Υπάρχει μια πολύ λεπτή ισορροπία μεταξύ σλανγκικά υγιών σλανγκέρ και όσων παρουσιάζουν σλανγκοπάθεια.
Εάν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω σημάδια εμφανίζονται αδικαιολόγητα σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό σας άτομο, τότε ίσως να πάσχει από κάποια σλανγκική διαταραχή.
- Μιλάει με γρίφους
- Χρησιμοποιεί συνεχώς ακατάληπτες λέξεις ή ακρωνύμια όπως τσιμπούμεραγκ, αναγραμμαντείο, κουτουτουμουγού και αατα
- Αποσύρεται με notebook ή άλλο Wi-Fi–enabled γατζετάκι όπου και όποτε μπορεί – ακόμα και στην τουαλέτα!
- Παρουσιάζει διαταραχές στον ύπνο (π.χ. ψελλίζει ονόματα από επινοημένες σλανγκομούνες όπως Λίλιαν, Λάουρα, κ.α.)
- Παραληρητικά αυτοαποκαλείται καβουροσλανγκόσαυρος και ρίχνει δεσμίδες λέιζερ πάνω του
- Μαθαίνει Ρουμάνικα και τοποθετεί πόστερ του Μαο στο σαλόνι
- Παρουσιάζει σπότομες και αδικαιολόγητες αλλαγές συμπεριφοράς στο σχολικό, πανεπιστημιακό, εργασιακό, ή / και οικογενειακό περιβάλλον
- Παρουσιάζει έντονη αλλαγή στην εμφάνιση (κόκκινα μάτια, απότομη απώλεια βάρους)
Οι σλανγκοπάθειες είναι στην πραγματικότητα ασθένειες που σπανίως όμως χρειάζονται ιατρική αντιμετώπιση. Είναι άγνωστο εισέτι εάν ενέχονται γενετικοί, βιολογικοί ή ψυχοκοινωνικοί παράγοντες. Πολυετείς έρευνες του Ινστιτούτου Kavli έχουν αποδείξει πάντως ότι αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με την ρίψη ή την λήψη ενός καλού πούτσου, πράγμα που ξελαμπικάρει τον κάθε σλανγκοπαθή σλάνγκο.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι περιπτώσεις εκδήλωσης βίαιης συμπεριφοράς από άτομα που έχουν κάποια σλανγκική διαταραχή δεν είναι περισσότερες από αυτές που συναντά κανείς στο γενικό πληθυσμό. Η μόνη σλανγκοπάθεια στην οποία εμφανίζονται ελαφρά αυξημένοι δείκτες στα εγκλήματα ψυχικής βίας είναι η σλανγκοφρένεια, η οποία συνίσταται κυρίως στην όχι-για-πλάκα καταχώρηση ανάλγητων ή ρατσιστικών ορισμών και σχολίων, τα οποία όχι μόνο έπαψαν να θεωρούνται αστεία από τη παγκόσμια κοινότητα μετά την έκβαση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και εκθέτουν το σαϊτ που όλοι αγαπάμε.
Η σλανγκοφρένεια συχνά συγχέεται με το «Σύνδρομο Πολλαπλής Αυτομπαγαποντοδοτικής Στήριξης». Οι σπαστήρες όμως, όπως και οι μπαγαποντοδότες, στην πραγματικότητα πουλάνε τρελίτσα και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με θεραπεία τρολοκαραντίνας.
Είναι μύθος, τέλος, ότι οι σλανγκικές διαταραχές επηρεάζουν κυρίως παιδιά και εφήβους. Σε πρόσφατη συνάντα του slang.gr διαπιστώθηκε ότι ο μέσος όρος ηλικίας των σλανγκιστών είναι στα πρώτα (για να μην πω δεύτερα) αντα!
Το τυπικό 24ωρο ενός σλανγκοπαθούς
1.
Φροντίζει με κάθε τρόπο να ξαποστείλει την οικογένειά του, επικαλούμενος κάποια εύσχημη δικαιολογία. Εάν πρόκειται για περίπτωση σλανγκοφρενή, φοράει λερωμένη γκαμπαρντίνα, βεβαιώνεται ότι δεν υπάρχουν κοριοί ή κρυφές κάμερες, λύνει τα Rottweiler και κλειδώνει τους δικούς του σε σκοτεινό μπουντρούμι.
2.
Κρατάει την αναπνοή του και ικανοποιεί την ανομολόγητη λύσσα του να δει ποία μύδια ανέβηκαν πρόσφατα πατώντας το λυνξ «με μύδια». Αποτίνει σπέκια και κατασπέκια στον Χαλικού ή τον nick. Ψάχνει να βρει κάτι αντάξιο στο συσιφόνι.
3.
Σκουπίζει το ιδρωμένο του μέτωπο με ένα κιτρινισμένο μαντήλι και πατάει το λυνξ «πρόσφατα» για να δει τα φρέσκα λήμματα. Κάθε βαθμολογία που ρίχνει αποτελεί για αυτόν οιονεί οργασμό, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για αστρασπέκια ή κουλούρια.
4.
Ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τα βδελυρά του πάθη! Κατεβάζει μερικές γουλιές καραουισκάκι και πατάει το λυνξ «σχολιασμένα» για να δει τι εξυπνάδες γράφτηκαν στα σχόλια! Σχολιάζει τα σχολιασμένα. Γράφει κάτι διφορούμενο για τις ταλαίπωρες πλην υπομονετικές Iron και Mes.
5.
Παίρνει βαθιά αναπνοή, την κρατάει, και επιστρέφει στο το βήμα 2, συνεχίζοντας τον κύκλο αενάως ή, τουλάστιχον, μέχρι να τον διακόψει προϊστάμενος, λυσισλάνγκη, αστυνομία, η ο συμπαθής δημόσιος λειτουργός με τη λευκή ποδιά και την απόχη.
