Λέγεται Σικάγο γιατί περιέχει ζαμπόν και μαγιονέζα
Ετών πάντα, ε; (το έμπαινε με προβλημάτισε λιγάκι...)
δε νομίζω ironick... εικάζω ότι προέρχεται από την 23 παράγραφο του Γ' Ὀλυνθιακού Λόγου του Δημοσθένη, όπου ξεκάθαρα αναφέρεται ότι «...καίτοι σκέψασθ᾽, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἅ τις ἂν κεφάλαι᾽ εἰπεῖν ἔχοι τῶν τ᾽ ἐπὶ τῶν προγόνων ἔργων καὶ τῶν ἐφ᾽ ὑμῶν. ἔσται δὲ βραχὺς ὑμῖν ὁ λόγος· οὐ γὰρ ἀλλοτρίοις ὑμῖν χρωμένοις παραδείγμασιν, ἀλλ᾽ οἰκείοις, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εὐδαίμοσιν ἔξεστι γενέσθαι...»
Τι να κλάσει ο Βrahms, o Μπραχίμης και ο Βραχμαπούτρας!
Στα τουρκικά slang = κλέβω, κρύβω αλλά και καβάντζα - καβάτζα
Δες και ντουζλαμάς, εκ του Τουρκικούο και παρεμφερές tuzlama.
Παράβαλε: γκομενοβοσκός, μουνοβοσκός και μπαζοβοσκός. Νιάου!
Kατά με, το ταξιδιάρα ψυχή μου κάνει λίγο χλωμό, αλλά άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Πάντως εγώ και οι φίλοι μου χρησιμοποιούμε το «που πάς φέτος ρε;», «ξέρεις μωρέ, Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο...». Επίσης τον Αγγέλακα, τον αποκαλούσαμε τότες, ο «τρύπας» αλλά και ο «τρύπες» (ποτέ όμως «τρύπιος»)... Αυτά...
Βρωμύλος στην Τουρκικήν...
Υπάρχει φυσικά και «To Mητσοτακ» του Νιόνιου...
Λείπει το κορυφαίο: Γκαντεμόσαυρος Ρεξ
Tα οποία πρέπει να έχεις τεχνική για να τα πετύχεις...
Σχετικό: Αυγά Μελάτα...
ή Αλέν Ντελόν...
Μόλις πήγαινα να φάω... Καλή όρεξη και σε σένα Βράστα...
Αγαπητοί,
σύμφωνα με την τουρκική slang, το dava χρησιμοποιείται για την αγαπητικιά, την αγαπούλα. Ώπερ, τo davacı έρχεται πιό κοντά στην σημερινή έννοια.
μάλλον, κάτι σε «δγι», ε;
δες και κωθώνι του ναυτικού
Γνωστός και ως Αρχιδάμπεης...
ναι, ναι, το «τσάκα την τσαπού, ολέ, ολέ»...