιάζω στην γραφή αυτών των συγκεκριμένων περιπτώσεων.
Περαιτέρω παράδειγμα: Προτίμησα το σεσιονάς με ένα -σ- γιατί πολύ απλά η εκφορά αυτής της λέξης δεν περιλαμβάνει τον παχύ ήχο που παράγουν δύο σίγμα στη σειρά. Εφόσον μπορεί να κλιθεί, την εντάσσω και αυτή στο ελληνικό λεξιλόγιο -έστω και αν τυπικά είναι αδόκιμη. Στην περίπτωση όμως που θέλω να διατηρήσω τον δάνειο χαρακτήρα της, θα πρέπει να την μεταγράψω με δύο σίγμα, καθότι προέρχεται από την αγγλική λέξη session.
Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι αν σ'αυτές τις περιπτώσεις, ο συντάκτης ακολουθεί την δική του -δηλαδή κατά την δική του κρίση- γραφή της λέξης, ή υπάρχει κάποιος άλλος κανόνας, ή έστω κάποια άλλη άποψη, σχετικά με την γραφή του εκάστοτε δανείου;
Νομίζω ότι έχει να κάνει με την προφορά της κάθε λέξης, η οποία αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο γράμμα του φωνολογικού αλφαβήτου. Ή με το γεγονός πως το κάθε γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου έχει συγκεκριμένη προφορά σε κάθε λέξη. Ή κάτι τέτοιο. Νομίζω πως ο Μπαμπινιώτης είχε γράψει κάτι σχετικό με την ορθογραφία αυτών των λέξεων, καθώς και για την ελληνική μεταγραφή των ξένων ονομάτων...
Βασικά θα έπρεπε να βγαίνουν τα λήμματα στην αναζήτηση ασχέτως ορθογραφίας. Στην δική μου περίπτωση, εγώ το ήξερα ως φρηλάντζα, αλλά όντας καταχωρημένο ως φριλάντζα δεν μου έβγαλε αποτελέσματα.
Τώρα όσον αφορά την ορθογραφία στην μεταφορά ξένων λέξεων... δεν ξέρω. Πάντως, για να θέσω ένα παράδειγμα, το free-press το έβλεπα στα ελληνικά ως φρη-πρες, και όχι ως φρι-πρες, αν και δεν νομίζω πως το παράδειγμα μου είναι ενδεικτικό.
Ποιοί είναι τελικά οι ορθογραφικοί κανόνες σε περιπτώσεις μεταγραφών;
Προσωπική ένσταση που δεν θέλω να θεωρηθεί ως σλανγκαρχιδισμός: Η σημασία που παραθέτεις ισχύει μόνο με την προσθήκη ρήματος, και όχι μόνο με την παράθεση της λέξης. Σωστά αναφέρεις στο παράδειγμα «τα έκανε όλα πουτάνα», ή και το εξίσου καθιερωμένο «έγιναν πουτάνα/ θα γίνουν πουτάνα/ θα γίνει πουτάνα η όλη φάση» κλπ.
A, επίσης πολύ καλός ορισμός και λήμμα!
Καλά κάνει και διευκρινίζει την διαφορά όσον αφορά τα χαρτιά. Εγώ τουλάχιστον τον όρο τον έχω συναντήσει περισσότερο σε καθημερινό συγκείμενο, παρά αναφορικά με πόκα, πρέφα, σκάκι, κλπ.
Οκ, έπειτα από μία επιτόπια έρευνα στο λεξικό του Σταματάκου βρέθηκε άκρη: Το κίναιδος δεν προέρχεται από το κυν -> σκύλος, αλλά από το κίνησις + αιδώς.
Βλέπεις τι μαθαίνει κανείς...
Τι σχέση έχει το'να με τ'άλλο;
Εγώ πάλι ως κίναιδος ή κύναιδος το ξέρω...
Έχεις δίκιο, πάνω στην βιασύνη μου δεν συμπλήρωσα την απαραίτητη διευκρίνηση, δηλ. πως συμφωνώ μεν με τον προδιορισμό πάτος ως προς τον γυναικείο πληθυσμό που δίνει ο johnblack, αλλά αναφορικά με τις άσχημες γυναίκες -ή τουλάχιστον έτσι το έχω ακούσει εγώ.
Πάντως πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο σου για την πατούρα.
... και μόλις διαπίστωσα πως υπάρχει ήδη καταχωρημένο το λήμμα με διαφορετική ορθογραφία (φριλάντζα), γι'αυτό και δεν μου το έβγαλε στην αναζήτηση... ας με συγχωρούν οι φίλοι συσλανγκιστές...
Ή μπουγατσοκαυγάς, αν θέλουμε να διατηρήσουμε την αρχή της γλωσσικής οικονομίας.
Απίστευτο.
Είναι τόσο αφόρητα λογικό και σαν ορισμός και σαν λήμμα, που δεν μπορώ να καταλάβω πως και δεν είχε μπει παλιότερα... σωστός ο Γιώργης!
Εγώ δεν καταλαβαίνω την ίδια την ανάγκη βαθμολογίας, όσο και τελικά τι σηματοδοτεί αυτή η βαθμολογία. Το κάθε λήμμα ως προς τι κρίνεται; Ως προς την ευφυία του; Ως προς την χρήση του; Ως προς την εφευρετικότητα του;Ως προς το πολιτιστικό του στοιχείο; Όχι τίποτε άλλο, αλλά όπως γνωρίζουμε όλοι, η ίδια η γλώσσα ξεφεύγει ενίοτε από τα όποια στεγανά των ομιλητών της. Αυτό σημαίνει πως ένας τύπος μπορεί να υπάρχει, να χρησιμοποιείται ή να επιβιώσει σε πείσμα των χρηστών μίας γενικότερης μορφής της γλώσσας.
Υπόψην, δεν κάνω αυτοκριτική τώρα. Αλλά, αν εκλάβω το σλανγκρρ ως ένα διαδικτυακό φόρουμ για λεξιλογικές πλάκες δεν μπορώ παρά να βαθμολογήσω ανάλογα. Αν όμως εκλάβω πως πέρα από την πλάκα γίνετα και επιστημονικότατη λεξικογραφική εργασία, τότε ως προς τι πρέπει εγώ -ή ο καθένας από εμάς- να βαθμολογήσει;
Khan, δεδομένου πως έχουμε ένα πρώτης τάξεως λήμμα και έναν εξαιρετικότατο ορισμό (τα καρασπέκια μου, δεν θα μπορούσα να το γράψβ καλύτερα), η απόρριψη δείχνει πως πέσαμε θύματα της συνωμοσίας των νεροκουβαλητών του σλανγκαρχιδισμού...
Επίσης αναφέρεται και ως ετοιματζίδικο (λόγω... ε τι να εξηγώ τώρα), αλλά και καπιταλιστικό (λόγω ακρίβειας η οποία θα αυξηθεί οσονούπω).
Αγαπητή ironick, η παρατήρηση μου είχε να κάνει με την ευρύτερη εξέλιξη του όρου. Ασφαλώς και γνωρίζω ότι η περίπτωση του portmanteau εμφανίζει πολυσημία του όρου στον τομέα των επίπλων, της γλωσσολογίας κ.α.
Από την άλλη, θα συμφωνήσω με την παρατήρηση του Στράβωνα. Ο καλόγερος είναι συγκεκριμένο έπιπλο, ενώ το portmanteau μπορεί να είναι απλά η κρεμάστρα είτε αυτόνομα είτε ως μέρος ενός μεγαλύτερου επίπλου.
Η κομμένη λεύκη...
Εμένα μ'αρέσει πάντως...