Όλα (λήμμα, ορισμός, σχόλια) πολύ ωραία. Η σβημάρα υπήρχε στη ντοπιολαλιά της Κύθνου (και άλλων περιοχών, πιστεύω) παλαιόθεν.
Κατά τον ίδιο τρόπο, διπλώνοντας τον Κολοκοτρώνη από την πίσω όψη αρχίζοντας από τις άκρες προς τα μέσα, έβλεπες τι μας έμενε μετά τις συνεχείς υποτιμήσεις κ διολισθήσεις στη στενή λουρίδα πάνω από το δεύτερο Ε του ΠΕΝΤΕ (χιλιάδες). εδώ
Ε,εγώ είχα δεκαπέντε :-Ρ
Non guglitur ergo non est (για το ξεροσφύρειο σχόλιο).
Εξαιρετικό, δέν τό 'χω ακούσει. (αλλα το ογδόντα, νά 'χα ίσαμε πέντε μπάιτ μπόι)
Δεκτά τα ιδιαίτερα σχόλια περι τοπικότητας (που δέν τα γνωρίζω), πάντως το αγαπώ με τη σημασία «είμ' ερωτευμένος» (όχι απαραίτητα για πρώτη φορά!, και χωρίς σκανδαλοθηρική χροιά απαραίτητα) ακούγεται σαφώς και εκτός Κρήτης. Συνηθέστατα περιπαιχτικά, αλλα όχι μόνο -σε φάση, φίλοι πού 'χουν να τα πούν καιρό, «- Τί λέει, αγαπάς αυτόν τον καιρό; - Έ, είναι μία κοπελίτσα στη δουλειά, με ταλαιπωρεί εδώ και κάνα μήνα...»
Να θυμηθούμε κι απ' την ελληνική τραγουδοποιία τον σχετικό Χατζή:
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαράΜοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπιΚώστας Χατζής, «Απ' το αεροπλάνο» (1973)
Αυτό το λήμμα ή μουσειακό είναι ή προφητικό...
Αναρωτιέμαι άν έχει φτάσει η έκφραση και σε μένα απο κύπρο. Τό 'χετ' ακούσει κανένας άλλος;
Θαρρώ πως το "σχέδιο" εν προκειμένω δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε λέξη.
Θεωρητικά ναί, αλλα εγώ πάντα το άκουγα έτσι.
τέτοιου τύπου προσφωνήσεις τις τελειώνουν κ βραζιλία. είχα πάει να πάρω ένα κοτόπουλο ψημένο σε μια δόση, περιμένω να τελειώσει ο μάστορας με τον προηγούμενο πελάτη κ με το που του δίνει τα ρέστα μου λέει "fala, diretor!" ίζολ "πες το, διευθυντά". άλλες κλασσικές προσφωνήσεις είναι mestre, professor, doutor (ίσως, δεν είμαι σίγουρος) κ πιθανότατα ό,τι του κατέβει του καθενός.
το βάζω εδώ γιατί το μάστορας με την έννοια της κλητικής προσφώνησης δεν το βρήκα, οπότε πρέπει ν' ανέβει κι αυτό για λόγους πληρότητας.
Το πύρκαυλο αναγραμμαντείο αποφάνθηκε:
Ω, πυρμούνησέ με.
«Χαρτί υγείας»...
Στος.
Τσίμπα και μια παντελώς άσχετη παλαιάς κοπής γείωση που έλεγε μακαρίτης μπάρμπας μου:
- Ποιος;
- Ο Μιμίκος ο γιατρός.
- Εγώ χέζω κι εσύ τρως!
Ο sarant αναφέρεται στο πρώτο μέρος τση ατάκας εδώ.
Θαρρώ πως το "σχέδιο" εν προκειμένω δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε λέξη.
Συνηθίζονται στν Κύπρο έτσι πράματα.
Δίνει μια νέα φετιχιστική διάσταση και στο λήμμα κωλοκαθίστρα.
Μου θύμισες την τριανδρία
Γιώργος Φούντας - Σωκράτης Κοκκαλης - Μάικλ Νταγκλας
ως κλιμάκωση της ευφορίας
Γιατρό κατά τον Τσιφόρο αποκαλούσαν στις παράνομες (την εποχή εκείνη - δεκαετίες '50 και '60) χαρτοπαικτικές λέσχες (ή τράτες κατα τον Τσιφόρο) κάποιον σοβαρό παίκτη που συμμετείχε στο χαρτοπαίγνιο, θέλοντας να προσδώσουν κύρος τόσο στον παίκτη (που μπορεί να ήταν γιατρός ή να ασκούσε οποιοδήποτε άλλο "αξιοπρεπές" επάγγελμα, όπως δικηγόρος, μηχανικός, έμπορος κλπ.) όσο και στή λέσχη. Ελλείψει τέτοιου, έπαιρναν κάποιον καλοντυμένο και καλομίλητο από το συνάφι και τον βάφτιζαν "γιατρό".