Comments (102486)
Showing 10621-10650 from 102486
Κι αμα στη βάση του μηδιού συναθροιστούν παστάκια, νουαζέτες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, το κτίριο πετάει για λίγο μπόι γύρω στα 10 πατωματάκια
Στο εξαιρετικό σχόλιο του Khan, έχω να προσθέσω απλώς ότι είναι ένδειξη κουλοσύνης η φράση αυτή (εντασσόμενη στο τιραμισουρεαλιστικό ύφος). Κυρίως γαματογαμάτοι τύποι το εκστομίζουν.
Ετς! Δεν θα ξεχάσω τους ομηρικούς γαυγάδες προ δεκαετιών μεταξύ μαοϊκών για την Ζιανγκ Τσινγκ.
Εμπλουτιζομαι και λεω: ωραιο λημμα, ωραιο videaki, ωραιος ο Λακιωτης
Με μεγάλη συγκίνηση, λόγω του παλαιού βραστολήμματος, άκουσα στην ταινία «Η Φούσκα» του Νίκου Περάκη να χρησιμοποιείται η γαμώ + αντικείμενο έκφραση γαμώ την χήρα του Μάο, μάλλον από ό,τι κατάλαβα ως έκφραση απογοήτευσης πρώην αριστερού.
Νέο άρθρο του Ν. Σαραντάκου με ετυμολόγηση της έκφρασης εδώ.
Όταν το γουγλίσεις, βγαίνει αυτό, ας όψεται ο γούγλης.
Για το «πουλεύω» = πεθαίνω που γράφω, υπάρχει και προπολεμική καταγραφή, παλιότερη από αυτήν του Μίσσιου. Βαμβακάρης στο «Όσοι γινούν πρωθυπουργοί»:
[I]Επέθανε ο Κονδύλης μας και πάει κι ο Βενιζέλος
την πούλεψε κι ο Δεμερτζής που θα 'φερνε το τέλος.[/I]
Υ.Γ. Η ονομασία βέβαια δικαιώνεται σε περιπτώσεις, όπου η κύρια δραστηριότητα των (θεωρουμένων ως) νεοταξιτών είναι να επιβάλλουν νέους καινοφανείς φόρους (tax αγγλικανιστί).
Όταν δέναμε τους σκύλους με λουκάνικα... (συνώνυμο της «Εποχής των παχέων αγελάδων»).
Να 'ναι καλά ο Mindcup! Το έβαλα όλο γιατί όντως δίνει πόνο!
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟ!!!
τα σπάει! στο παράδειγμα εχεις δώσει ρέστα!!!
ΕΤΣΙΙΙ!!
khanara.. δώσε πόνο.
χαχα..καλο! τι επαγγέλλεται η κυρια; πλύστρα εε.. σγνωμη,κλειστρα.
Και το αγγλ. austerity = λιτότητα, από το «Ω, στέρηση!».
Βλέποντας αυτό το βίντεο (στο 01.16)με τον αυθεντικό άνθρωπο της υπαίθρου που διατηρεί πηγαία σχέση με τη γλώσσα μας μπορώ να ανατρέψω τη θεωρία που αναπαράγει εδώ ο ηλεκτριανταφυλλίδης, ότι το παντεσπάνι προκύπτει από το pan de Spagna «ψωμί της Ισπανίας», και να ισχυριστώ ότι προκύπτει από το ελληνικότατο πεντασπάνιον, ένεκα προφανώς του ήταν εκλεκτό και πολύτιμο.
Χαχαχαχα
Tουρκ. AKUT (Arama Kurtarma Takımı = Ομάδα Ερευνας και Διάσωσης, η δική μας ΕΜΑΚ δλδ) < ελλην. «ακούτε / ακούτ' ;», προσπάθεια να αφουγκραστούν επιζώντες μέσα στα χαλάσματα :-Ρ
Και πετάγομαι σαν την τσουτσού/ψωλή του κόκορα.
Δυστυχώς δέν είναι η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία, που επισκέπτης του σλάνγκ τζι άρ δέν πιάνει την ειρωνεία πίσω απ' τα γραφόμενα.
Φίλε η φίλη χόμερ, άν αντέξεις καναδυό γερές γύρες ακόμη στο σάιτ, θα πειστείς οτι ο Χάν κάθε άλλο παρά υποστηρίζει την παρετυμολόγηση απ' το οικτίρω. Μπορείς να ξεκινήσεις κλικάροντας το λίνκ «γλωσσολόγοι», που ήδη δίνεται στον επάνω ορισμό.
Και καλωσήρθες.
σόρρυ.. «κουμπΓιούτερ»
η λέξη παιδιά είναι «κουμπΓιούρερ» !
όπως λέμε «κέτσα»; (ένα σάντουιτς με κέτσα...)
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά ούτε η τελευταία.
Παρακαλώ ας ψάχνουμε καλύτερα πριν δημοσιεύσουμε.
Ο συγκεκριμένος ορισμός εκπίπτει στην κατηγορία της παρετυμολογίας.
Δυστυχώς για τον συγγραφέα η «ανθελληνική ανταπάντηση» είναι η ορθή.
άι σιχτίρ... και δεν σε οικτίρω!
0/5
1) Γεια σου Χαλικούτη. Μετά το σφακιανό και λίγο ανωγειανό χιούμορ: πιτσιρίκι όταν ρωτήθηκε τί τον έχεις τον τάδε (ήταν πατέρας του), απάντησε : Στο σπίτι του μένω.
2) Αυτό που λέει ο ορισμός για την εξήγηση της φράσης, ακούγεται απλό, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι και σωστό. Μην ξεχνάμε και ότι συνήθως η ερώτηση απευθύνεται σε παιδιά και σπανιότερα σε ενήλικες. Βρίσκω πιο πιθανό η ερώτηση να έχει σκοπό να τοποθετήσει άμεσα τον ερωτώμενο σε ένα πλαίσιο, μια εικόνα, την οποία ο ερωτών γνωρίζει άμεσα. Έτσι ο ερωτών (νομίζει ότι) αποκτά αμέσως εικόνα και άποψη για την προέλευση (και πιθανόν και άλλα χαρακτηριστικά) του ερωτώμενου. Γι΄ αυτό και η ερώτηση δεν έχει νόημα σε πολυπληθείς πόλεις, εξ ού και το ανέκδοτο του Χαλικούτη. Θέλω να πώ ότι άλλο πράγμα είναι να μην σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα για προσωπική αξία και δική σου προσωπικότητα και άλλο πράγμα είναι το να καθορίζεσαι σε πρώτη ανάγνωση από το σόι σου. Το δεύτερο δεν συνεπάγεται αναγκαία και το πρώτο. Ούτε οι ρίζες είναι απαραίτητα κακό πράγμα. Ξεκινάμε από το δεδομένο ότι ρίζες υπάρχουν πάντα, δεν φυτρώνουμε από το πουθενά. Η ερώτηση μού φαίνεται ότι σημαίνει απλώς ότι κάποιος ψάχνει να βρει τις ρίζες ενός προσώπου, χωρίς περαιτέρω νοήματα. Από κάπου πρέπει πάντα να ξεκινήσει κανείς.
Σε ανέκδοτο:
Κινέζος περιηγητής επισκέπτεται τα Σφακιά. Από το καφενείο τον βλέπει ένας μπάρμπας και του λέει να πλησιάσει:
- Από που είσαι κουμπάρε;
- Εγκώ Κίνα.
- Κίνα; Όι δα... Κι από που δηλαδή από την Κίνα;
- Εγκώ, Πεκίνο.
- Πεκίνο; Γροίκα συ ένα μπράμα. Και τίνος είσαι μπρέ;
Θα στα βγάλω τα ματάκια αν μου κάνουν κορδελάκια (μήδι)...