Ο παγωτατζής, δηλαδή αυτός που φορά λευκά ή υπόλευκα ρούχα με αποτυχημένο λαϊκότροπο στυλ.
Βλ. ορισμό της Ιρονίκ και σχόλιο του (καθ' ύλην αρμοδίου) Δεληολάνη.
Ο John Malkovich ήρθε στην Αθήνα να παίξει την Κολασμένη Κωμωδία, αλλά μάλλον έπεαιξε το Ο Γαλατάς θα χτυπήσει τρεις φορές.
Got a better definition? Add it!
Μια σημαντικότατη ιδιότητα που περιλαμβάνεται στο προφίλ του τέλειου άνδρα, του άνδρα του σωστού, μαζί με το αλαβάστρινο απολλώνιο κορμί, το εξαπάκετο, όπου η γκόμενα τρίβει πάνω του το τυρί για την μακαρονάδα, και το θεληματικό πηγούνι.
Πάσα: Χότζας, ένα είναι το σλανγκρ, και ο Χότζας ο προφήτης του!
Γνωρίζεις τον γκόμενο της ζωής σου στο Facebook. Η φωτογραφία τα λέει όλα. Νέος, ωραίος, ψηλός, αρρενωπός, θεληματικό τσουτσούνι, φέτες οι κοιλιακοί. Σου ζητάει το MSN σου για να κάνετε chat. Εσύ μην ξέροντας τι είναι το MSN αναρωτιέσαι αν αυτό είναι το πολυτιμότερο πράγμα που έχεις και αν πρέπει να το δώσεις.
Got a better definition? Add it!
Μπεμπεδοσλάνγκ/ μαμαδοσλάνγκ για το πουλάκι, το τσουτσουνάκι, το πεουλίνι. Προσοχή σ' αυτές τις μαμάδες, είναι ευάλωτες για οιδιποδοφραπέ!
Ο Χότζας εικάζει τα εξής ως προέλευση: «Παραφθορά του τσουτσούνα ή κουτσούνα = χαϊδευτικά η κουκλίτσα / μαριονέττα (κούκλα τουρκ. kukkla / kukka) ενώ συμφύρεται και η έννοια kucuk = μικρός / κούτσικος αλλά και ιταλ. ciccio (τσίτσο) = μικρός.
Οι Γάλλοι λένε mon cochone = γουρουνάκι μου (χαϊδευτικά) και οι Ιταλοί zozone (τσοτσόνε ή τζοτζόνε) = βρωμύλος».
Θα προσθέταμε ότι η πούτσα συχνά μοιάζει εντυπωσιακά με «κυρία τῆς καλῆς κοινωνίας, ἀρχόντισσα, μὲ τὴν ἀστικὴ ὅμως ἔννοια, τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀστικοῦ μετασχηματισμοῦ τῆς Εὐρώπης», λόγω χάρης, φινέτσας, μεγαλοπρέπειας, αλλά και κάποιου νεοπλουτισμού, οπότε η παρομοίωση κρίνεται αρκούδως βάσιμη.
OΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΚΟΝΑ ΚΡΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ!
Got a better definition? Add it!
Ο μπάτσος στα ποδανά. Επίσης τσομπά και τσομπάς.
Να μην συγχέεται με τον Γάλλο ποδοσφαιριστή Didier Drogba.
Πασαδόροι: Dubass, Hodjas, Τζιμάκος.
«και έρχομαι εδώ στο goddamned city.Και κάνω ένα τσιγαράκι απ’όξω απ’ το Park , το ξενοδοχείο. Κι έρχεται ένα τσινάρι κοστουμάτο, τσος-μπα πρέπει να’τανε, και βλέπει ένα καυτρόνι τόοοσο, σα βερικοκιά. «Τι είναι αυτό αδερφούλη;»μου λέει, του λέω «τι να ναι; Άσσος άφιλτρο» του λέω «κι έχει πεταχτεί το κλαδί απ’όξω, το χαλάσαν το χαρμάνι οι χαμούρες»
«…20 χρόνια θα φας » μου λέει, «εμπορία, κατοχή και χρήση».Μη ξηγιέσαι έτσι του λέω, όλοι το ίδιο είμαστε, πατριωτάκια, και κάνω έτσι και βγάζω το καθρεφτάκι με το σένιο, και κάνω 2 ράγες, μια αριστερά και μια δεξια, «μία για τον Άρη , και μία για τον Ζέρβα, ρε γάτε» του λέω
(Αθάνατος Ζώρζ Πιλαλί, live 1986, δες)
- Εδώ φαίνεται ο τσοςΜπά με το όπλο
- η υπόθεση τσομπά καί όπλα έχει παραγίνει,
βγαίνουν πιό εύκολα από το πουλί τους.
να παρακαλάνε μην εκραγούμε καί βγούνε
από τη μεριά μας τα γκάνια
(Δες).
Got a better definition? Add it!
Κατά τον Ηλία Πετρόπουλο (Ο Κουραδοκόφτης), δύο αδόκιμες σημασίες του κομμουνιστή στα σέβεντηζ ήταν:
Το αφεντικό που ήταν απλώς λίγο πιο ανθρώπινος και λιγότερο αδίστακτος από τους άλλους. Πρβλ. και άσε τα κομμουνιστικά.
Το παλιό κατοστάρικο λόγω κόκκινου χρώματος.
- Νταξ, τον απέλυσε τον Μήτσο ο Καγιένογλου, αλλά τουλάχιστον του πλήρωσε την αποζημίωση.
- Του πλήρωσε την αποζημίωση; Βρε μπας και είναι κομμουνιστής;
Got a better definition? Add it!
Ο Ηλίας Πετρόπουλος (Ο Κουραδοκόφτης) παραδίδει την λέξη ως σημαίνουσα την ακριβή πόρνη στα σέβεντηζ, μια ας πούμε πόρνη πολυτελείας (λέμε τώρα) για τα δεδομένα της εποχής. Σήμερα βέβαια δεν νομίζω να έχουμε πια κομμώτριες, αλλά έχουμε τουρίστριες, μπαίνει και το καλοκαιράκι...
Got a better definition? Add it!
Ο hellenarically correct τρόπος να αποδώσεις την κατεξοχήν αμερικανιά, το αναψυκτικό Coca Cola, την γνωστή μας κοακόλα. Προφ επειδή το χρώμα της είναι μαύρο, όπως υποτίθεται ότι ήταν και ο ζωμός (εκχύλισμα από ωμό χοιρινό κρέας βρασμένο με αίμα) που έπιναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες για να σκληραγωγηθούν. Έτσι δίνεις αρχαία αίγλη στην αμερικλανιά και αποενοχοποιείς και την αλλοτρίωσή σου.
Ρε συ Μήτσο, πιάσε λίγο τον μέλανα ζωμό, this is Sparta!, άμα λάχει να 'ουμ...
Got a better definition? Add it!
Ένας ποιητικός τρόπος με τον οποίο αποδίδεται η κοακόλα. Αν δεν πιστεύετε ότι τα δύο μοιάζουν, σφάξτε μια χελώνα και θα με θυμηθείτε!
- Πάλι αίμα χελώνας θα πιούμε;
Got a better definition? Add it!
Το ξανθό αξύριστο μουνί, του οποίου οι άτακτες ξανθές μουνότριχες θυμίζουν εντυπωσιακά το ομώνυμο γλυκό. Μιλάμε δηλαδή για φυσική ξανθιά και πολύ μάλιστα για να φτάσει να έχει μέχρι και στο μουνί ξανθές τρίχες.
Γενικότερα και καταχρηστικά ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πιο μελαχρινά μουνιά, εφόσον είναι αξύριστα, δασέα και με άτακτη τριχοφυΐα. Προφ, πρόκειται για σλανγκ παλαιάς κοπής, γιαγιαδοσλάνγκ, κατά τη νονά του λήμματος Ιρονίκ (έβαλε ένα χεράκι κι ο Μρ Κάδμος).
Got a better definition? Add it!
Η πύρρειος νίκη, η νίκη που νομίζεις ότι είναι θρίαμβος αλλά μακροπρόθεσμα αναδεικνύεται σε πανωλεθρία. Της αρμόζει ο κλαυσίγελως, η χαρμολύπη και άλλες ζουρ(λ)αριές. Η λεξιπλασία υπήρχε από παλιά, αλλά την ανέδειξε ο Κωνσταντίνος Τζούμας με το να την καταστήσει τίτλο του τελευταίου βιβλίου του (παράδειγμα 2). Επίσης ο Γ.Α.Π. με το ξεμπράβο που μας έκανε να του πούμε. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτές τις δύο περιπτώσεις αναφέρεται το 99% του γούγλη. Το υπόλοιπο 1% χρησιμοποιεί την λέξη θετικά (!) για να δείξει μια καταστατική πανωλεθρία, που όμως μπορεί να μετεξελιχθεί σε θρίαμβο αν την αξιοποιήσουμε (από το ταμένο έντυπο «ο Σωτήρ», δες 3ο παράδειγμα).
Πανωλεθρίαμβος! Τελικά νικήσαμε νίκη λαμπρή στις Βρυξέλλες που οι εταίροι αποφάσισαν ένα μεικτό σύστημα σωτηρίας (Ε.Ε και ΔΝΤ) ή όχι; Και θα μας βοηθήσουν, ενώ μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, όπως επιμένει ο πρωθυπουργός; Η ελληνική οικονομία είναι στην εντατική και η απόφαση της Συνόδου μοιάζει με ιατρικό συμβούλιο που δεν ξέρει ακριβώς ποια εγχείριση θα είναι σωτήρια για τον ασθενή. (Δώθε και δώθε και δώθε «ο πανωλεθρίαμβος του Γιώργου»)
Απ’ το 1975 μέχρι το 2005. Απ’ το Χάππυ Νταίη έως το Εγώ δεν..., με την επιθυμία κάτι να γίνει. Τι όνειρα και τι πολλά κι εκείνα τα δάση με τους κορμούς των ανθρώπων που πυρπολούνται από διάθεση για αλλαγή μέσα από σκέψεις του κακού αλλά πράξεις του καλού, τι καρκίνωμα η ευτυχία, πόσο δύσκολη η συνεργασία, τι γελοιότης η διασημότητα και τι κατάρα να σε επισκέπτεται όταν δεν σε αφορά, γιατί εν τω μεταξύ η πολύτιμη ρουτίνα έγινε ο μεγάλος σιγαστήρας που σβήνει τον κρότο απ’ τη λεηλασία του χρόνου, αυτή την ανθρώπινη επινόηση, το χρόνο, που έχει το θράσος να καταπιέζει χοροπηδώντας απ’ το θρίαμβο της σχετικότητάς του. Και τι πανωλεθρίαμβος όταν επιτέλους γλιστράνε από πάνω σου τα παραφερνάλια της εικόνας που ’χουν οι άλλοι για σένα, εσύ για τον εαυτό σου, οι άλλοι για τον εαυτό τους, εσύ για τους άλλους... Τι έλεγα; Δεν μπορώ να συνεχίσω. «Ποτέ δεν είπα πως είμαι βαθύς, αλλά είμαι βαθύτατα ρηχός», τραγουδάει ο Τζάρβις Κόκερ.
(Η περίληψη του μυθιστορήματος του Κωνσταντίνου Τζούμα εδώ)
Got a better definition? Add it!
