Definitions by poniroskylo (304)
Showing 121-130 from 304

Το πολύ μεγάλο και μόνιμο θύμα. Αυτός που μια ζωή πιάνεται κορόιδο και οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται. Πολλοί το ξέρουν ότι είναι ριγμένοι και, για κάποιον λόγο, το υπομένουν. Άλλοι την πατάνε κατ' εξακολούθηση προσπαθώντας να κάνουν τον έξυπνο.

Σχετικά λήμματα: «μασάει η κατσίκα ταραμά», loser

Βασικά, καλό παιδί - αλλά και κομμάτι σπασαρχίδης και λίγο μαλακάκος.

Είναι ο τύπος ο καλοπροαίρετος ο οποίος, όμως, γίνεται αφάνταστα κουραστικός. Θέλει να κάνει μία τουλάχιστον καλή πράξη την ημέρα και προσφέρεται φορτικά να βοηθήσει χωρίς να του το ζητήσει κανείς. Έχει ηθικές αρχές παλαιάς κοπής και φροντίζει να το ξέρουν όλοι. Και σε φάσεις που όλοι είναι χύμα στο κύμα, αυτός επιμένει να φτιάχνει χωρίστρα -μεταφορικά και συχνά και κυριολεκτικά. Στο σχολείο ήταν πιθανότατα απουσιολόγος.

Καπάκι σ' όλα αυτά, συνήθως είναι και loser και πιάνεται σχετικά εύκολα κορόιδο. Διότι μπορεί να ξέρει να δένει σαράντα δύο είδη κόμπων αλλά στα καθημερινά μασάει, π.χ. σε ό,τι έχει σχέση με λεφτά. Στα χαρτιά είναι ο κλασικός αιμοδότης, ενώ και στα γκομενικά είναι θύμας: η πρώτη καπάτσα γκόμενα που θα του τύχει τον έχει βάλει στο βρακί της με τη μία.

Σημειωτέον ότι ο προσκοπισμός καλωσορίζει μικρούς και μεγάλους.

Έκρηξη φιλάθλου όταν η μπάλα δεν εννοεί να μπει μέσα. Δικαιολογείται μετά τη δεύτερη απόκρουση αμυντικού πάνω στη γραμμή, το τρίτο δοκάρι, την τέταρτη σωτήρια επέμβαση του τερματοφύλακα κ.ο.κ. Στην πράξη, βέβαια, χρησιμοποιείται πολύ συχνότερα, ειδικότερα όταν τα καμώματα της μπάλας -η οποία προφανώς γαμιέται αβέρτα κουβέρτα- επηρεάζουν και το στοίχημα στο οποίο έχουμε επενδύσει.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξωγηπεδικά, σε καταστάσεις όπου όλα μας πάνε στραβά (βλ. και γαμιέται ο Δίας, όχι ρε πούστη, πουτάνα τράπουλα!)

Έκφραση αγανάκτησης χαρτοπαίκτη χτυπημένου απ' τη μοίρα. Χρησιμοποιείται σε καρέ πόκας, όταν τα φύλλα που σκάνε κάτω συνεχώς φτιάχνουν τον αντίπαλο, ή και σε τραπέζι κουμκάν, θανάση κλπ όταν τραβάμε για εικοστή δεύτερη φορά σερί το λάθος χαρτί. Η αμφισβήτηση κατ' αυτόν τον τρόπο της ηθικής των τραπουλόχαρτων αποτελεί ασφαλή ένδειξη ότι ο παίκτης γι' απόψε τουλάχιστον τό 'χει χάσει και δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσει και ούτε καν να ρεφάρει.

Έχει γενικότερη εφαρμογή και σε άλλες περιπτώσεις όπου η τύχη μας παίζει άσχημα παιχνίδια.

Σχετικά λήμματα: πουτάνα μπάλα!!!, γαμιέται ο Δίας, όχι ρε πούστη

Καυγάς, συμπλοκή, ξύλο. Λέγεται για καυγάδες στους οποίους χώνονται πολλοί και επικρατεί μεγάλη σύγχυση. Χέρια, πόδια φεύγουν προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά -και είναι σημαντικό αυτό- συνήθως δεν βρίσκουν στόχο. Διότι η κλωτσοπατινάδα είναι ένας καυγάς όπου γίνεται απίστευτη φασαρία αλλά, τελικά, μικρή ζημιά. Έτσι, η λέξη χρησιμοποιείται κυρίως ειρωνικά.

Μεταφορικά, λέγεται και για φραστικούς διαξιφισμούς έντονους μεν αλλά χωρίς ουσία, όπου οι απ' έξω εντυπωσιάζονται χωρίς να καταλαβαίνουν ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Ποδοσφαιρικός αγώνας κακής ποιότητας. Κλωτσοσκούφι. Ειδικότερα, ματς σκληρό και άτεχνο.

Καφενείο / καφετέρια, συνήθως συνοικιακό, όπου επικρατεί πλήρης ανία και αποχαύνωση (δες και εδώ). Από τα χάπια και κατ' αναλογία προς το καφέ σαντάν.

Κάπου έχει ίσως σχέση με τον Τζίμη τον Τίγρη, κάπου και με τον τίγρη που είχε βάλει έναν καιρό η ΕSSO στη μηχανή μας. Τώρα πια, χρησιμοποιείται με δύο σημασίες.

Στην πρώτη, την πιο στρέιτ, εκδοχή αναφέρεται σε κάποιον/-αν που έχει έφεση στις πίπες - μια πουτσογλείφτρα, μια ψωλορουφήχτρα τέλος πάντων, που και γουστάρει να κάνει τσιμπούκια και τα κάνει καλά. Γενικότερα, μπορεί να χαρακτηρίζει μια πηδούκλω που το λέει η καρδιά της.

Η δεύτερη σημασία είναι πιο ψαγμένη. Περιγράφει μια κατάσταση στην οποίαν φάγαμε/θα φάμε μεγάλη ήττα και το ζόρι δεν πάει άλλο. Αν νομίζετε ότι ο λάκκος με τα κωλοδάχτυλα είναι τρομακτικός, σκεφτείτε τη φάση όπου εσείς έχετε βγάλει το καυλί στη μόστρα και ο τίγρης έχει ανοίξει το στόμα ... συνεννοηθήκαμε, θα έλεγα.

Για να τονισθεί ακόμη περισσότερο πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα - ή, ενδεχομένως, και πόσο καλές είναι οι πίπες - λέγεται και το τσιμπούκια ο τίγρης με σήμα το λιοντάρι. Το λιοντάρι, εν προκειμένω, παραπέμπει στα διάσημα κάποτε Έμπλαστρα Λέοντος - που όντως είχαν σήμα κατατεθέν ένα λιοντάρι.

Και καλά το λιοντάρι. Κυκλοφορούν και διάφορα άλλα - ιδού μια μικρή επιλογή.

Τσιμπούκια ο τίγρης, λοιπόν:

• με σήμα το ελεφαντάκι
• με σήμα τον Ψινάκη
• με σήμα το κουταλοπήρουνο
• με σήμα την ξανθιά

• με χαρτόσημο του δημοσίου

  Ως σύνταξη, το τσιμπούκια ο τίγρης παραπέμπει επίσης και σε κλασικές εταιρικές φίρμες συμπαθών επιτηδευματιών όπως π.χ. Οξυγονοκολλήσεις ο Ονούφριος και Σασί-Σαζμάν ο Σοφοκλής. Μένοντας στον κλάδο της πίπας, όμως, υπάρχουν και τα:

• Τσιμπούκια με δόσεις ο Θεοδόσης

• Πίπες, τσιμπούκια, γαμήσια ο Ανάργυρος

  Αυτό το τελευταίο εκφέρεται στο ρυθμό του κοκακόλα καφεδάκι σποράκι ροξάκι παιδιά.

Το κοινό τροπικό επίρρημα έτσι και το μάλλον κοινό πήλινο σκεύος γιουβέτσι -και το νοστιμότατο φαγητό που παρασκευάζεται μέσα σ' αυτό- δεν έχουν καμία σχέση, πέραν της ομοιοκαταληξίας. Αλλά, η ομοιοκαταληξία αυτή ήταν αρκετή για να φέρει τις λεξούλες κοντά και να τις κάνει τη σύγχρονη εκδοχή του «ήξεις - αφήξεις».

Το έτσι και το γιουβέτσι συνδυάζονται σε τρεις κυρίως εκφράσεις που έχουν μεταξύ τους λεπτές νοηματικές διαφορές.

Η έκφραση «μια έτσι, μια γιουβέτσι» σημαίνει «μια ζεστό, μια κρύο» -κάτι σαν σκοτσέζικο ντους- και χρησιμοποιείται για να περιγράψει καταστάσεις και άτομα ευμετάβλητα και απρόβλεπτα.

Η έκφραση και έτσι και γιουβέτσι δηλώνει, συνήθως, κάποιον που θέλει να τα 'χει καλά και με τη μια μεριά και με την άλλη, λέει πράγματα που νομίζει ότι θα ικανοποιήσουν αμφοτέρους και, φυσικά, αντιφάσκει.

Σπανιότερα λέγεται και το ούτε έτσι ούτε γιουβέτσι για να περιγράψει κάτι μεσοβέζικο που προσπαθεί να τα κάνει όλα και καταλήγει να μην κάνει τίποτα καλά.

Τύποι πίπας. Τα δύο άκρα του φάσματος. Το ιδανικό και το απευκταίο.

Αν κανείς δεν κατάλαβε ακόμη για τί πράμα μιλάμε - που δε νομίζω - ας πει απλώς τις δυο λέξεις με τρόπο κάπως εξεζητημένο, δηλαδή με το στόμα προτεταμένο για τη Χονολουλού και τραβηγμένο προς τα πλάγια για την Ταγκανίκα. ΟΚ, μέχρι εδώ; Τώρα μπορείτε να φανταστείτε και τι συμβαίνει στη μια περίπτωση και τι στην άλλη όταν έχετε συγχρόνως και κάτι σχετικά ευαίσθητο στο στόμα.

Για μια σωστή Χονολουλού βοηθούν πολύ τα τσιμπουκόχειλα. Η Ταγκανίκα κατατάσσεται στα επικίνδυνα σπορ π.χ. τσιμπούκια ο τίγρης.

Η έκφραση μια Χονολουλού, μια Ταγκανίκα περιγράφει καταστάσεις όπου οι συνθήκες και τα συναισθήματα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη.

Η αρχική αναφορά είναι από παλιό ανέκδοτο, μάλλον κρύο.