Όταν ο Σαμψών γκρέμιζε με τη ουρανομήκη ιαχή «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» τις κολόνες του ναού όπου τον είχαν δεμένο, παίρνοντας έτσι μαζί του και πολλούς από τους εχθρούς του, δεν φανταζόταν ότι 3,500 χρόνια μετά η ατάκα του, ελαφρώς παραλλαγμένη, θα γινόταν λήμμα στο ζλαγκ.τζουρου.
Επί της ουσίας, το λήμμα αναφέρεται σε καταστάσεις όπου κάποιος με πολύ χαμηλό λέβελ αλτρουισμού, που έχει πάθει και έχει καεί η γούνα του, επιδιώκει λόγω χαιρεκακίας και κομπλεξισμού να υποστούν τα ίδια μ' αυτόν και οι γύρω του και για να πετύχει τον καταχθόνιο σκοπό του δεν διστάζει να βάζει σε τρίτους φιτιλιές ή να προδώσει μυστικά. Με άλλα λόγια, όποια - κομπλεξική - αλεπού έχει κομμένη την ουρά της, θέλει να κοπεί και η ουρά των αλλονώνε αλεπούδωνε.
- Ο Πάκης της Πέπης μου αποκάλυψε, Τέτα μου, ότι αναγκάστηκε να την παντρευτεί επειδή αυτή του τρύπησε την καπότα με καρφίτσα κι έμεινε έγκυος.
- Για να παίρνεις ιδέες για τον Ριρή σου, σε το είπε, Λόλα μου. «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φίλων», θα σκέφτηκε.