Definitions by allivegp (454)
Showing 181-190 from 454

Κουμπιά αποκαλούνται κωδικοποιημένα σε κλειστές ομάδες ανθρώπων, όπως οι φαντάροι ή οι χρήστες / περιθωριακοί, τα χάπια - ταμπλέτες και μάλιστα συγκεκριμένες κατηγορίες αυτών, τα λεγόμενα ψυχοφάρμακα, ήτοι ονομαστικά (κυρίως) τα κάτωθι:

=> Βενζοδιαζεπίνες: Έχουν αντιαγχώδη, ηρεμιστική, υπαναγωγό δράση που ξεκινά ανάλογα με τη δοσολογία τους και την απάντηση του λήπτη μισή έως δυο ώρες από τη λήψη τους και διαρκεί (χρόνος ημίσειας ζωής) 6-18 ώρες. «Δημοφιλέστεροι» εκπρόσωποι της κατηγορίας αυτής είναι τα Λεξοτανίλ (γνωστό στις τάξεις του Ε.Σ. με το παραπλανητικό ευφημισμό Παλεβοτανίλ), Ταβόρ, Ζάναξ, Σεντράκ κ.λπ. Στα συν τους είναι η χαμηλή λιανική τιμή τους όταν τα προμηθεύεται κανείς από φαρμακείο με ειδική ιατρική συνταγή (όχι παραπάνω από 2.5 γιούρια για ένα κουτί με 20-30 χάπια) που όμως όταν πωλούνται ένα-ένα ως «κουμπιά» π.χ. σε ένα φυλάκιο πιάνουν 2 με 3 ευρώ το κάθε κουμπί ξεχωριστά. Στα μείον είναι το γεγονός ότι οι βενζοδιαζεπίνες πολύ γρήγορα (εντός 20 μόλις ημερών καθημερινής χρήσης) προκαλούν εθισμό, ανοχή και εξάρτηση.

- εθισμός: το άτομο δεν την παλεύει χωρίς αυτές και τις επιζητά πάση θυσία - ανοχή: χρειάζεται προοδευτικά όλο και μεγαλύτερη δόση προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα (ζαβλάκωμα) - εξάρτηση: η στέρησή τους επιφέρει συμπτώματα όπως άγχος, τρέμουλο χεριών κ.α.

Έχει μείνει ιστορική η ρήση του τ. προπονητή του ΠΑΟΚ Άγγελου Αναστασιάδη ότι ο ποδοσφαιριστής της ομάδας Περουβιανός Πέρσι Ολιβάρεζ ερχόταν στις προπονήσεις μάστουρας από τη λήψη Λοξοτανίλ (ναι με «Λο»).

=> Βουτυροφαινόνες: Προκαλούν καταστολή της ψυχοκινητικής διέγερσης και του παραληρήματος των ψυχωσικών (π.χ. παρανοϊκές ιδέες διώξεως: Ο Επιλόχ εχθρεύεται εμένα προσωπικά από όλο τον Λόχο, γι΄αυτό με χώνει συνέχεια, επιδράσεως: Η γκόμενά μου μου έχει κάνει μάγια για να σκέφτομαι μόνο αυτή, συσχετίσεως: Εκείνο το ψόφιο σπουργίτι δεν βρέθηκε τυχαία πίσω απ΄τη σκοπιά μου, κάποιοι το έβαλαν σαν απειλή / προειδοποίηση). Δεν σε «φτιάχνουν», αλλά μπορούν να σε απαλλάξουν / απελευθερώσουν από έμμονες ιδέες, και να σε ζαβλακώσουν βαθιά. Δεν προκαλούν εξάρτηση ή εθισμό, αλλά έχουν πλήθος από ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως π.χ. «μάγκωμα» μυών κορμού και προσώπου που σε κάνουν να μη μπορείς να στρίψεις και να μοιάζεις με χαλκομανία, ή την εμφάνιση παραληρήματος καθ΄εαυτού σε νορμάλ μέχρι τότε άτομο. Και αυτά είναι φτηνά (τουλάχιστον τα παλαιάς κοπής), με κύριους εκπροσώπους τα Αλοπεριντίν και Ζουλεντίν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, προ ολίγων ετών, διαβολικός νους τις σε αγώνα ομάδας του Λεκανοπεδίου εναντίον του Ηρακλή, τρύπησε με σύριγγα και «εμπλούτισε» με Αλοπεριντίν τα νερά των φιλοξενουμένων, με σκοπό να θέσει νοκ-άουτ τους παίχτες τους, κάτι που επέτυχε αφού πολλοί εξ αυτών εμφάνισαν κοιλιακά άλγη και καταβολή δυνάμεων και τελικά δεν αγωνίστηκαν.

Και τα δυο άμα συνδυαστούν με αλκοόλ, σε κάνουν σκατά και μπορούν να σε οδηγήσουν μέχρι και την απογείωση, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ου μπλέξεις καθότι μεγάλο χάσιμο.

Αυτός που δεν έχει σφίξει καλά τη ζώνη του και γυρίζει με κατεβασμένη τη μέση του παντελονιού στο ύψος των γλουτών ή και χαμηλότερα, κάνοντας πολλές σούρες στα μπατζάκια ή / και σβαρνίζοντας τα κιόλας.

Αποτελεί δήλωση μιας μποέμικης, κουλέζικης, absolemand de la municlasion κοσμοθεωρίας και εν γένει προσδίδει ένα ίματζ που φέρνει σε κάτι μεταξύ ράπερ και σταρχιδιστή φιλόσοφο.

Παρταλέ λουκ έχουν και μερικοί αθλητές που φοράνε πολύ φαρδιά σορτς που με το τρέξιμο τους πέφτουνε, με τυπικές περιπτώσεις τον Μπιγκ Σόφο Σχορτσιανίτη και τον Σεμπάστιαν Λέτο.

Το λήμμα δέον να διαφοροποιείται από το παρτάλι, καθώς το παρτάλας αναφέρεται στον άνθρωπο, ενώ το παρτάλι πρωτίστως στο ένδυμα (και μεταφορικά στον άνθρωπο).

Σβαρνούτ: μ' αυτήν την ρούσικη λέξη, με μια λέξη μονάχα, ο Στάλιν απήγγειλε στις 10 Φεβρουαρίου 1948 την αμετάκλητη εις θάνατον καταδίκη του αντάρτικου στην Ελλάδα.

Σαράντα οκτώ μόλις μέρες νωρίτερα, παραμονή Χριστουγέννων 1947, είχε εξαγγελθεί η εγκαθίδρυση της πρώτης «Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελλάδας» στα βουνά. Οι μαχητές του Κ.Κ.Ε., με το όπλο στο χέρι και με ακράδαντη την πίστη στην καρδιά, έβλεπαν τ' όνειρο να 'ρχεται, κραταιό, προς αυτούς. Αλλά δεν ήταν το όνειρο, ήταν το φάσγανο που πλησίαζε.

Σβαρνούτ στα ρούσικα σημαίνει «ξανατυλίξτε πίσω το χαλί». Αναδιπλώστε το αντάρτικο. Αλλά τότε ακριβώς η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. το άπλωσε. Η ελληνική τραγωδία ξετυλίγονταν μεγαλοπρεπής μέσα στην φωτιά και στο αίμα του προδομένου λαού.

Ὅπως εἶναι γραμμένο, εἴτε εἶναι λάθος, εἴτε πρόκειται γιὰ σλαγκισμένη προφορὰ τοῦ κοινοῦ «Ἔ, ἄει καὶ γαμήσου...» (από τον ορισμό του aias.ath).

Kι όμως, περιέχει ένα σλανγκικό έρμα, αφού:

• το «ειά και γαμήσου» φανερώνει περισσότερη περιφρόνηση από το απλό «άει γαμήσου» προς το άτομο στο οποίο εκστομίζεται,
• απαντάται και στον πιο ξυσοκάρυδο τύπο «ειά και γά»/
• εμπεριέχει το ρίσκο της απάντησης-τάπωμα (ή γείωσης κατά vikar) «Πάρ 'τη και κοιμήσου», οπότε αξίζει (τουλάστιχο) μνείας.

Λημπούμεραγκ: αίας.αθ

Η φράση απευθύνεται σε έναν σπάστη που ενώ δεν ασχολείσαι με το ατομάκι του, επιμένει να νομίζει ότι έχει μαζί σου θέμα και να σε προκαλεί τροφοδοτώντας μια ανούσια διένεξη. Η κατάλληλη στιγμή για να κοζάρουμε τη φράση στο ατομάκι είναι το νωρίτερο δυνατό, δεδομένου ότι μετά τη 2η στιχομυθία μαζί του, το πράμα αρχίδει και κουράδει.

Χαρακτηριστική περίπτωση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί το λήμμα, είναι όταν ένας άρτι εγγραφείς σε φόρουμ, τσατάδικο ή άλλο σάιτ νέοπας σπασαρχιδίζει προσπαθώντας να πετύχει καβγά με κάποιο παλαιότερο ή/και καταξιωμένο μέλος, με σκοπό είτε να βγάλει τα κόμπλεξ που του έχει φορτώσει η πουτάνα η κενωνία είτε απλά να κερδίσει λίγη δημοσιότητα στον μικρόκοσμο του σάιτ.

Η χρησιμοποίηση των πάλαι ποτέ πνευμάτων από τον εν λόγω σπασαρχίδη για τη σύνταξη παρανοϊκού περιεχομένου παραληρηματικών κειμένων (γραφόρροια), επικαιροποιεί το ζήτημα της εφαρμογής αλκοτέστ σε όσους γράφουν σε διαδικτυακά φόρα, αφού το παραληρηματικό περιεχόμενο των γραφομένων και ομού η προτίμηση στα πνεύματα, δηλώνουν αδυναμία και στα οινοπνεύματα, υπό τη επήρεια των οποίων, το δίχως άλλο, συντάσσουν τοιούτα άτομα τα εμβριθή τους πονήματα.

Αν μάλιστα το σπάσμα χαρακτηρίζεται και από επίπεδο δάπεδο και χρησιμοποιεί υβριστικές λέξεις ή εκφράσεις, τότε το λήμμα μπορεί να του αποδοθεί ως «Μαζί μου assholeίσαι, πόσο μαλάκας είσαι».

Τώρα, το αν το εν λόγω άτομο επανέλθει δημήτριο, απλά επιβεβαιώνει το λήμμα και μας δικαιώνει για τη χρήση του.

Είμαι στα κάτω / στις μαύρες μου, είμαι νταουνιασμένος, βουλιάξανε τα καράβια μου, την έχω πεσμένη τη διάθεση.

Να διαχωρίζεται από το χαρρυκλυννικό ψυχολογία, που ενσωματώνει και άλλες πιο πολύπλοκες εκδηλώσεις ψυχοπαθολογίας (ιδεασμοί, διαταραχές προσωπικότητας, κ.α.), ενώ το λήμμα μας αναφέρεται μόνο σε διαταραχές του θυμικού προς την κατεύθυνση της κατάθλιψης.

Συνώνυμα: to feel blue, έχω σύνδρομο Down, low spirits, μια χαρά χαράδρα, συννεφιές-συννεφιές / όταν δε σε βλέπω έχω ακεφιές κ.α.

Άλλο ένα τάπωμα (γείωση) από την παιδική μας ηλικία, ο γραμματικός αυτός κανών χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να προειδοποιήσουμε κάποιον ότι, με τα λεγόμενα ή τις πράξεις του, θα προκαλέσει τη σφοδρή αντίδρασή μας, που θα τον κάνει τουλάστιχον να μετανοιώσει.

Στα φόρα και τα τσατάδικα χρησιμοποιείται για να επιστήσουμε την προσοχή σε σπασοκλαμπανιέρος πολυτονιστές που έχουν ξεφύγει.

Συνώνυμα: ξύνεσαι στη γκλίτσα του τσοπάνη, πας γυρεύοντας, ρούφα κι έρχεται.

- Μακρό προ μακρού οξύνεται, ο κώλος σου ξύνεται.

Έκφραση ακραίας δυσαρέσκειας και θυμού για μια συνεχιζόμενη δεινοπάθηση ή ταλαιπωρία που υφιστάμεθα.

Η αιτία της αγανάκτησής μας μπορεί να είναι κάποιος συνάνθρωπός μας (παρ.1), η θεά τύχη που μας έχει μονίμως κλασμένους (παρ.2), η άτιμη κενωνία, ο ανάστροφος Ερμής, το Ελ Νίνιο, ο Χατζηπετρής κ.λπ, κ.λπ. - υπάρχει πάντα κάτι να κατηγορήσει κανείς.

Η φάση προφέρεται συνηθέστερα κοιτώντας ψηλά και πολλές φορές μέσα από τα δόντια.

Κάθε τι το μη υπαρκτό, μη γνήσιο, τουτέστιν το εικονικό ή πλασματικό.

Π.χ. οι δημόσιοι υπάλληλοι που, προκειμένου να υπολογίσουν το χρόνο συνταξιοδοτήσεώς τους, κολλάνε στα χρόνια της πραγματικής υπηρεσίας τους και αυτά της πλάσμα υπηρεσίας που κάνανε στον Στρατό.

Ωσαύτως, οι εφημερίες των γιατρών διακρίνονται στις πραγματικές (όπου ο γιατρός βρίσκεται στο Νοσοκομείο) και στις πλάσμα (όπου ξύνει πατσές σπίτι του), τα δρομολόγια που δηλώνουν οι οδηγοί των ασθενοφόρων επίσης διακρίνονται σε πραγματικά (διακομιδές ασθενών) και πλάσμα (εικονικές διακομιδές ασθενών που συνήθως είναι και συγγενείς μας και που τις δηλώνουμε για να δικαιολογήσουμε χιλιόμετρα που κάναμε για να μεταφέρουμε με το ασθενοφόρο τουρίστες στα ενοικιαζόμενα δωμάτια μας), κ.ο.κ.

Σημαίνει ψεύτης, αλλά στο πιο κυριλέ / αρχαιοπρεπές, προσφέρει κύρος στον λόγο μας και δείχνει ότι έχουμε επίπεδο.

Το λήμμα είχε χρησιμοποιηθεί στην προδικτατορική Βουλή από τον βουλευτή της Αριστεράς Ηλία Ηλιού.