Definitions by mariahomorfi (28)
Showing 1-10 from 28

Μαζί με το περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και το περί ορέξεως γλαρόπιτα (;;;;νομίζω), μας δείχνουν ότι κάτι που αρέσει στον προηγούμενο μας αφήνει αδιάφορους ή με τη σιχαμάρα.

Γενικά, επειδή βαριέμαι να εξηγώ, είναι σα να μας λέει ο άλλος «άμα σ' αρέσουν τα σκατά φίλε, φα' τα» - «άμα τραβάει η όρεξή σου κολοκυθόπιτα (στη συγκεκριμένη φράση θεωρείται δεδομένο ότι κολοκυθόπιτα είναι μισητή απ' όλους που παρακολουθούν τη συζήτηση) εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει».

Αυτά...

Χρησιμοποιείται για να πειράξουμε κάποιον επειδή είναι / μας φαίνεται πολύ χαρούμενος. Προέρχεται από τη γνωστή διαφήμιση που λέει: «Είμαι κεφάτη, ψωνίζω απ 'τον Βερόπουλο».

Ο μπάτσος του λιμενικού (λιμενοφύλακας) υποτιμητικά.

Κυριολεκτικά είναι βάζω στο παντελόνι μου.
Τσεπώνω, εξασφαλίζω κάποια χρήματα για τον εαυτό μου πριν να είναι πολύ αργά (στις μετοχές π.χ). Συνήθως το «παντελόνιασμα» γίνεται με δόλιο τρόπο και αναφέρεται σε μεγάλη ποσότητα χρημάτων. Το ουσιαστικό είναι ο παντελονιάρης.

Σε περίπτωση που οι συνθήκες που επικρατούν στο περιβάλλον δεν μας επιτρέπουν να βρίσουμε, χρησιμοποιούμε κάποιες εκφράσεις που «κρύβουν» τη βρισιά. Μια από αυτές είναι και το (όχι ρε) πού στηρίζεται η Ακρόπολη, που κατά βάθος κρύβει τη φράση «(όχι ρε) πούστη». Συνήθως διορθώνεται πιο μετά ή από τον συνομιλητή.

Και ναι ναι τώρα η ελληνική γλώσσα γεννάει άλλη μια.... την τρεντογλωσσούζ!!!!

Φυσικά θα απορείτε τι ακριβώς είναι αυτή η γλώσσα και ποιος την δημιούργησε... Μην ανησυχείτε θα τα μάθετε όλα!!! Λοιπόν πριν αρκετό καιρό μια ομάδα κοριτσιών αποφάσισε να δημιουργήσει τη δικιά της γλώσσα. Στην αρχή ξεκίνησε σαν μια απλή πλάκα και ένα παιχνίδι μεταξύ τους αλλά μετά άρχισε να συζητιέται στις παρέες των κοριτσιών και το όλο θέμα έγινε γνωστό! Η ιδέα ξεκίνησε από τους τρέντυ του hi5 που τρεντοποιούν αδιακρίτως λέξεις και ονόματα με τον συγκεκριμένο τρόπο.

Με δημιουργικότητα, στοιχειώδη γνώση ελληνικών και υπομονή όλα μαθαίνονται...
ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
1) Στο τέλος κάθε λέξης βάζουμε το -ουζ αφού βγάλουμε το τελευταίο φωνήεν (π.χ. ντουλάπι-ντουλαπούζ). 2) Λέξεις που τελειώνουν σε -ς τρεντάρονται με την πρόσθεση του -ζΖζζζζζΖζ στο τέλος
3) Σε άρθρα και μικρές λέξεις (θα) αποφεύγουμε να βάζουμε την κατάληξη -ουζ

Μερικά ανώμαλα
ναι -νι
οχι -νοπε (nope)
(β)ρε -(β)ρι
οκ -οκι
σορι -σοζ

Για να θεωρηθεί όμως γλώσσα χρειαζόμαστε 50000 (αν δεν κάνουμε λάθος) άτομα και λογοτεχνία που να εξελίσσεται (αυτό τό 'χουμε).
Για να συμμετάσχετε στο κίνημα αυτό πάρτε τηλέφωνο στο 6943888425

Από το γνωστό σεισμό που έγινε το '86 στην Καλαμάτα. Το λέμε και καλά σε αυτές που πάνε σα βάρκες, που ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιον να τις πηδήξει ή ακόμα και σε κάποιες λιλιάνες που τις ζηλεύουμε [το συγκεκριμένο εκφέρεται κυρίως από γυναίκες] και το λέμε κάπως σα να θέλουμε να γίνουμε χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη [της Λίλιαν] [δουλουδού σα να λέμε μωρή μην κουνιέσαι έτσι, εγώ το κάνω καλύτερα].

Μια ωραία απάντηση από την κουνίστρα είναι «αλλά μετά ξαναχτίστηκε» για να τους πει και και καλά στα @@μου και μένα, Μαρία Μανταλένα, δεν τρέχει κάστανο, άμα δε γουστάρεις να μην κοιτάς.

Λέγεται κυρίως στους κάγκουρες οδηγούς που σε προσπερνούν από τα δεξιά χωρίς φλας με 187 km/h στο κέντρο της πόλης. Και ας μην είναι κάγκουρες όμως είναι σίγουρα βλαμμένοι που θέλουν να δείξουν την καινούρια μπέμπα, βρίζουν κάθε γυναίκα οδηγό και κάνουν επικίνδυνα πράγματα. Δε φοβούνται μη φάνε τα μούτρα τους όμως γιατί έχουν μάθει να οδηγούν από τα πέντε τους, όταν ο θείος τους ανέβαζε στο τρακτέρ. Και μην αρνηθεί κανένας ότι δεν έχει δει ποτέ έστω ένα τέτοιο τύπο. Τέλος πάντων, η ατάκα αυτή λέγεται σε αυτούς τους γαμήκουλες της ασφάλτου σε στιγμές τεράστιου επιδειξιακού-καγκουρικού οργασμού για να καταλάβουν ότι δεν οδηγούν μονοί τους σε αυτή τη γη.

Ελπίζω να κάνατε το συνειρμό με τα άλογα του αυτοκίνητου, που είναι παρά πολλά και τέτοια. Όποιος δεν κατάλαβε είναι στόκος.

Ο ζιγκολό και ο πολύ καυλιάρης κατά κύριο λόγο. Αλλά τώρα πια έχει πάρει προεκτάσεις... Μπορεί να εννοεί ότι κάποιος κάνει πουστιές και γενικά μπορεί να αποτελέσει μια γενική και αόριστη βρισιά για κάποιον -συνήθως- μαλάκα.

Κλίνεται κατά το «τόρνος».

Το ρε προέρχεται από το ο μωρός / η μωρή / το μωρό.
Η κλητική του μωρός είναι μωρέ και για συντομία ρε.

Κυριολεκτικά σημαίνει αυτός που είναι ανόητος και απερίσκεπτος. Από αυτή τη λέξη προέρχεται και το μωρό (ως ανόητο λόγω ηλικίας).

Συνοδεύεται από επίθετο (ρε ηλίθιε) ή από mini υβριστικές λέξεις όπως παπάρα, μαλάκα, πούστη.