Εύγε στον «αρχιμητσαρά» <τι διάολο παρωνύμιο πήγες και διάλεξες κι εσύ;>
Όντως έτσι είναι, από τις φυλακές ξεκίνησε η έκφραση.
Μόνο που έκανε και μιαν αναποδιά ο «αρχιμητσαράς»,
το σωστό είναι :
δεν επιτρέπεται σε πούστηδες να το παίζουν νταήδες.
@Πρωτεύς
Πρωτέα μου, φίλε καλέ, «ρετσέτα» λέγαμε παλιά την ιατρική συνταγή, με τα χρόνια βέβαια πήρε να σημαίνει κι άλλα, όμως στην αρχή αυτή την έννοια είχε.
Παλιά «έπαιζε» ο «μπαμπαδισμός» όπου έλεγαν τα άτομα :
«πάω να κάνω το χοντρό μου ή το ψιλό μου»
Άλλαξε κάτι ωρέ Ράστα; Διότι τα ίδια ακούω και σήμερα.
Παλιά επειδή ήταν και «μπαμπάδες» τα άτομα έλεγαν κι άλλα χαζά άμα πήγαιναν να κάνουν το χοντρό τους.
Έλεγαν «πάω να υπογράψω συμβόλαια»
ή «πάω σε σύσκεψη» , ή «πάω να σκεφτώ»,
και γενικά κάτι τέτοια «μπαμπαδίστικα».
Συγγνώμη, αλλά πάω να χέσω έλεγα και λέω πάντα εγώ.
@Rasta και @Κάδμε no offence from me to you.
Δεν είναι τούρκικο αυτό, σλαύικο είναι από τους Βλάχους.
Το δεύτερο λήμμα τού @krzys είναι το σωστό.
Η λέξη δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τα λίπη και τα πάχη τού κάθε ατόμου αλλά με το αν έχει θάρρος και καρδιά.
Άμα είναι μπουχέσας μ' ένα απλό «μπου» την έχει κοπανήσει ,
ας έχει και το κανονικό του βάρος.
Ε, ναι.
Εγω δίνω την εξής ερμηνεία : Σύμφωνα με τον Η Πετρόπουλο, στις φυλακές οι φημισμένοι νταήδες είχαν το προνόμιο της δυνατής κλανιάς, άρα αξιοσέβαστος μάγκας είναι αυτός που έχει το προνόμιο να κλάνει δυνατά. Οταν όμως ο κώλος είναι φινιστρίνι, δηλαδή σε ομοφυλόφιλους, τότε η μαγγιά είναι ψεύτικη διότι δεν επιτρέπεται σε νταήδες να είναι και πούστηδες.
Στο χωριό μου (βόρεια Λακωνία) το λένε μουσουμπέτι, έχει προφανώς μείνει κατάλοιπο της τουρκοκρατίας. Και το λένε ειρωνικά πχ «θέλει η μούρη σου και μουσουμπέτια» και εννοούν κουβεντούλα ή φλερτάκι.
Μαμούχαλος σημαίνει δύσμορφος ογκώδης άντρας. Λέγεται και ατζούμπαλος. Πιθανόν να έχει σχέση και με τα μαμούκαλα, κάτι άνοστους καρπούς που τρώγανε στα χρόνια της κατοχής.
@salina
merhaba θα πει στα Τούρκικα «γεια σου», «γεια χαρά».
<αν και η λέξη είναι περσικής προέλευσης και λέγεται κι από άλλους λαούς τής Ανατολής>
@Mr. Cadmus
Αγαπητέ Κάδμε ομολογώ ότι έχασα και τον ειρμό τής σκέψης σου αλλά και τη μπάλλα μου.
¨Εκτυπο λέμε αυτό που κατά κάποιον τρόπο έχει γραφτεί ή χαραχτεί κι έχει μιαν ανάγλυφη επιφάνεια.
Με το «ψευδόφιλες» δεν ξέρω τι εννοείς.
Δεν υπάρχει τέτοια λέξη στα σωστά Ελληνικά.
Είναι αυτό κάποια δική σου αδόκιμη λέξη;
Απλή ερώτηξις κι άλλο τίποτα.
ρουφ ειναι και ο λουλας κατα του ρουφ-αω.
μπαινει ο μπατσος με το κουφιο
και ριχνει μουσμουλα στο ρουφο
Απ' οσο ξερω ρουκουνας αναφερεται αυτος που ρουκουνιαζει το τσιγαριλικι, δηλ. το πινει με πολυ σθενος, με συνεπεια να στραβοκαιγεται 'η να μην μενει για τους υπολοιπους της παρεας.
Το γνήσιο «Λιοντάρι» είμαι, ο Κωστής, μπαίνω τώρα έτσι επειδή βαριέμαι να κάνω login, είμαι και ψόφιος τώρα.
Ρε 'συ «επισκέπτη» αντί να μάς τα πρήζεις με τα α+β+γ =δ
γιατί δε βγαίνεις να πεις ό,τι θες να πεις με τ' ονοματάκι σου
η το παρωνυμιάκι σου;
Τι είδους μαλακία είναι αυτή;
Για θηλυκό σε κόβω έτσι που μιλάς ύπουλα και στα κρυφά,
αλλά μπορεί και να είσαι αγοράκι εκεί γύρω στα 14-16.
Τα αγοράκια σ' αυτή την ηλικία θηλυκοφέρνουν πολύ
και δυσκολεύεται κάποιος να τ' αναγνωρίσει.
Μία από τα ίδια μοιάζουν και δυό κι άντε να βρεις άκρη.
Τι θες ρε άτομο;
Ό,τι έχεις να πεις γιατί δεν το λες ανοιχτά
και μάς παραθέτεις συναρτήσεις εξισώσεων;
Έχεις λόγο; Πέστον. Δεν έχεις; Βούλωστο επιτέλους.
Μπας και βγάλουμε και μιαν άκρη εμείς οι... «άσχετοι».
Αν και δε νοιαζόμαστε να βγάλουμε άκρη για κάτι τέτοια.
Τελοσπάντων, τα σιχαίνομαι κάτι τέτοια, είναι πρόστυχα.
ελεκτρον = μπουμπις = μχς
θα το λεω μεχρι να σκασω
ελεκτρον = μπουμπις = μχς
θα το λεω μεχρι να σκασω
Εγω το ακουσα Μπήτλης, θα'τανε το '69 η καπου εκει.
Νομίζω ότι δεν έχει σχέση με την δοτική χαριστική αλλά με το άμεσο/ έμμεσο αντικείμενο
Το άμεσο συντάσσεται με επίθετο και το έμμεσο με ρήμα ή με δευτερεύουσα πρόταση
Δηλαδή:
«σε λέω» αλήτη (εγώ λέω εσένα αλήτη) = σε αποκαλώ <άμεσο>
«τον είπα» έξυπνο <άμεσο>
«σου λέω» την αλήθεια (λέω σε εσένα την αλήθεια) <έμμεσο>
του είπα ότι κάνει λάθος (είπα σε αυτόν ότι κάνει λάθος) <έμμεσο>
Ας μην ξεχνάμε και την Καναδή ηθοποιό Εβανζελίν Λιλί
Δυστυχώς όταν κάνει κανείς τέτοιο χιούμορ, πρέπει να διπλοτσεκάρει τη σύνταξη και την ορθογραφία, αλλιώς δεν έχει αξία.
Η ζάρπα ήρθε στα χανιά απο το Αλί γκογκό, ένα ψηλόλιγνο μαύρο, λαογραφική μορφή του παλιού λιμανιού.
Παρασύρθηκα και ξέχασα να αναφέρω το δεύτερο πράγμα.
Ακούω να λένε αυτά τα νεαρά άτομα και το άλλο :
«μας κληρονομήσατε το τίποτα, μια νούλα είσαστε».
Αυτή είναι η δεύτερη κύρια άποψή τους.
Μάλιστα!!!
Ενώ εμείς που κληρονομήσαμε έναν ρημαγμένο κόσμο μετά τον Β' Π.Π, και μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο εδώ στην Ελλάδα, είμαστε άρχοντες, ε, ναι, βέβαια.
Θυμάμαι ακόμα στο Μαρούσι που μεγάλωσα να πηγαίνω στο Δημοτικό και να διαβάζω τα βράδια με λάμπα πετρελαίου.
Ήταν εκεί στις αρχές τού 1960,
όταν το Μαρουσάκι μας ήταν ακόμα χωριουδάκι.
@Cunning Linguist
Ειλικρινά, ειλικρινά, θυμώνω πολύ με κάτι τέτοια.
Πίστεψέ με δεν τα έχω μαζί σου αλλά με αυτή τη ράθυμη γενιά που όλα τα περιμένει απ'το μπαμπά και τη μαμά.
Για ό,τι φταίνε αυτά τα δύστυχα κι ανίκανα νιάτα φταίει η προηγούμενη γενιά που δεν τούς έστρωσε καλά το χαλί για να περπατήσουν περήφανα τα... «ρωμαλέα» αυτά νιάτα.
Μη χέσω λέω εγώ.
Ό,τι καλλίτερο μπορούσε να κάνει η γενιά μου το έκανε.
Σε όλους τούς χώρους, ας είναι αυτοί πολιτική ή κοινωνική ή πολιτισμική. Πολλά έκανε, απλώς η επόμενη γενιά αποδείχτηκε άχρηστη επειδή βρήκε πολλά έτοιμα και δεν έμαθε να αγωνίζεται, έμαθε μόνο να ζητάει: «δως μου κι άλλα, δως μου, μού τα χρωστάς».
Και χάθηκε μέσα στα gadjets και στα κινητά τών 500 ευρώ που τα έχει μόνιμα κολλημένα στο αυτάκι της σαν σκουλαρίκι. Βλέπεις στους δρόμους, παντού, κάτι καθυστερημένα που μιλάνε διαρκώς στο κινητό τους κι αναρωτιέσαι για το βάθος τής καθυστέρησής τους,
Φταίνε οι γονείς που τούς τ'αγόρασαν;
Φταίνε πάλι οι γονείς που τούς εξασφάλισαν άπειρο χρόνο να μιλάνε ασταμάτητα τα μανιακά στα κινητάκια τους;
Φταίει ο Daniel Cohn Bendit που η επανάσταση τού Μάη 1968 στη Γαλλία δεν κατάφερε να φέρει μια ριζική αλλαγή, μιαν εκ βάθρων αναρχική ανατροπή στην κοινωνία;
Ό,τι μπορούσε έκανε κι αυτός.
Πήγα ως φοιτητής στο Παρίσι τον Οκτώβρη τού 1970.
Δεν πρόλαβα εκείνα τα γεγονότα, ωστόσο ο απόηχός τους ήταν ακόμα πολύ δυνατός, στα Παν/μια κάναμε μάθημα καθισμένοι επάνω στούς πάγκους, καπνίζοντας και συζητώντας για διάφορα πολιτικά με τούς καθηγητές.
Σχεδόν τα πάντα σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ήταν ακόμα υπό διάλυση. Για να σπουδάσεις αληθινά χρειαζόσουν πολλή επιμονή κι υπομονή.
Στούς δρόμους συνεχιζόταν το ξύλο ανάμεσα σε αναρχικούς και μαυροντυμένους φασίστες με ρόπαλα.
Σήμερα, εδώ και καιρό όχι σήμερα, έχει όλο το δικαίωμα ο Daniel να ξεκουραστεί, ν'αναπαυθεί.
Τι στην οργή πια, τόσο άχρηστη είναι αυτή η νέα γενιά που να τα ζητάει όλα από την προηγούμενη γενιά επειδή η ίδια είναι πολύ απσχολημένη με το πράμμα της και το κινητό της;
Εγώ κι ένα σωρό άλλοι βλέπω μια γενιά παραδομένη στο χα-χα και χου-χου, στην πλάκα και στο καλαμπούρι, στην ελαφρότητα κάθε είδους, στην καλοπέραση με κάθε τρόπο, αρνούμενη να αναλάβει ευθύνες.
Είναι απίστευτο το τι χα-χα και χου-χου ρίχνουν όλες τις ώρες ενώ ταυτόχρονα παραπονιούνται διαρκώς για το πόσο... «άσχημα» περνάνε. Έλεος Κύριε.
Δυο πράγματα ακούω όπου κι αν πάω από αυτή τη γενιά.
Το ένα είναι : «τι όμορφα και καλά που ζήσατε εσείς».
Τα κέρατά μας ζήσαμε, δεν είχαμε κινητά δεν είχαμε ίντερνετ και τρέχαμε εκατοντάδες ή και χιλιάδες χλμ για να βρεθούμε και να τα πούμε από κοντά, ή γράφαμε γράμματα, ή μέναμε μόνες/μόνοι στη σιωπή με τη σκέψη σε αυτό που αγαπούσαμε.
Η δική μου γενιά έφερε και το ίντερνετ και τα κινητάκια και όλα τα άλλα gadjets για τα οποία εσείς τώρα σκοτώνεστε.
Βλέπεις άτομα να περνούν τα 30 και να βυζαίνουν ακόμα το δάχτυλο κολλημένα στο πράμμα τής... μαμάς τους.
Φταίει η μαμά που τα κακόμαθε;
Ασφαλώς και φταίει, αλλά τα... «καϋμενούλια» αυτά είναι αθώα;
@Cunning Linguist να μη θαρρήσεις ότι τα έβαλα μαζί σου εδώ, απλώς εσύ άνοιξες το θέμα κι εγώ βρήκα την ευκαιρία :-).
@Πρωτεύς
Τα ξέρω κι αυτά φίλε καλέ.
Τα κυκλοφόρησε ο Χαρούλης μας όλα μαζί σ' έναν δίσκο.
Δε θυμάμαι τώρα {μόλις ξύπνησα μετά από βάρβαρη νύχτα}
τον τίτλο τού δίσκου εκείνου, θυμάμαι μόνο ότι βγήκε το καλοκαίρι τού 1984, θυμάμαι να λέει κι άλλα κουφά για τον «Adrigo del Paso» σ' εκείνο τον δίσκο του.
{ήταν σε βινύλιο, τότε τα CD's είχαν μόλις ξεκινήσει}.
Όμορφο καλοκαίρι κι εκείνο, ζεστό, και για μένα αξέχαστο.
Όχι βέβαια εξαιτίας τού Andrigo, για προσωπικά μου.
Και... :-) ... ανακουφίστηκε η τότε προεδράρα μας μόλις έμαθε ότι η άλλη προεδράρα μας ήταν ψιλο-γαμίκουλας.
ΥΓ1
Παίδες δεν ξέρετε αν δεν έχετε δει από κοντά τη Δήμητρα.
Ένα δίμετρο ατσούμπαλο θηλυκό πράμμα ήταν ήδη στα τέλη τού '80 που τη γνώρισα εγώ.
Πού στο διάολο τής βρήκε γοητεία ο συγχωρεμένος;
Αλλά θα μού πείτε: «και πού στο διάολο βρήκες εσύ γοητεία στο τελευταίο σούργελο που πήγες και σού έβγαλε την ψυχή μέχρι να την ξεφορτωθείς;»
ΥΓ2
@Πρωτέα, έτσι όπως το λες είναι, η ημετέρα φύσις φταίει.
Ειμαι 26 χρονών και είχα να ακούσω αυτούς τους όρους 15 χρόνια! Το ακούσιο χέρι θυμάμαι το λέγαμε 'κολλητό', επειδή θεωρούσαμε ότι αν το χέρι είναι κολημμένο στο σώμα δε θεωρείται παράβαση. Επίσης η επίλυση όλων των αμφισβητούμενων φάσεων γινόταν με τη μαγική φράση 'επανάληψη! επανάληψη!' ή με τη μέθοδο 'Σκάει τρεις!' όπου αφήναμε τη μπάλα να άναπηδήσει τρεις φορές και μετά ορμούσαμε. Κάτι σαν ανάποδο jumpball δηλαδή! Μου κάνει εντύπωση Χαλικούτη, η ακρίβεια σου με αυτά που θυμάμαι, μηπως κατάγεσαι από βέροια;
Τι να πώ εδώ βρε Hank;
Τα είπες όλα κι εσύ κι οι άλλοι γύρω από το θέμα.
Άντε να πω ένα ανέκδοτο, μάλλον γνωστό...
Διάλογος μεταξύ πατέρα και γιού:
- πατέρα, θέλω να παντρευτώ.
- με το καλό γιε μου φτάνει να είναι καλή η κοπέλα.
- πατέρα δεν κατάλαβες, θα παντρευτώ το φίλο μου Ισαάκ.
Πετιέται έξαλλος ο πατέρας και φωνάζει :
- δε ντρέπεσαι ρε πρόστυχο τσογλάνι; θες να παντρευτείς Εβραίο;
Αυτό τον πείραξε.
Βάλτε μύρια χεχεχε εδώ :-)
Είναι βέβαια αρκετά θλιβερό το θέαμα τής καράφλας,
όπως και να το κάνουμε.
Τα τελευταία 2-3 χρόνια άρχισα να τη βλέπω ΚΑΙ αυτήν επάνω μου κι έτσι καταλαβαίνω το πρόβλημα.
Αν κάτι με ξενίζει είναι το γεγονός ότι βλέπω το πρόβλημα μέχρι και σε νέους τών 35. Τι παίζεται ρε παιδιά;
Καραφλιάζει σιγά-σιγά το ανθρώπινο γένος;
Εάν ναι, τότε επιβεβαιώνεται μια παλιά γραφή συγγραφέων τής λεγόμενης «επιστημονικής φαντασίας» που έλεγε ότι το γένος μας θα καταντήσει εντελώς άτριχο σε κάποιον αιώνα.
Φτου ρε, κι εμείς τι τρίχες θα έχουμε να φτύνουμε άμα και το μνι τς γίνει καραφλό;
Ήταν κι αυτό μια απασχόληση, το να φτύνεις τρίχες εννοώ.
............
@mes
Γεια σου καλή μου «μεσούλα» :-)
Εγώ με τα μπαρμπούνια έχω σχέσεις μίσους επειδή έχουν πολλά κόκκαλα και με πνίγουν.
{έχω μιαν ιδιοπαθή ευαισθησία στο λαιμό και στα ψαροκκόκαλα}
Όμως εκείνα τα άλλα «μπαρμπουνάκια» που αναφέρεις ομολογώ ότι τα άτιμα με έλκουν σφόδρα :-)
έτσι που σπαρταράνε και σε προσκαλούν να τα...«φας».
Φτάνει να... ψηφίζουν.
Αν δεν ψηφίζουν τα αγνοώ πανηγυρικά ό,τι κι αν κάνουν.
Σιγά τώρα μην και μπλέξουμε με τούς νόμους για ένα χαζο-μπαρμπουνάκι. Τι στην ευχή, χάθηκαν οι τσιπούρες;
Αντιλαβού ματάκια μου ή να το κάνω πιο λιανά;
@GATZMAN
Η ζωή ασφαλώς και προήλθε από τη θάλασσα.
Υπάρχει μάλιστα και μια παλιά έκφραση, λέει:
«κακώς κάναμε που κατεβήκαμε από τα δέντρα»
κι ο άλλος απαντάει :
«κακώς κάναμε που βγήκαμε από τη θάλασσα», χεχεχε.
Πότε επιτέλους θα πάψουν να τα βάζουν, τα νεαρά κυρίως άτομα, με το δάχτυλο που δείχνει κάτι κι όχι με αυτό που δείχνει; Αυτή η ιστορία με τα Σώματα Ασφαλείας έχει καταντήσει πια τσίχλα. Το κάθε ανεγκέφαλο τσογλάνι που «σέβεται» τον εαυτό του θεωρεί απαραίτητο το να βρίζει συλλήβδην όλα τα εκτελεστικά όργανα τού κράτους.
Έχει καταντήσει μύθος η όλη ιστορία, μύθος για άτομα ανεγκέφαλα που αδυνατούν να κατανοήσουν ότι : ΤΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΆ ΟΡΓΑΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕ ΔΡΟΥΝ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ.
Αν θες να τα βάλεις με τούς αληθινούς ενόχους τότε βάλτα με τη δομή τής εξουσίας τού κράτους μέσα στο οποίο ζεις.
Σε τι μπορεί να φταίει όλο το Αστυνομικό Σώμα, έτσι χύμα,
για τις αυθαιρεσίες ή και τα εγκλήματα τών κρατούντων;
Άλλοι εκδίδουν διαταγές κι άλλοι απλώς τις εκτελούν.
Ο υπερβάλλων ζήλος στην εκτέλεση εντολών τιμωρείται κι αυτός με τη σειρά του, ομως δεν είναι ο κανόνας.
Κανόνας όμως είναι εδώ στην Ελλάδα το να βγαίνει κάθε ανεγκέφαλο άτομο κάθε ηλικίας και να τα βάζει με θεσμούς που το ίδιο το άτομο επιζητάει όταν τούς έχει ανάγκη.
Αν πλημμυρίσει το σπίτι του αρχίζει να ουρλιάζει :
«πού είναι ρε η πολιτεία;».
Η πολιτεία είναι εκεί στη ρεματιά που πήγε αυτός και τη μπάζωσε για να χτίσει αυθαίρετα το σπίτι του.
Κι αν την/τον κλέψουν ή την/τον ληστέψουν ή την/τον βιάσουν, ή..., ή..., ένα σωρό άλλα τής/τού συμβούν τότε αρχίζει να ουρλιάζει πάλι το άτομο : «πού είναι η Αστυνομία να με σώσει». Ζητάει το άτομο να το σώσει η Αστυνομία που χθες/σήμερα/αύριο καθυβρίζει.
Ελλάς Ελλήνων χριστιανών καθολικώς διαμαρτυρομένων.
Σύνθημα που βγήκε στην εποχή τής χούντας αλλά παραμένει πάντα επίκαιρο.
Τα Σώματα Ασφαλείας είναι ένας κρατικός θεσμός.
Η συντριπτική πλειοψηφία τών ατόμων που εργάζονται εκεί προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλλίτερο μπορούν.
Τα περισσότερα άτομα εκεί δε θεωρούν ότι εκτελούν εργασία, θεωρούν ότι επιτελούν το καθήκον που ανέλαβαν από τη μέρα που αποφάσισαν να μπούν στα Σ.Α.
Οι εξαιρέσεις έστω κι αν δεν είναι λίγες δεν είναι ο κανόνας.
Θα μπορούσατε να το δείτε εάν βλέπατε και δεν είχατε παρωπίδες.
ΥΓ
Τώρα όλα τα ανελεύθερα άτομα μπορούν ΕΛΕΥΘΕΡΑ να με κατηγορήσουν και για φασίστα ή χρυσαυγίτη.
Όλη μου η έγνοια, τα έχω ξανακούσει αυτά, πολλάκις.
Είσαι σάτυρος γνωστός του αιδοίου τιμωρός
αρχοντόκαυλος χοντρός της ψωλής σου ο ιστός
έγια μόλα έγια λέσα, βάλε και τ’ αρχίδια μέσα
έγια μόλα έγια λέσα, βάλε και τ’ αρχίδια μέσα
Ζωρζ Πιλαλι ;)
Μήπως γνωρίζει κανείς γιατί οι ναυτονόμοι (στρατιωτικοί αστυνόμοι του πολεμικού ναυτικού) λέγονται και «καρατζόβες»;