Στην κωδικοποίηση των στρατιωτικών γευμάτων είναι το μεγάλο και προφ αφόρητα σκληρό κομμάτι παστίτσ(ι)ο.

Στο μπάσκετ είναι το πολύ άστοχο σουτ. Κυρίως λέγεται έτσι το σουτ που πετυχαίνει μόνο ταμπλό και καθόλου στεφάνι.

Έτσι τα σουτ διακρίνονται ως εξής:

• άγγιχτο, χλατσωτό: Μπαίνει μέσα χωρίς να ακουμπήσει τίποτα και παράγει έναν πολύ ηδύωτο ήχο χλατς (χχλααατς) απ' το χάδι στα δίχτυα, που μπορεί να συγκριθεί σε ευχαρίστηση μόνο με τον ήχο του πέοντα όταν διεισδύει σε στενή οπή.
• σίδερο : Χτυπάει την στεφάνη και βγαίνει έξω. Διακρίνεται σε ντανννγκ αν χτυπήσει την έξω πλευρά του στεφανιού και γκ(ου)π αν χτυπήσει την μέσα μεριά.

• αερόμπαλα : Έξω χωρίς να ακουμπήσει τίποτα.

  Το τούβλο πιθανολογώ ότι λέγεται έτσι επειδή καθώς πέφτει με δύναμη πάνω στην μασίφ επιφάνεια του ταμπλό, παράγει έναν δυνατό υπόκωφο ήχο σαν να ρίχνεις τούβλο σε συμπαγή επιφάνεια. Ίσως και να σημαίνει ότι αυτός που τό 'ριξε είναι τούβλο και δεν αξίζει τα τούβλα από γιούρια που παίρνει. Πολλά δυνατά τούβλα ρίχνονται όταν τελειώνει ο χρόνος, είτε της επίθεσης είτε, κυρίως, της περιόδου, οπότε ο παίκτης βαράει από του διαόλου το μπαμπά.

Πρβλ. και τούβλοβιτς.

Το πολύ μεγάλο και βαρύ βιβλίο, στη γλώσσα των μαθητών και φοιτητών.

Επί δραχμής, το πακέτο του ενός εκατομμυρίου σε πεντοχίλιαρα. Διακόσια πετσετάκια κολαριστά είναι λογαριαμός και παραπέμπουν από πλευράς όγκου και βάρους σε τούβλο, εξ ου και η ονομασία.

1. Ο βλάκας, κυρίως με την έννοια του ανεπίδεκτου μαθήσεως.

2. Η κοτσάνα, η βλακώδης κουβέντα.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ηλεκτρονικών τούβλων:

• Οι ηλεκτρονικές συσκευές (κυρίως εξυπνόφωνα και τάμπλετ που για διαφορετικούς λόγους (πιχί πολλαπλή εισαγωγή λάθος κωδικού, βλάβη στο χάρντγουερ ή το λογισμικό, κ.ά.) μετατρέπονται σε άχρηστα αδρανή βαρίδια.

• Παλαιότερα, οι τεράστιες κινητούμπες-παντόφλες. Επί του παρόντος (c. 2015) το μέγεθος στα κινητά μετράει.

Αγγλιστί: brick.