Επαγγελματικό ψυγείο που χρησιμοποιούν εστιάτορες και ταβερνιάρηδες για να διατηρούν τα φρούτα και λαχανικά. Παίζει στους 4 βαθμοί, εκεί. Υπάρχει και ο φρουτάς, αλλά δεν λέγεται τόσο.
Αυστηρώς επαγγελματική αργκό.
Το άκουσα μεν στην Άνδρο, αλλά υποθέτω παίζει πανελληνίως.
- Έχω τόσα λεμόνια από τη λεμονιά μου που δεν ξέρω τι να τα κάνω...
- Δώσ΄τα μου να τα ξεπλύνω με νερό να φύγει το χώμα και η σκόνη και θα τα βάλω στον λαχανά. Θα κρατήσουνε κανα μήνα σίγουρα.
Got a better definition? Add it!
Παίρνω το ρίσκο να είμαι τελείως λάθος, αλλά νομίζω ότι πέρα από τις διάφορες γνωστές και μη σημασίες (βλ. εδώ), η λέξη σημαίνει και πυροβολώ, τουφεκίζω, σκοτώνω (από την μπαταριά).
Αν τολμήσει να ανοίξει γραφείο δίπλα μου, θα τον μπατάρω τον πούστη...
Got a better definition? Add it!
Got a better definition? Add it!
Κατάληξη που παίρνει η προστακτική των ρημάτων μπαίνω, βγαίνω και πίνω εις την μαγκικήν. Προφ προέρχεται από δημώδη παραφθορά η οποία κατόπιν πέρασε στην μαγκίτικη καθομιλουμένη (βλ. παράδ. 1).
Το πιέκα είναι σπανιότερο και μάλλον λέγεται πιο πολύ για πλάκα.
Όποιος όμως ξέρει κάτι παραπάνω για την προέλευση αυτών των καταλήξεων, ας μας πει να ξεστραβωθούμε.
Η προστακτική στην αργκό: -α, -έκα, -ω, έμπαινε, έφυγες, κατέβαινε, μπέκα, πάνε, πιάκε, τσάκω· ακόμη: προστακτική αντί για απαρέμφατο, συνεχής προστακτική ως στιγμιαία.
Got a better definition? Add it!
Το πράσινο σπιράλ αντικουνουπικό (εξ ου και η παρομοίωση με το φίδι) που μυρίζει καμένο δάσος και σιγοκαίεται επί ώρες πάνω σε ένα μεταλλικό καυλάκι και μας θυμίζει τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων.
Λέγεται και Κατόλ, από την πρώτη (;) μάρκα που κυκλοφόρησε για το είδος το πάλαι ποτέ.
Μην πασαλείβεσαι με αουτάν, έχω ανάψει φιδάκι.
Got a better definition? Add it!
Τα φορετά στο μπράτσο πλαστικά φουσκωτά σωσίβια, συνήθως χρώματος πορτοκαλί, που φοράγαμε παιδιά όσοι, όπως η υποφαινομένη, σιχαινόμασταν την κουλούρα. Πολύ βολικά και μαθαίνεις και να κολυμπάς έτσι, ενώ με την κουλούρα, τσου.
Το παιδάκι με τα μπρατσάκια.
Got a better definition? Add it!
Η εναλλακτική διαδρομή (συνήθως μέσα από στενά όπου ο μέσος οδηγός χάνεται) όταν η υπό Κ.Σ. συντομότερη διαδρομή έχει κίνηση.
Το ρίσκο της επιλογής αυτής είναι να βρεθεί μπροστά σου ο μπαρμπα-Μπρίλιος με τη μαούνα, ο λούλης με το Σμαρτ, η σκουπιδιάρα, να είναι κλειστά τα στενά από τη λαϊκή, ή να έχει μάθει ο πολύς κόσμος την καβάντζα, οπότε πήζει κι αυτή και πας και κει καροτσάκι.
Εννοείται ότι οι κάτοικοι υποφέρουν από την εναλλακτική αυτή, γιατί εκεί όπου είχαν ησυχία, τελικά κάθε μαλακοπίτουρας περνάει μπροστά από το σπίτι τους.
Στάδια:
1995 κέ θα έλεγε κανείς:
Όταν πήζει η λεωφόρος πάω από τις καβάντζες.
Γύρω στο 2002 όμως:
Τώρα πια ακόμα και στις καβάντζες έχει κίνηση...
2008:
Τώρα πια όλοι πάνε από τις καβάντζες και η λεωφόρος είναι κάπως πιο κουλ.
Τελικά (2012):
Έχει και ένα καλό η κρίση, δεν παίρνει ο πάσα ένας το αυτοκίνητο και οι δρόμοι είναι χαλαροί, δεν χρειάζεται πια να πηγαίνεις από τις καβάντζες.
Got a better definition? Add it!
Κάτω από το τραπέζι γίνονται πολλά. Πέφτουν ψίχουλα, μαχαιροπήρουνα, πετσέτες, μπαλαμούτια με τις γάμπες, συνθηματικές κλωτσιές, βρίσκεις κολλημένες μύξες και τσίχλες, κλείνονται (μεταφορικά) μυστικές συμφωνίες, λαμογιές, δουλίτσες της παρεΐτσας...
Η έκφραση δηλαδή σημαίνει «στα κρυφά», στη ζούλα,
Συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, κακοδιοίκηση, ανευθυνότητα και… άφεση αμαρτιών για τους επίορκους δημόσιους λειτουργούς αποτυπώνει η έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή για το 2011, που θα κοινοποιηθεί την ερχόμενη Τρίτη.
Έχει γίνει πλέον παράδοση στο ελληνικό ζήτημα οι πιο σημαντικές αποφάσεις να λαμβάνονται κάτω από το τραπέζι.
Κανείς μας δεν παίρνει χρήματα κάτω από το τραπέζι, όλοι μας βιώνουμε το πρόβλημα.
(ούλα από το νέτι)
Got a better definition? Add it!
Σαχλή εκφρασούλα των ογδόνταζ νομίζω, πάντοτε παρενθετική και εκφερόμενη «με νόημα», που αρκετά καλά βαστεί ακόμα.
Τη λέμε όταν υπονοείται κάποιο πρόσωπο στο κουτσομπολιό μας, αλλά δεν το λέμε ευθέως, μη βρούμε και τον μπελά μας δηλαδή... Κλασική υπεκφυγή-ελληνικούρα νομίζω, που έχει τις ρίζες της στην εμμονή του έθνους για τα ονόματα, τα τζάκια, την οικογένεια κλπ (και στο σχετικό θάψιμο).
Περίπου αντίστοιχα είναι τα «Τό 'πα; Δεν τό 'πα!» (ή «είπα κάτι; δεν είπα!») ή το κλασικό μπιπ στην τηλεόραση.
Ευτυχως που μεσα απο δηλωσεις του, σε εγκυρο-παντα-καναλι, προειδοποίησε, ο Φρανσουά, τον ελληνικό λαό, που μεταξυ μας, δεν πιανεται ευκολα...κοροϊδο και ξερει παντα το συμφερον του, οτι κάποιοι αλλοι ηγετες (ονοματα δε λεμε, οικογενειες δε θιγουμε!) Ευρωπαϊκών χωρών, μας την «έχουν στημένη»!
ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ εκείνοι που ούτε σε... ΙΕΚ Σερρών, όχι Αθήνας, δεν μπορούν να διδάξουν - ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε...
Το φαινόμενο των πολιτευόμενων, ακόμη-ακόμη των πολιτευάμενων, δημοσιογράφων είναι θετικό. Πάντως πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων καθηγητών Πανεπιστημίου (ιδίως… συνταγματολόγων: ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε). Πάντως πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων δικηγόρων. Πάντως πολύ-πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων «γόνων πολιτικών οικογενειών» - είτε πρόκειται για καλόπιστα προσπαθούντες, είτε για εντελώς ζντουπ.
το σενάριο «παρέα-αγαπημένη-ψάχνει» λειτούργησε άψογα ως συνταγή επιτυχίας ανά τα έτη και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν άφησαν ανεκμετάλλευτο ακόμα και έλληνες σεναριογράφοι –ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε.
Χτες είδα μια ενδιαφέρουσα διαφήμιση στην τηλεόραση (ναι! υπάρχουν και τέτοιες!). Ήταν βέβαια πολύ ωραία, δεν ήταν όμως καθόλου κατατοπιστική... Αποφάσισα λοιπόν να καλέσω στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε...) για περισσότερες πληροφορίες.
Οι ταινίες με λυκανθρώπους έχουν για τα καλά επανέλθει στη μόδα μιας και μία πασίγνωστη σειρά ταινιών (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε) έχει κατορθώσει να τις κάνει προσιτές ξανά στα νεανικά κοινά όπου και αποκλειστικά απευθύνεται.
όλα από το δίχτυ
βλ. και δε θα θίξουμε, απλά θα βήξουμε
Got a better definition? Add it!
Μας το λένε όταν, παρόλο που ξέρουμε κάποιον απ' έξω κι ανακατωτά (κυρίως επειδή τον ξέρουμε πολλά χρόνια), του λέμε / κάνουμε κάτι τόσο διάφωνο με τον χαρακτήρα του, τις ιδέες του, τη συμπεριφορά του κλπ. λες και τον περνάμε για κάποιον άλλον.
- Ξεκόλλα ρε συ, τά 'πες μια, τά 'πες δυο, σώνει!
- Μα του εξηγώ τόσες ώρες και δεν νιώθει!
- Τι να νιώσει ρε μαλάκα, αφού το άτομο είναι αλλού, τώρα τον γνώρισες;
- Αγάπη μου, σου έχω ένα δώρο.
(η αγάπη το ανοίγει και φρικάρει):
- Ρε Στέλιο, αφού δεν φοράω κοσμήματα... τι το πήρες αυτό;
- Μα νόμιζα...
- Τι νόμιζες... Τώρα με γνώρισες;;;
Got a better definition? Add it!
