Definitions by Jonas (158)
Showing 71-80 from 158

Ο gay περιωπής, ο οποίος ανέβηκε ιεραρχικά με τον καιρό στις τάξεις τους, διότι:

1. η σκούφια του κρατάει από καλό τζάκι, από γνωστή οικογένεια κλπ,

2. εδώ και χρόνια στο κουρμπέτι δούλευε υπερωρίες, με αποτέλεσμα να φτιάξει καλό όνομα,

3. είναι καραξεφωνημένη, κανείς δε θυμάται πριν πόσα χρόνια ακριβώς βγήκε από την ντουλάπα και σα να μην έφτανε αυτό, έχει «βοηθήσει» κι άλλους να βγουν απ' αυτήν.

Ακολουθεί απολαυστικό μήδι.

Υποβάλλω κάποιον σε καψώνι, τον κάνω ό,τι θέλω, του ψήνω το ψάρι στα χείλη και τον χρησιμοποιώ για να περάσει το δικό μου. Στο τέλος ενδέχεται να του ζητήσω και τα ρέστα.

Ημι-ρητορική υποτιμητική ερώτηση. Λέγεται σε περιπτώσεις που θέλουμε να μειώσουμε κάποιον άμεσα (ότι δηλαδή, σε σχέση με μας είναι νεούδι, άπειρος και η γνώμη του δεν πιάνει μία μπροστα στη δική μας), χωρίς να πούμε όμως και καμιά βαριά κουβέντα και γίνουμε μπίλιες.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φυσική εξέλιξη και επακόλουθο της έκφρασης μια νύχτα δική μου ολόκληρη η ζωή σου.

Κλασική απειλητική έκφραση, με προφανές περιεχόμενο. Όταν το μίσος και η απέχθεια που νιώθουμε απέναντι σε κάποιον είναι τόσο έντονα που μετασχηματίζονται σε βαμπιρική φρενίτιδα, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για τη χρήση της φράσης αυτής.

Ενδέχεται να ακολουθείται από τα εξής συμπληρώματα:

1. με το καλαμάκι: δηλαδή, δε μου φτάνει που θα σε στραγγίξω, θα το κάνω με την άνεσή μου και θα σε εξευτελίσω κι από πάνω.

2. με το μπουρί της σόμπας: όταν το καλαμάκι δεν είναι αρκετό...

Έκφραση, η οποία χρησιμοποιείται όταν κάποιος έχει αφήσει μούσι και δεν του πηγαίνει με τίποτα, αλλά από την άλλη δεν παίρνει από λόγια και δε θέλει να το κόψει με καμία Παναγία.

Σαν ύστατη λύση λοιπόν, επιστρατεύεται αυτό το επιχείρημα με ρίμα.

Εννοείται πως αφορά σε κολλητά και αγαπητά σε εμάς πρόσωπα.
Η χρήση σε αγνώστους ή παραξηγιάρηδες αντενδείκνυται, προς αποφυγήν κλωτσομπουνιδίων.

Επαινετική έκφραση προς κάποιον που κατάφερε κάτι δύσκολο ή αξιοθαύμαστο, άξιο πολλαπλών σπεκίων.

Έκφραση που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ελαφριάς μορφής αμνησίας, καμένης RAM ή αρχικών σταδίων Έμενταλ, όπου καταβάλλεται φιλότιμη προσπάθεια να ανακτηθεί από τη μνήμη μία λέξη, ένα όνομα ή ένα γεγονός, αλλά χωρίς επιτυχία.

Το εκνευριστικό της όλης κατάστασης, είναι η αίσθηση που μας πλημμυρίζει ότι το 'χουμε, λίγο ακόμα και θα το θυμηθούμε. Το «εδώ» άλλωστε, αναφέρεται μεταφορικά στην «άκρη της γλώσσας» (ότι δηλαδή, η εν λόγω λέξη έχει σκαλώσει στα πρόθυρα του ξεστομίσματος και δεν μπορεί να βγει).

Συναντάται και με την ως άνω προσθήκη (εδώ το 'χω, στην άκρη της γλώσσας μου), ενώ πολλές φορές συνοδεύεται και με την κατάλληλη χειρονομία (δάκτυλο στοχεύον στο στόμα του ομιλούντος).

Έκφραση ζωηρής επιδοκιμασίας, αναφορικά σε ένα προϊόν πρώτης ποιότητας ή μια κατάσταση γενικότερα που τα σπάει και γουστάρουμε.

Χαρακτηρισμός μιας τεταμένης κατάστασης, όπου τα νεύρα όλων είναι στην τσίτα, οι φλέβες διαγράφονται και η μυρωδιά της τεστοστερόνης πλανάται έντονη στον αέρα. Μια τέτοια κατάσταση οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε κορύφωση, η οποία μπορεί να είναι βίαιη ή όχι, ανάλογα με τις περιστάσεις, το χώρο και τα γενεσιουργά αίτια.

Σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, λόγου χάρη, όταν ανάβουν τα αίματα στις κερκίδες μεταξύ οπαδών, ενδέχεται (τι ενδέχεται, λέμε τώρα...) να συμβούν πράξεις βίας. Στον αγωνιστικό χώρο όμως, η ανάλογη κατάσταση προκαλεί απλούστατα μια ανταγωνιστική ένταση, η οποία οδηγεί συνήθως στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή στο να δούμε καλή μπαλίτσα.

Λεξιπλασία που προκύπτει από το ελληνικό ρήμα «έρπω» και την απαρεμφατική κατάληξη («γερούνδιο») της αγγλικής «-ing».

Υποδηλώνει το mode κίνησης «ένα-με-το-χώμα», όπου το υποκείμενο προχωρά μπρούμυτα έχοντας πλήρη επαφή με το έδαφος.

Συναντάται κατά κόρον στον ένδοξο Ε.Σ.