Definitions by Αλάριχος Τεκέλογλου (165)
Showing 111-120 from 165

Η μπόλικη πούτσα, το άγριο και ανελέητο γαμήσι, εκεί που δεν ξέρεις από πού θα τον φας next... Εκφρασιπλασία που προέρχεται από τη gourmet έκφραση «πίτσα με το μέτρο».

Γαμάω, συνήθως άγρια. Τον(ε) φοράω. Υπάρχει και ο συνηθέστερος τύπος «πουτσώνω».

Παράγωγα: (μ)πούτσωμα, (μ)πουτσωμένη.

Αυτός που τρώει τον αβλέμονα και πάει στο καπάκι για χέσιμο, λες και έχει ένα μόνο άντερο, οπότε δεν μεσολαβεί χρόνος μεταξύ μάσας και χεσίματος για χώνεψη.

Ευχή που δίνει άνδρας σε γυναίκα (ή και άνδρα) μετά από ένα ξεγυρισμένο τσιμπούκωμα, ακριβώς τη στιγμή που αυτή (ή αυτός) βρίσκεται με τα μόλις εκτοξευθέντα φλόκια στο στόμα του. Υπάρχουν δύο δυνατότητες: α) η λεγάμενη / ο λεγάμενος να έχει ήδη καταπιεί τα φλόκια, οπότε η ευχή είναι κυριολεκτική, β) να βρίσκεται σε δίλημμα για το αν θα τα καταπιεί ή όχι, οπότε τον ενθαρρύνουμε με αυτή την ευχούλα.

Ο λίγο παλαβός, αυτός που χάνει στροφές, ο πυροβολημένος. Ο όρος προέρχεται μάλλον από τη μουσική τζαζ, που οι παλαιότεροι (όσοι την είχαν ακουστά, δηλαδή) θεωρούσαν ως μουσική για τρελλά νιάτα και γενικά για πυροβολημένους.

Ρήμα: τζαζεύω, τζάζεψα.

Λεξιπλασία με βάση το Τρίκαλο και την καύλα. Λέγεται για επαρχιώτικο καυλοράπανο, που μιλάει άμα λάχει και με λίγο βλάχικη προφορά και που ζει σε κάποια ξεχασμένη επαρχία, αλλά που άμα πας μαζί της δεν θα την ξεχάσεις ποτέ(ς)!

Η ερωτική αυτοϊκανοποίηση, ο αυνανισμός, κοινώς μαλακία. Από την παρομοίωση με το κομπολόι, που τουρκιστί (και κατ' επέκταση προσφυγιστί) λέγεται «μπεγλέρι» (< beğler, «οι μπέηδες»).

Έτερες γραμματικές μορφές: μπεγλερίζω, μπεγλερ(ι)τζής, μπεγλεροπαίχτης.

Ο υπερβολικά μεθυσμένος και/ή μαστουρωμένος.

Βλ. επίσης: σούρα, σουρώνω.

Φράση που δηλώνει τη μετριότατη έως χάλια γκόμενα, τη λόου φακαμπίλιτυ, με την οποία ωστόσο κάνεις κονέ σε καιρούς αναβροχιάς.

Η κοπέλα αυτού του είδους μπορεί να συνδυάζει και πραγματικά αυτά τα τρία χαρακτηριστικά, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Αρκεί να είναι μπάζο οριακής φακαμπίλιτυ και να αναγκάζεσαι να την πηδάς.

Αυτό που σε κάνει να τη μισείς ακόμα περισσότερο είναι ότι τη χρειάζεσαι προσωρινά (ένα «προσωρινά» που ελπίζεις να κρατήσει όσο πιο λίγο) και αυτή νομίζει ότι τη θέλεις για την ομορφιά της και σου τη βγαίνει με αξιώσεις «κανονικής» γκόμενας.

Ο όρος προέρχεται από το τραγούδι των Κατσιμιχαίων με τίτλο «Κορίτσια της συγγνώμης», που λέει σε κάποιο στίχο: «όπως οι γκρίζες οι κοπέλες που μ' αγάπησαν, κάτι χλωμές, κάτι χοντρούλες με γυαλιά».

Συνώνυμα (αν και σεσινεπασλάνγκ): α) απ' ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα β) στην αναβροχιά καλό είν' και το χαλάζι.

Η μουτσούνα, τα κρεμασμένα μούτρα, η φάτσα που δηλώνει ότι κάποιος έχει χαλαστεί με μια κατάσταση. Από την ομοιότητα με την προβοσκίδα του ελέφαντος.

Έκφραση: κατεβάζω προβοσκίδα = μουτρώνω, χαλιέμαι και το δείχνω.