Η εναλλακτική διαδρομή (συνήθως μέσα από στενά όπου ο μέσος οδηγός χάνεται) όταν η υπό Κ.Σ. συντομότερη διαδρομή έχει κίνηση.
Το ρίσκο της επιλογής αυτής είναι να βρεθεί μπροστά σου ο μπαρμπα-Μπρίλιος με τη μαούνα, ο λούλης με το Σμαρτ, η σκουπιδιάρα, να είναι κλειστά τα στενά από τη λαϊκή, ή να έχει μάθει ο πολύς κόσμος την καβάντζα, οπότε πήζει κι αυτή και πας και κει καροτσάκι.
Εννοείται ότι οι κάτοικοι υποφέρουν από την εναλλακτική αυτή, γιατί εκεί όπου είχαν ησυχία, τελικά κάθε μαλακοπίτουρας περνάει μπροστά από το σπίτι τους.
Στάδια:
1995 κέ θα έλεγε κανείς:
Όταν πήζει η λεωφόρος πάω από τις καβάντζες.
Γύρω στο 2002 όμως:
Τώρα πια ακόμα και στις καβάντζες έχει κίνηση...
2008:
Τώρα πια όλοι πάνε από τις καβάντζες και η λεωφόρος είναι κάπως πιο κουλ.
Τελικά (2012):
Έχει και ένα καλό η κρίση, δεν παίρνει ο πάσα ένας το αυτοκίνητο και οι δρόμοι είναι χαλαροί, δεν χρειάζεται πια να πηγαίνεις από τις καβάντζες.