Definitions by Hank (386)
Showing 231-240 from 386

Για περιπτώσεις που δεν μπορεί να πει κανείς και πολλά πράγματα. Δικό της είναι το μουνί, ό,τι θέλει το κάνει. Η έκφραση αρχίζει με ένα τόνο συντηρητισμού, δακτυλοδείξεως και κατάκρισης, αλλά τελειώνει με ένα πνεύμα αδυναμίας και παραίτησης του κατακρίνοντος. Και εντέλει αναγνώρισης της ελευθερίας των άλλων. Τελικά, λέγεται σε περιπτώσεις συνήθως κάποιου ακραίου κι εκπληκτικού γεγονότος, που κάποιος μας καλεί να σχολιάσουμε, ή νιώθουμε την ενδογενή ανάγκη, αλλά τελικά αδυνατούμε. Συνώνυμο του no comment, ουδέν σχόλιον.

Στην διάδοση της έκφρασης συνέβαλε η Ανίτα Πάνια στο «Χρυσό Κουφέτο», που άλλαζε το «μουνί» με οποιαδήποτε λέξη της ερχόταν στο μυαλό. Η φράση έτσι γινόταν σουρεαλιστική. Και τελικά, έχει μείνει να λέμε την φράση αντικαθιστώντας το «μουνί» με κάτι πιο επίκαιρο.

Συνώνυμα: Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα/τζιτζίκια γιαχνί, όπως την βρίσκει κανείς.

Είναι η γυμναστική με όργανο τι άλλο, το γνωστό όργανο, τον μπαργαλάτσο. Λέγεται για γκόμενες που είναι υπερκινητικές στο σεξ και τους αρέσει να αλλάζουν διαρκώς στάσεις. Για σέξι γυμνάστριες που θα θέλαμε να κάνουν ενόργανη γυμναστική μαζί μας. Και για πραγματικές αθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής, που υποψιαζόμαστε ότι πρέπει να είναι καλές και στην άλλη ενόργανη γυμναστική.

Παιδική ασθένεια του σλανγκιστή, που αν μεν την περάσει σε πρόωρα στάδια της ανάπτυξης δεν είναι σοβαρή, αλλά αν την κολλήσει σε μεγάλη ηλικία μπορεί να του δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα.

Συνίσταται στο να κάνεις λογοπαίγνια κακής ποιότητας και μετά να λες αυτάρεσκα: «Καλό, έεε;», όπως ο Μάρκος Σεφερλής. Τα λογοπαίγνια είναι πολύ προφανή ή τραβηγμένα απ' τα μαλλιά, ή απλώς ανόητα και δεν αποτελούν παγιωμένη σλανγκ, οπότε η σλανγκική κοινότητα πρέπει να απαντήσει στο πάσχον από σεφερλίτιδα μέλος της: «Ceci n'est pas slangue!». Και γενικότερα, σε κάθε παρέα θα βρεθεί και κάποιος που θα πάσχει από σεφερλίτιδα.

Στην διάλεκτο των μπουρδελιάρηδων, η στρηπτιτζού/ λικνιτζού, που προσφέρει την υπηρεσία του φραπέ σε φραπεδοκράτορες.

Αντώνυμα: ντεκαφεϊνέ, ντικάφ, decaf, ντεφραπεϊνέ, ντιφραπ, περσόνα νον φράπα (persona non frappa).

Ο αστέρας- αστέρι- σταρ, που έχει καταντήσει τέρας. Προφέρεις χαμηλόφωνα το «ασ» και πιο δυνατά και με έμφαση το «τέρας». Ομοίως και στο «ιερόν τέρας», που χαρακτηρίζει τον απόλυτο γκουρού ενός τομέα, προφέρεις με έμφαση το «τέρας». Βλ. παραδείγματα.

Trivia: 1. Οι λέξεις «αστέρι» και «τέρας» έχουν κοινή ετυμολογία, και στην αρχαιότητα «τέρας» σήμαινε αστέρι ή παράξενο φαινόμενο στον ουρανό. Αυτό έχει επιβιώσει στην έκφραση «σημεία και τέρατα». Από εκεί άρχισε μετά να σημαίνει το παράξενο, το τερατώδες κτλ. Και η λέξη «star» είναι από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα.

1. H ομοιότητα της λέξης «star» με το σ(ι)τάρι έχει δώσει αφορμή σε κάμποσα λογοπαίγνια, όπως το γνωστό ανέκδοτο με το παιδί απ' τη Λάρισα: «-Μπαμπά, θέλω να γίνω σταρ! -Μωρ, δεν πας να γίνεις και κριθάρ';». Επίσης την έκφραση «σταράτος» για τους σταρ, «λόγια σταράτα» κ.ο.κ.

1. Ο δύσκολος, δύστροπος, πούστικος, αλήτικος άνθρωπος, που συμπεριφέρεται σαν κώλος, σαν μουνόπανο.

2. Ο τέλειος κώλος, ο κώλος και υπογραμμός, ο κώλος αναφοράς, ο Κωλοσσός. Δηλαδή για την σλανγκική πλάκα του πράγματος, πολλοί έγκαυλοι νεανίες αναφέρονται σε καλλίπυγες κορασίδες ως «άσε μην μου μιλάς για την Λίλιαν, είναι τρομερός κωλοχαρακτήρας». (Μπορεί να λεχθεί βέβαια και για άντρες, ανάλογα με τα γούστα).

Λέξη από τις Νεφέλες του Αριστοφάνους (στιχ. 1023), που έχει ακριβώς το ίδιο σημασιολογικό εύρος και βάθος με το νεοελληνικό κωλόφαρδος (στον συγκεκριμένο στίχο είναι μάλλον σκωπτική η χρήση του). Αποτελεί το inside joke των αρχαιόκαυλων, που την βρίσκουν με σεξουαλικές εκφράσεις στην αρχαίζουσα, όπως έγκαυλος νεανίας, καυλοπυρέσσουσα κορασίς κ.ο.κ. Και είναι αστασίαστο τεκμήριο της αρραγούς συνέχειας της ελληνικής γλώσσας, ικανό να καταποντίσει τον κάθε Φαλλμεράυερ, και ένδειξη ότι τον καιρό που οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας, εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη.
Απορώ που ένας Μπαμπινιώτης ή ένας Ζολώτας δεν χρησιμοποίησαν περισσότερο αυτό το γλωσσικό επιχείρημα, αλλά κάποτε πρέπει να γίνει η αρχή.

Πάντως, η λέξη χρησιμοποιείται και σήμερα ως ψαγμένο ή εύηχο ισοδύναμο του «κωλόφαρδος», όπως διαπίστωσα στο σχετικό γκουγκλάρισμα.

Είναι έγχορδο μουσικό όργανο οι χορδές του οποίου κατασκευάζονται αποκλειστικώς από παρθενικούς υμένες. Ακόμη δεν έχει κατασκευαστεί ποτέ, αλλά αποτελεί εφευρετική έμπνευση του σουρεαλιστή ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου, ο οποίος αφιέρωσε όλη του την ζωή στην κατασκευή του, αλλά αγνοείται αν τα κατάφερε. Θεωρούσε πάντως ότι όταν με το καλό θα κατασκευζόταν, θα χάριζε στην ανθρωπότητα μοναδικούς ήχους, που θα άξιζαν όλον τον κόπο που επεστρατεύτηκε για την ποίησή του.

Το παρθενοϋμένιον είναι το Χόλυ Γκράαλ, το ιερό μυστικιστικό αντικείμενο όλων των εμπειρικιστών φιλοσόφων, δηλαδή των αρχαιοκαύλων που την βρίσκουν με σεξουαλική λογοτεχνία στην καθαρεύουσα, όπως ο «Μέγας Ανατολικός». Και διοργανώνουν φιλολογικές βραδιές με έγκαυλους νεανίες και καυλοπυρέσσουσες κορασίδες. Η σταυροφορία που πρέπει να αναλάβει ένας τέτοιος εμπειρικιστής είναι να ξεπαρθενέψει όσες περισσότερες λολίτες μπορέσει, προκειμένου να προσεγγίσει έστω και λίγο τον (δυστυχώς μεγάλο) αριθμό υμένων που χρειάζεται για την κατασκευή του μουσικού οργάνου.

Αυτός που εφαρμόζει την πρακτική της αιδοιολειχίας. Επειδή τα σκυλιά έχουν μεγάλες γλώσσες και γλείφουν πολύ. Αλλά και επειδή τα σκυλιά θεωρούνται κάπως υπηρέτες μας, αλλά και «καλοί φίλοι». Λέγεται για κάποιον, ο οποίος επιμένει λίγο υπερβολικά σε αυτήν την πρακτική. Και ίσως υποτιμητικά από κάποιους φοβικούς προς την vagina dentata. Επίσης, γενικά, ο μουνόδουλος, ο μουνάκιας.

Μεταφορά στην ελληνική του όρου metrosexual, για να ταιριάζει με τις παραδοσιακές γαλλικές επιδράσεις μας, αλλά και με το γνωστό μέσο συγκοινωνίας. Είναι αυτός που δεν είναι γκέι, αλλά και δεν θα έχεζε στο δάσος, ακόμη κι αν δεν υπήρχε καμία τουαλέτα σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Είναι ο στρέι, το αγορίτσι. Αυτός που το επίπεδο τεστοστερόνης του είναι χαμηλότερο κι από επίπεδο μετροπόντικα. Αυτός που προσέχει την εμφάνισή του λίγο παραπάνω από ότι είναι andraclically correct. Οι τριχόφιλοι θα εντόπιζαν και την τριχοφοβία ως σύμπτωμα του μετρό, ας πούμε να ξυρίζεις υπερβολικές κι αδέσποτες τρίχες γύρω από τα φρύδια, τις μασχάλες ή την ήβη σου. Είναι έκφραση των downtown 00s (o tempora o mores!). Προηγουμένως, ο φλώρος, φλωρούμπας δεν αποτελούσε ειδική σαφώς οριοθετημένη κατηγορία-buffer μεταξύ στρέιτ και γκέι.
Ίσως ο μετροστάρ και να αποτελεί υπερθετικό του μετρό.