Definitions by jesus (315)
Showing 131-140 from 315

Το πατρινό ισοδύναμο του πάει η μαλακία σύννεφο. Δεν ξέρω αν προέρχεται από την επιτατική έννοια που παρατηρείται στη λέξη γόνατο στο οικείο λινκ, ή αν είναι από την εικόνα του τύπου που την παίζει τόσο βίαια που το χέρι πάει κι έρχεται μέχρι το γόνατο.

Εκ του αμερικάνικου «γκεστ σταρ», φιλική εμφάνιση συνήθως σε ταινία, συν την εξαιρετικά σλανγκοπαραγωγό κατάληξη -ίκι, που τουρκοφέρνει-γκουχγκούχ τ' είν' αυτά που λέτε ρε πατριώτες!!!!! Για την ελληναριά της ατάκας, το δεύτερο στ- κόβεται και δύο λέξεις γίνονται μία.

Χρησιμοποιείται όταν κάποιος συνήθως άκυρος σκάει για ελάστιχο χρονικό διάστημα, δε λέει (σχεδόν) τίποτα και την κάνει. Τονίζει το υποκειμενικά (από την σκοπία του χρήστη) τιραμισουρεαλιστικό της κατάστασης ή απλά το περίεργό της.

Φράση με ελάχιστο νόημα, αν έχει δηλαδή καθόλου, που λέγεται με ύφος πολλών καρδιναλίωνε σε φάση τι να μας πούνε τώρα κι αυτοί, τα ξέρω εγώ και τά 'χω ζήσει καλύτερα και θα πάρουν φόρα όλοι μαζί και θα μου κλάσουνε. Εξεστομίζεται κατά κανόνα από άτομα που δεν έχουν καμία επαφή με το άθλημα περί του οποίου ο λόγος, ή που μουφάρουν απεριόριστα περί γνώσεων και ικανοτήτων επί του αντικειμένου.

Πιθανή χρήση της είναι στην σύνταξη «τους ξέρω εγώ αυτούς τους...», όπου αντί για αποσιωποιητικά μπαίνει μια λέξη που έπεσε στην τελευταία φράση και έκανε εντύπωση στον χρήστη, και συνήθως αφαιρεί και τα τελευταία ψήγματα νοήματος από την πρόταση.

Όπως φαίνεται και από την ανάλυση, η ατάκα δολοφονεί τη συζήτηση, αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της, γιατί τι σκατά να του πεις μετά του τύπου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι για το ύφος και τον ρυθμό της φράσης το εγώ δεν γίνεται γω, γιατί αλλιώς παραπέμπει και στο αμήχανο ξέρω γω και χαλάει τη μόστρα. Κάποιοι βέβαια το κόβουν το έψιλον, αλλά τους ξέρω εγώ αυτούς.

Σχετικά με το λήμμα, βλέπε τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει στα σχόλια εδώ και εδώ και έχουν να κάνουν με τη λειτουργία των θηλυκού γένους χαρακτηρισμών στην ελληνική αργκό (ο πάτσης ο πατσίδης στη ρεσεψιόν για να παραλάβει χρυσούν ωρολόγιον πρόγραμμα για την υπόδειξη).

Η ατάκα «έλα/έτσι/πάμε μωρή», που ενδέχεται να ακολουθείται από κλητική η οποία μπορεί να είναι οιουδήποτε γένους, εκφράζει πανηγυρισμό, ταύτιση απόψεων, πες τα ανθυποτεράστιε, και άλλα τέτοια πολιτισμένα. Είναι δυνατό, όμως, να αναφερόμαστε σε ε χάντρεντ περσέντ αρσενικόου και να το κάνουμε θηλυκό το επίθετο, έτσι για την επίταση του νοήματος που λέγαμε παραπάνω.

Σε αρκετά συνηθισμένη εκδοχή ακολουθείται από το αρρώστια ή το γκάβλα.

Το αντίθετο του φώλς στις ερωτήσεις κλειστού τύπου τρου-φώλς. Αυτό. Και γαμώ τις σλανγκιές, ε;;

Νταξ, παίζει και στις μεταλλιές όταν αναφέρεται σε άτομα/συγκροτήματα που υποτίθεται το (έπικ και τέτοια) μέταλ άτιτιουντ δεν το πουλάνε, αλλά το βιώνουνε (με έμφαση στο υποτίθεται). Βασικό θέμα στις συζητήσεις έφηβων μεταλλάδων, σχεδόν πάντα χαρακτηρίζει τους μάνογουωρ ως λέξη, αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε συζητήσεις χωρίς μεταλλικά συμφραζόμενα για να χαρακτηρίσει τύπο σκληρό και μόνο μπλακ.

Από ειδικός σύνδεσμος κατέληξε να εισάγει ερώτηση, προσεχώς και κλητήρας. Αντικαθιστά το δηλαδή ή το γιατί σε μονολεκτικές ερωτήσεις που ζητούν επεξήγηση (όσον αφορά το σκοπό, τα αίτια) στα λεγόμενα του προηγούμενου. Καμιά σχέση με την καταγεγραμμένη σημασία της λέξης στα αρχαία (όπου σήμαινε κάτι σαν καθώς, επειδή, αν θυμάμαι καλά, αλλά μόνο σε καταφατικές προτάσεις) και νέα ελληνικά, δηλαδή. Άβυσσος.

Σε δεύτερο χρόνο, επεξετάθη στην ερώτηση «ότι τι;», στην οποία πάλι ζητούνται εξηγήσεις, αλλά διαπιστώνεται εκ προοιμίου το μάταιο της δικαιολογούμενης πράξης ή της δικαιολόγησης.

Η απάντηση δύναται να εισάγεται με το ότι, κατά το (ορίγκιναλυ λάθος) σχήμα « - γιατί; - γιατί...», αλλά όχι υποχρεωτικά.

Να σημειώσω εκ των υστέρων ότι το λήμμα αναφέρεται στο την έχω του Χότζα που έχει την κακή συνήθεια να γράφει κάτι σεντόνες που περιέχουν τα πάντα και μας χαλάνε την πιάτσα.

Ρήμα προερχόμενο από το (σ)ουσιαστικό κανίβαλος, ανθρωποφάγος. Δεν ξέρω αν έπεσε ποτέ σε ορίγκιναλ φάση, σημαίνον, δηλαδή, τρώω άτομα του ιδίου είδους (για τον γράφοντα βοοειδή και αμνοερίφια καθ' ότι υβρίδιο) και το ψιλοαμφιβάλλω.

Μάλλον η χρήση του ξεκίνησε με τον τηλεκανιβαλισμό (παράβαλε και την επικά σουρεαλιστική καΐλα των ογδόνταζ «τηλεκανίβαλοι») και τα ρηάλιτυ σόουζ. Εκεί, άνθρωποι με ψυχολογικά ή και άλλα προβλήματα και, το βασικότερο, άγνοια του τι τους συμβαίνει πραγματικά γίνονται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης από άτομα σαφώς πιο έξυπνα (με μια διεστραμμένη έννοια του όρου) και πολύ μεγαλύτερα ψυχολογικά προβλήματα (με τάσεις αυτοεπιβεβαίωσης σε βάρος αυτού που θεωρούν κατώτερο, και κυρίως χωρίς ηθικές αναστολές, καριερίστες, αυτοί που θες για γαμπρούς σου εν ολίγοις) με σκοπό την τηλεθέαση και τα γκαφρά.

Από εκεί επεκτείνεται στην (ημι)δημόσια διαπόμπευση κάποιου ο οποίος αποδεδειγμένα αδυνατεί να καταλάβει ότι τον δουλεύουν μέσα στη μάπα του, κυρίως αφήνοντάς τον να εκτίθεται και οδηγώντας τον στο να εκτίθεται όλο και περισσότερο.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κατάστασης, σε σημείο μάλιστα πρόκλησής της, είναι η εθελούσια συμμετοχή του κανιβαλιζόμενου, ο οποίος λόγω άγνοιας ή λόγω μεγαλομανίας κατά κάποιον τρόπο (ο παππούς μου νομίζω έλεγε «να μην κλάνουμε παραπάνω απ' τον κώλο μας») βρίσκεται έξω απ' την κατηγορία του.

Το προβληματικό αυτοκίνητο στην γλώσσα των αυτοκινητόκαβλων. Κλασικός αγγλισμός για την περιουσία που προέκυψε ακίνητη. Συντάσσεται συνήθως με το «βγαίνω».

Παράφραση της λέξης codec, ενός πατς που έχει να κάνει με την αποκωδικοποίηση αρχείων βίδεο στους κομπιούτορες και καθιστά δυνατή την εκτέλεσή τους από τον πλέυερ.

Και επειδή, όπως λέει ένας ξάδερφός μου, γιατί εγώ απ' αυτά δεν ξέρω, όλη η κενωνία βλέπει τσόντες στα πισιά, ε, το λογοπαίγνιο είναι μπανάλ και εύκολο.

Χρησιμοποιείται και στα πάτρια εδάφη για να προσδιορίσει κάποιον ο οποίος ξέρει καλά την πόλη του, τα σωστά μέρη, ξέρει, εν γένει, να κυκλοφορήσει.