Tagged definitions (1851)
Showing 81-90 from 1851

Ο μάγκας, ο έξυπνος, αυτός που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, γενικά αυτός που περνιέται για καλύτερος από τους υπόλοιπους.

Ο παπάς κοροϊδευτικά. Παρομοίωση με τον τράγο λόγω της γενειάδας και των δύο.

Αυτός που μετράει, συνήθως άσχημα, που κωλολέει, που δεν παίρνει χαμπάρι μία.

Χρησιμοποιείται για να υπογραμμίσει την αρτιότητα, την αξία, το μέγεθος της εγγύησης που αποτελεί κάποιος ή κάτι.

Το εκμοντερνισμένο «χρυσό μου». Συνήθως το χρησιμοποιούν οι φιλενάδες μεταξύ τους. Ο τόσο γλυκός τρόπος που παραπέμπει σε βρεφική ηλικία (βλ. ζουζούνισμα) -μπιάχ!!

Μεγάλη πράσινη σαύρα. Η γυναίκα που μιμείται την κίνηση της σαύρας, κωλοκουνίστρα. Σε επέκταση γυναίκα παιχνιδιάρα, τσαχπινογαργαλιάρα.

Αυτός που δεν έχει πρωτεύοντα λόγο ή ρόλο σε μια κατάσταση. Ή αυτός που ενώ θα έπρεπε να είχε, τελικά δεν έχει. Ο παρακατιανός.

Προσφώνηση ατόμου ξηγημένου, που φέρθηκε σωστά ή είπε κάτι σοφό ή αστείο ή έξυπνο. Όσο περισσότερα τα σ, τόσο πιο ξήγας.

Είσαι ωραίος -> 'σ' ωραίος -> σωραίος

1. Συνομοταξία ανθρώπων της φυλής των Ρομά (αλλιώς απλά τσιγγάνος).

2. Ο τελείως ξεφτίλας άνθρωπος, ο βρωμιάρης, ο τσιγγούνης, ο άνθρωπος χωρίς τρόπους κλπ.

Εμφανίζεται συχνά και ως γύφτουλας.

Η καυτή γυναίκα - κατά προτίμηση κοντή και τούμπανο.

Οι αστυνομικοί, κοροϊδευτικά. Κυρίως τα μέλη της ΟΠΚΕ (Ομάδα Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος) και οι τροχαίοι, λόγω της εμφάνισής τους που είναι με μπλέ στολές και άσπρα κράνη και μοιάζουν με τα (πολύ συμπαθή παρά την ομοιότητα αυτή) στρουμφάκια.