Πολιτικός χαρακτηρισμός για τον Ναιοέλληνα που θέλει να μείνουμε στην Ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάση θυσία, -θα πει (σύμφωνα πάντα με τους χρησιμοποιούντες την έκφραση) πάση ανθρωπο-θυσία ή πάση θυσία των άλλων-, για τον ευρωμαϊντανό.
Ο όρος εγκαινιάστηκε στα συλλαλητήρια του Ιουνίου και Ιουλίου 2015 υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επέζησε όμως πέραν αυτών για να δηλώσει κάποιον που οι πολιτικές του θέσεις διαμορφώνονται υπό το βάρος της απόλυτης προτεραιότητας του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδας, ακόμη και εις βάρος άλλων σημαντικών προτεραιοτήτων. Κατά κανόνα χρησιμοποιείται από ιδεολογικούς αντιπάλους ως ελαφρός μειωτικός χαρακτηρισμός. Οι μενουμευρώπηδες κατηγορούνται από τους χρησιμοποιούντες την έκφραση ως ανήκοντες σε δύο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων: Είτε πρόκειται για ευρωπανηλίθιους που καίτη ευρωπαλαιστές λατρεύουν με φανατισμό ως ευρωταλιμπάν το [ευρωπέος]8 την ιδιότητα του να είσαι Ευρωπαίος. Είτε για λαμόγια που κρύβουν υπό τον μανδύα του φιλοευρωπαϊσμού τα ταξικά τους συμφέροντα. Οι μενουμευρώπηδες έχουν βέβαια διάφορες απαντήσεις, αλλά τέσπα εδώ μας ενδιαφέρουν τα γλωσσικά έως και ρητορικά στοιχεία της πολιτικής, μην επεκταθούμε.
- ΠΟΣΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΜΕΝΟΥΜΕΥΡΩΠΗΔΕΣ»? [...] Ήδη και μόνο από το παραπάνω, βλέπω χιλιάδες «μενουμευρώπηδες» στη
φυλακή, καθώς, στην Ελλάδα, το να αφήνεις επί μήνες απλήρωτους τους
εργαζόμενους την ίδια στιγμή που έχεις φροντίσει στους προσωπικούς σου
λογαριασμούς να έχεις εκατ. χιλιάδες ευρώ, συγκαταλέγεται στις…
επιχειρηματικές αρετές. Αν τώρα προσθέσουμε και τα υπόλοιπα
κακουργήματα, (όπως πχ. ΕΣΠΑ και διαφόρων τύπων επιδοτήσεις σε
μαϊμού επιχειρήσεις που μετατρέπονται σε προσωπικές περιουσίες),
μίζες σε διαγωνισμούς κλπ, σίγουρα το ΟΧΙ θα έβγαινε με
99,9% αφού οι κρατούμενοι δεν ψηφίζουν. (Εδώ).
- Προφανώς οι μενουμευρώπηδες προσέλαβαν επικοινωνιολογο απ' τα Λιντλ. (Από το Τουίτερ).
- Υπάρχει κανένας μενουμευρώπης που δεν θα πληρώσει ΕΝΦΙΑ, εισφορές ΟΑΕΕ και φόρους; (Μας ψεκάζουν).
- Αναμένοντας με έντονη ανησυχία τις εξελίξεις και μη πηγαίνοντας για μπάνιο (νταξ, δεν υπάρχει σάλιο, αλλά από κάπου πρέπει
να πιαστώ ευπρόσωπα), έβγαλα το μεσημέρι με Τούμπα Λίμπρε
(ρετσίνα-coca cola, κανείς δεν έχει σπουδάσει Σαλονίκη δω
μέσα;) και με ανάλυση του Μαρξισμού, σε κλασσικό εικονογραφημένο- δεν
είν'εποχή τώρα να κυκλοφορούν τα πρωτότυπα, να σε βουτήξει κάνας
Μενουμευρώπης στο δρόμο, να 'χεις ντράβαλα. (Εδώ).
- Μη φοβάσαι μαν! Μενουμευρώπης είναι κι αυτός, κρύψε τη χατζάρα σου! (Μπανάθα)
