Comments by ΣτοΔγιαλοΧτηνος (326)
Showing 121-150 from 326
Ευχαριστώ Δον, αλλά το βιντεάκι δεν μου ανοίγει. Κλωτσές θέλει?
Ωπ....μάλλον άκυρο. Απρόσεκτη ανάγνωση. Να πιάσουν (=αιχμαλωτίσουν) κοντοχωριανό, συνηθισμένο φαινόμενο στον εμφύλιο που σφαζόσαντε συγγενείς κ συντοπίτες. Άρα, μένουμε στον ορισμό ως έχει.
Να 'σαι καλά Δον. Στην πηγή του 1ου παραδείγματος βρίσκω και το παρακάτω χωρίο, όπου το λήμμα έχει την έννοια της πηγής πληροφοριών γενικώς, και όχι αποκλειστικά από αιχμάλωτο.
Στο μεταξύ, αρχίσαμε να στέλνουμε και τα πρώτα μηνύματα προς την πατρίδα. Σ' όλη τη διάρκεια του εμφυλίου, δεν ξέραμε τίποτα για τους δικούς μας. Ζουν? Πεθάνανε? Στην αρχή και μόνο όσοι δρούσαμε στις περιοχές της καταγωγής μας και προσεγγίζαμε στα χωριά μας ή όταν επιστρατεύαμε απ' αυτά ή κι όταν τύχαινε να πιάσουμε "γλώσσα", κοντοχωριανό, μαθαίναμε για τους δικούς μας "καμιά αλήθεια ή ψέμα...".
Προχτές που μίλαγα με έναν συνχη του ΕΣ τον ρώτησα σχετικά. Η ορολογία δεν τον ξένισε, τη βρήκε οικεία, αλλά είπε πως είναι σίγουρα παλιά και πως δεν χρησιμοποιείται πλέον. Τείνω να πιστέψω πως η έκφραση είναι ελληνική.
Και στη Χιό τα ίδια ρε πστ...
Καλό. Ο Ηλίας Πετρόπουλος κάπου γράφει για τις τρελές μανάδες της γενιάς του που φώναζαν στα τέκνα τους πως θα φυτρώσει σπανάκι στα ποδάρια τους, από την απλυσιά προφανώς.
Κάποιος Σλαβομακεδόνας, που είχε προσβληθεί από πολεμίτιδα, σηκώνεται, πέφτει πάλι κάτω κι αφρίζοντας και συνταράσσοντας όλο το κορμί, μ' άναρθρες κραυγές, αναπαριστάνει ολόκληρη μάχη. Η ασθένεια αυτή είναι μεταδοτική και το κακό δεν άργησε να πιάσει κι άλλους δυο-τρεις αντάρτες. Για λίγα λεπτά ο πρόχειρος καταυλισμός μας εμφάνισε εικόνα πολεμικής σύγκρουσης. Τους ησυχάσαμε με δυσκολία. Τους βάλαμε σε σκιά να κοιμηθούνε και μεις γυρίσαμε απ' το άλλο πλευρό να ξεκουραστούμε.
Θωμάς Δρίτσιος, Από τον Γράμμο στην πολιτική προσφυγιά. Εκδ. Δωρικός 1983
"Κατά τη γνώμη σου λοιπόν" είπε χαμογελώντας ο ταγματάρχης Σάγκνερ και δίνοντας πίσω του Μπύγκλερ το τετραδιάκι του "η μάχη του Τρούτνοφ έπρεπε να γίνει μονάχα στην περίπτωση που το Τρούτνοφ βρισκότανε σε πεδιάδα. Τι λές βρε χαφταλεύρα?![...]
Γιάροσλαβ Χάσεκ Ο καλός στρατιώτης Σβέικ, σε κεφάτη και γουστόζικη μετάφραση της Ρενέ Ψυρούκη.
Εμφανίζεται και σ’ άλλα έγγραφα αυτός ο φιλέλληνας και φιλόκαλος Τούρκος. Τα ελληνικά του, βέβαια, δεν ήταν τόσο καλά όσο (υποθέτουμε) τα οθωμανικά του. Γράφει τον Απρίλιο του 1825:
Προς το σηβαστόν εκτελεστικόν σώμα
αφού αποφάσισα να αποθάνο εις τηγήν εις στην οπίαν εγενίθιν να δουλέψο τιν ελινικιν διοίκησιν εις ότι δήνομεν με σταθερότιτα και επιμέλιαν κατίντισα να ηστεριθό όλα τα μέσα τα οποία δήναντε να μου φιλάξουν ειςτινιγίαν και τιν επιμέλιαν του να εκπλιρό το χρέος, εις στο οπίον ήμε διορισμένος το να εξιγίσο τα μέσα, οπου μου λίπουν είνε περιτόν διότι η σεβαστί διοίκησις τα γνορίζι βλέπει ότι ήμε γυμνός ηξεύρι ότι ηστερούμε τον καθιμερινόν έξοδόν μου…
δούλος σας δερβής μεχμέτ εφένδης
Γουγλίζεται και ως ψευδοτουρκικό μουτσούν τεφτέρ.
Αλλά το κορυφαίο βασανιστήριο των Βενετών στην Κρήτη ήταν η ανθοδέσμη, όπως το αποκαλούσαν οι δήμιοι του Χάνδακος. Περιλάμβανε όλα μαζί τα μαρτύρια, "την απαιώρησιν, τον διονυχισμόν, την μαστίγωσιν, τους σπαραγμούς, τον καυτηριασμόν, την εξάρθρωσιν και όσας άλλας ταρταρείας κακώσεις έδρεπεν εις τους κήπους η δαιμονόπληκτος φαντασία των κριτών".
Κυρ. Σιμόπουλος, Βασανιστήρια και Εξουσία.
Εδώ αγανακτισμένοι πολίτες σε γελοιογραφία του 1947. Το φρούτο πρέπει να είναι αμερικάνικο, από τις αρχές κιόλας του 20ου αιώνα, κάτι διάβαζα αλλά δε θυμάμαι τι κ πού.
Φλασιά: Έχω την εντύπωση οτι το "γαμώ τον Θεό μου/σου/του κλπ" φέρει ως έκφραση σαφώς μικρότερο βάρος από τα αντίστοιχα με τον Χριστό κ την Παναγία, που θεωρούνται πολύ βαρύτερα μπινελίκια. Πράγμα περίεργο αν το πάρουμε ιεραρχικά, καθότι ο Θ. είναι κάτι σαν αντισυνταγματάρχης, ο Χ. σαν υπολοχαγός και η φουκαριάρα η μάνα του άντε μέχρι επιλοχίας. Λέω εγώ τώρα...
[...] βρήκα τρεις τέσσερις κοπελιές, νεαρές κοπελιές, οι οποίες ήτανε σοκολατιέρες' έτσι τις αποκαλούσανε οι ναυτικοί τις κοπελιές αυτές. Σοκολατιέρες. Αυτές ήτανε να πας να πιείς καφέ μαζί, κάνα φιλάκι, μόλις πήγαινες να βάλεις το χέρι σου στο βυζάκι, χάλαγε η δουλειά, να πούμε' αλλά για καφεδάκι, βόλτα και τέτοια τουριστικά [...] πολύ καλές ήτανε.
Γιάννης Μακριδάκης Η πρώτη φλέβα, βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Το μπαρ το λέγανε Χάρμπορ λάιτ, το φανάρι του λιμανιού. Όλο το βαπόρι γάμπριζε στη μαμασά τη Γιόκο. Φεύγανε οι κοπελιές από το μπαράκι της κι ερχόντανε και τακιμιάζανε μες στο βαπόρι.
Γιάννης Μακριδάκης Η πρώτη φλέβα, βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Υπάρχει όντως στα γαλλικά με αυτή την έννοια, κάπου το λέει κ ο Πετρόπουλος, νομίζω στην Τραγιάσκα.
Τι σε μέλει εσένανε κι όλο με ρωτάς / ποιός είναι ο γιαβουκλούς μου αφού δεν μ' αγαπάς
Με ένα πρόχειρο γούγλισμα "κυδώνι σεξουαλικό σύμβολο" βγαίνουν διάφορα.
Αμ δεν κοίταξα μάστορα...Ως γνωστόν, εσύ φταις :-Ρ
Καλό. Κάπου στον Mikeius υπάρχει χοντρικά ο διάλογος "έμπαινες στην τάδε?" "χαλαρά", όπου το μπαίνω έχει σαφώς την έννοια γαμάω.
Με μάχη και με μάνιτα την πιάνει από τη χέρα
λέει τση : Ίντά 'ναι τα μιλείς, πίβουλη θυγατέρα?
τόσον εγίνης σπλαχνική στον κύρη κι εις τη μάνα?
ίντα παραμυθίσματα, κακό παιδί ειν' αυτάνα?
Ίντα δηγάσαι, ίντα μιλείς, ίντά 'ν' αυτά τα γέλια?
αμ' εύρε να τα λες, ζαβή, εις τα μικρά κοπέλια [...]
Ερωτόκριτος Δ 371 - 376
Καρχιες ωταν το τημιο λαικο πεδη εχη δικιο κ το παραδεχαισται αφου του εχεται κανει τις μπαλες ζεπελιν κλετε κ λετε ο μαη κοτ γιου φιλθι βιλατζερ γιου θηνκ γιου χαβ ραητ κοου αγουεη. Οταν ομως ο φλωρος ο τυροχλεμπες ο βουτυροχλεπες σου κανει εχω δικιο σατ απ καρχις εντ μεηκ μη ε σαντουιτς τουχετε παρει 3 πλοουτσος πριν καν βαλετε φιλαδελφια στο ψομι.
εδώ, υπάρχει κ ο ακαταχώριστος τυροχλεμπές αλλά βαργέμαι.
Ευχαριστώ σας. Όντως και κελιά, κ μάλλον όχι μόνο στη Σίφνο.
Νάσαι καλά. Μπας κ ξέρεις αν λέγεται ακόμα? Γιατί για παλιότερα είναι δεδομένο.
Αμ γι αυτό τα είπα στο φόρουμ κομπάδρε.
Την ίδια ώρα, ο ναύτης του πλοίου Δημήτρης Οικονόμου κατεβαίνει στο γκαράζ με 3-4 οδηγούς που είχαν πάει λίγο νωρίτερα στη γέφυρα και εξέφρασαν την ανησυχία τους. Εκεί «διαπιστώνει ότι τα αυτοκίνητα αλληλοεκτυπώντο. Ιδιαιτέρως εκινδύνευαν να ανατραπούν τα αυτοκίνητα με υψηλόν χαβαλέ» (έκθεση ΑΕΕΝΑ, σελ. 29).
Χαβαλές σε καθαρευουσιάνικη έκθεση περί του ναυαγίου της Φαλκονέρας εδώ.
(τπτ, την κάνανε οι μόντουλοι, έρημο το μαγαζί)
Τεσπα, στο βιντεάκι του λυνξ η ομοφοβία γίνεται ομοφοβισμός, στο 3:07
γμτ με πρόλαβες Δον.
Ωχ, γμτ ο διαλυτισμός γράφτηκε 2 φορές στον ορισμό, κάποιος να τον σβήσει πληζ.
Οι ρωμιοί της Πόλης την κουφόβραση τη λένε πλήξη σύμφωνα με την Πολίτισσα που έχω πρόχειρη.
Ντράι, κι ο δικός μου ως πιτσιρικάς είχε κάνει κάτι φεγγάρια σε τσαγκαράδικο. Το 'χεις να κάνεις ένα λήμμα ομπρέλα για την τσαγκαράδικη αργκό?