Tagged definitions (300)
Showing 91-100 from 300

1. Η μέγιστη απόσταση στην οποία μπορούν να εκσφενδονισθούν τα θραύσματα της εξερχόμενης λάβας εκ του ηφαίστειου του μπαργαλάτσου κατά την παλινδρόμηση.

2. Χιουμοριστικά, η μέγιστη απόσταση που πρέπει και καλά να κρατήσουμε από έναν γκουρού της μαλακίας, ώστε η επίδραση της μαλακίας του πάνω μας να είναι αμελητέα.

Το λέμε με σκοπό να μοιραστούμε τις κοινές μνήμες που 'χουμε κρατημένες στη βάση δεδομένων του μυαλού μας, από τη γνωστή δράση του συγκεκριμένου μαλάκα, διακωμωδώντας έτσι τη φάση.

Ετς, η αναφορά στον μαλάκα, μας φέρνει πιο κοντά!

Εκτός απο την μηχανική ερμηνεία, με το πίσω κίνηση δηλώνουμε την πρωκτική διείσδυση.
Συνώνυμo και το κερκόπορτα.

Το όνομα Flocafe, αναφέρεται στα καφέ της εταιρείας Flocas (Φλόκας), εταιρείας που τώρα πια έχει απορροφηθεί από τον όμιλο Vivartia.

Ο όρος Flocafe, θα μπορούσε να αποτελεί κωδικοποίηση του όρου στριπτιζάδικο, με παροχή υπηρεσιών φραπέ.

Η συσχέτιση του όρου & της αναφερόμενης σημασίας, βασίζεται στο γεγονός πως, ο όρος Flocafe (Φλοκαφέ=Φλόκας+καφές), παραπέμπει σε παραγωγή φλοκοπόταμου, που παράγεται μέσω διαδικασίας παραγωγής καφέ φραπέ, σε φραπενεία, δια χειρός έμπειρων φραπεδιάρων που φτιάχνουν καφέ, με πιστοποιητικά ποιότητας Φλόκα. Λέμε τώρα!.

Καλή η εμπειρία του καθενός στη Βαράγκειο προσέγγιση, αλλά, άλλη η προσφορά μιας έμπειρης φραπεδιάρας, που έχει:

- την... πεογνωσία.

- το μεράκι και την αγάπη για τη δουλειά της.

- το ενδιαφέρον για την εκπλήρωση των αναγκών των πελατών, με
τον καλύτερο τρόπο.

- τη διαθεσιμότητα χρόνου προκειμένου να στείλει κάποιους στον έβδομο ουρανό της ευδαιμονίας και της απόλαυσης, κλπ.

Ο στόχος εκφοράς του όρου μπορεί να είναι:

- H πρόσδοση διαφορετικής οπτικής στην κατάσταση (δίνοντας της μια χιουμοριστική νότα και προσδίδοντας της, άλλα χρώματα κι αρώματα).

- Η απόκρυψη της ουσίας από λαθρακουστές.

Η εκφορά του όρου δεν δημιουργεί υποψίες, απορίες, διαρροές, στους λαθρακουστές, αλλά απαιτεί συνομιλητή μυημένο στον κώδικα.

Αν όμως αυτός γνωρίζει μεν, αλλά αργεί να συνδεθεί, τότε τον βοηθάμε με έξυπνες λέξεις κλειδιά, με κλείσιμο ματιού και με άλλα κόλπα, από τον κόσμο της νοηματικής.

Χώρα γειτονική του Τσιμπουκιστάν.

Όταν μιλάμε για φοροτεχνικό, μιλάμε για επαγγελματία που προσφέρει υπηρεσίες στους φορολογούμενους, σχετικές με τις φορολογικές τους υποθέσεις, αλλά και για δημόσιο υπάλληλο που είναι αρμόδιος για τον έλεγχο των φορολογικών δηλώσεων και τον καθορισμό του αντίστοιχου φόρου.

Όλα καλά. Μόνο που εδώ, δεν παίζει το παραπάνω job description.

Το πρόσωπο για το οποίο μιλάμε εδώ, μπορεί να μην ξέρει γρί από οικονομικά. Πώς γίνεται;

Γίνεται... Γιατί εδώ... μιλάμε για τη μαστόρα γυναίκα που ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά τα τερτίπια του ανδρικού μορίου, ώστε με διάφορες μαλάξεις και advanced τεχνικές, να μπορεί να απελευθερώσει τον μέγιστο κεφαλικό φόρο κατά τη συνουσία.

Δεν πάει να' ναι ο άλλος εξαντλημένος από την κούραση της μέρας, ή από τις συνεχόμενες επαναλήψεις στο γήπεδο. Ας είναι. Ε και;

Εκεί που τελειώνουν οι άλλες, αυτή ξέρει τον τρόπο και γι άλλες πίστες. Έχει πάντα κι άλλα βέλη στη φαρέτρα για να παρατείνει, την ερωτική απόλαυση.

H κοπελιά δεν είναι τυχαία. Έχει διδακτορικό στο κάμα σούτρα, στο γάμα σούφρα, στο γάμαμουτρα, στο μασάζ στα Γιάννενα, κλπ.

Είναι η... ορθοπεϊκός. Πιάνει ένα απλό μόριο και το κάνει βουκεφάλα, έτοιμο για τη μάχη στα Γαυγάμηλα. Πιάνει ένα παλιοντούφεκο και το κάνει επαναληπτική καραμπίνα. Κι όλα αυτά σεdt.

Με την κλασική έννοια μιλάμε για το σκεύος όπου βάζουμε τα κεριά στην εκκλησία. Με την γκατσμάνειο έννοια, η ποσότητα των κεριών, το σχήμα του κεριού, η φλόγα του, ξυπνάνε σλανγκικούς συνειρμούς στο σεξουαλικό πεδίο. Το κερί λιώνει, αλλά το μανουάλι είναι πάλι εκεί για να υποδεχτεί το επόμενο κερί. Για να μην πολυλογούμε, το μανουάλι είναι ο υποδοχέας της λαμπάδας.

Να μην συγχέεται (τουλάστιχον όχι απαραίτητα) με την μανουέλα και τα κάθε λογής manuals.

Το όπου γη και πατρίς που λένε όσοι δεν θέλουν να στεριώσουν, να προκόψουν και να γίνουν οικογενειόρχεις, αλλά προτιμούν τα one night stand, ή, ελλείψει των πρώτων, τα οne night slang. Συμπληρώνεται από το «αρκεί νά 'χει ψωμί να τρως και μουνί να γαμείς».

Ασίστ: Αυτοκτονημένος.

Ύστερα από παραγγελιά του σλάνγκαρχου GATZMAN δεν μπορώ παρά να ανταποκριθώ σ' αυτήν την συνέχιση της frappé saga.

Κατά το «πρωινός καφές», λοιπόν, το μαγκαζίνο του Αντένα που καθιέρωσαν κυρίως η Ρούλα Κορομηλά και η Ελένη Μενεγάκη, σλανγκίζεται ο «πρωινός φραπές».

Πρόκειται για τον φραπέ που χτυπιέται και σερβίρεται στις πρώτες πρωινές ώρες στα γνωστά ευαγή ιδρύματα από ανασεισιφάλλους, που οσοδήποτε ξανθιές, έχουν πάντως μεγαλύτερο I.Q. από Μενεγάκη και τις όμοιες.

[i]Ιδιαιτερότητες σε σχέση με τον νυχτερινό φραπέ[/i]: Καθώς γίνεται στις πρώτες πρωινές ώρες, έχουν τελειώσει οι περιττές πολυτέλειες και γκλαμουριές, όπως χορευτικά, ποτά με φραπεδιάρες που την έχουν δει Γιαλόμα κ.τ.ό., έχουν φύγει τα ψιμύθια κι οι εξωραϊσμοί, και απομένει γυμνή (pun intended) η παρακμή του φραπενέ. Από την άλλη, το καλό είναι ότι υπάρχει μια επικέντρωση στο φραπέ, χωρίς κανέναν αντιπερισπασμό από κουβεντούλες, πουτά-χουρούς κ.τ.λ. Οπότε για τους ορκισμένους φραπεμανιακούς (με την κακή έννοια) ο πρωινός φραπές αποτελεί απόσταγμα εμπειρίας.

[i]Παρενέργειες[/i]: Μπορεί οι ρουμάνοι (με την ευρεία έννοια) του μαγαζιού να κρίνουν ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μαγαζί και να ανάψουν ξαφνικά τα φώτα. Οπότε να φωραθεί η ανασεισίφαλλος επί το έργον και ο φραπεδόβιος να μην ξέρει πού να κρυφτεί. Καθώς μάλιστα το φραπέ θεωρείται τύποις παράνομη δραστηριότητα (άκουσον άκουσον! Διάγουμε εποχή φραπεαπαγόρευσης!) η δύσμοιρη ανασεισίφαλλος κι ο έκπληκτος παρτενέρ της ενδέχεται να εισπράξουν φαρισαϊκούς αποτροπιασμούς, ή, αντιστρόφως, σκωπτικά χειροκροτήματα για τα φραπε-μεράκια. Γενικά, όχι και ό,τι καλύτερο αυτό το αυξημένο ρίσκο του πρωινού φραπέ.

[i]Πρωινός φραπές και επαγγελματική ζωή[/i]: Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες φραπεδόβιων. Αφενός αυτοί που πάνε από τη νύχτα στο φτωχό πλην τίμιο φραπενείο και την βγάζουν σερί μέχρι το πρωί. Με λίγα λόγια οι καρακαμένοι του κωλομπαρεύειν, το αντίστοιχο των καβουροσλανγκοσαύρων στο σάιτ μας. Αυτοί την άλλη μέρα στην δουλειά ή όπου αλλού είναι ζόμπι. Αφεδύο οι πολύ γιάπηδες φραπεμανιακοί που είτε πάνε νωρίς τη νύχτα στο ίδρυμα στην λογική του «αν κοιμηθώ νωρίς (λέμε τώρα...), θα σηκωθώ νωρίς»... Ή ακόμη καλύτερα, για να γλιτώσουν τις περιττές φιοριτούρες (ποτά-προγράμματα) πάνε στο φραπενείο νωρίς το πρωί, πριν την δουλειά τους. Αυτοί είναι οι φύτουκλες του φραπέ, πάντως η τακτική αυτή δίνει λιγότερο στόχο αν είσαι οικογενειόρχης, αφού γίνεσαι και αντικείμενο θαυμασμού για το πόσο πρωί πας στην δουλειά. Στους τελευταίους, το φραπέ έχει περίπου ό,τι επίδραση έχει γενικά η λεγόμενη πρωϊνή, λίγο μόνο καλύτερο κέφι. Να διευκρινίσουμε, βέβαια, ότι οι οπαδοί του πρωινού φραπέ δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των φραπεδόβιων, αφού η μεσογειακή διαστροφή επιτάσσει κυρίως νυχτερινό φραπέ.

Τέλος, μελετάται από τους σλανγκολόγους αν η έκταση του φαινομένου δικαιολογεί έκφραση «κόψε τον πρωινό», προκειμένου περί του ετεροφραπεδιασμού, κατά το κόψε την πρωϊνή για τον αυτοφραπεδιασμό.

Όπως φαίνεται κι εδώ, ο Δαλάι Λάμα είναι ηγέτης του Λαμαϊσμού (Θιβετιανού Βουδισμού) και αντιπροσωπεύει τη ζωντανή ενσάρκωση μιας μορφής του Βούδα (της μορφής του ελέους).

Ο όρος για τον οποίο συζητάμε εδώ, προέρχεται από παράφραση του ονόματος του Δαλάϊ Λάμα. Ποιον θα μπορούσαμε να αποκαλούμε έτσι;

Θα μπορούσαμε να αποκαλούμε ειρωνικά κάποιον ψωλοπερήφανο, που την έχει δει... και καλά πεφωτισμένος γκουρού, Μέγας Μαγίστρος και Δαλάι λάμα του έρωτα.

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε έτσι σε κάποιον που έχει μεγάλη ιδέα για τις σεξουαλικές επιδόσεις του, που λέει πως τον έχει βουκεφάλα, που λέει πως έχει την... επαναληπτική καραμπίνα, που λέει πως έχει τον... πηδάριθμο, που λέει πως έχει ρίξει τις καλύτερες (γιατί έχει τη... μεθοδολογία), που λέει πως μπορεί να κάνει κάποιον χυλοπιτολήπτη, Δον Ζουάν, κλπ.

Για κάποιον που θεωρεί πως είναι και ο κρότος, ενώ μπορεί, να είναι ο... πρωταθλητής στη χυλόπιτα, κι όσα κι αν λέει να 'ναι ένα παιχνίδι φαντασίας και ματαιοδοξίας.

Το πρώτο κατάστημα έτοιμου καφέ Λουμίδη, άνοιξε το 1919 στον Πειραιά. Το 1926 η φίρμα μετονομάστηκε σε Παπαγάλο Λουμίδη. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν διάφορα άλλα καταστήματα. Το 1955 γίνεται βιομηχανοποίηση του προϊόντος, ενώ το 1987 η εταιρεία εξαγοράζεται από τη ΝΕΣΤΛΕ. Και ο καφές Λουμίδη, συνεχίζει την πορεία του μέσω αυτής.

Ένα από τα αγαπημένα διαφημιστικά σλόγκαν, είναι: «Έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες».

Αυτά με το θεωρητικό πλαίσιο. Προχωράμε στο σλανγκιστικό πεδίο.

O καφές Λουμίδη, παραπέμπει σε φραπέ, που φτιάχνεται από φραπεδιάρα ειδικό (η λέξη «Λουμίδη» περιέχει την κατάληξη -μίδι, που παραπέμπει ηχοποιητικά σε μύδι και φανερώνει πως ο καφές φτιάχνεται δια χειρός, ή ποδός κορασιδος) σε φραπενείομε ποιοτικό τρόπο.

Μιλάμε για ποιοτικό τρόπο, επειδή ο καφές Λουμίδη είναι φημισμένος καφές. Τόσο φημισμένος, όσο φαίνεται να νοηθεί από το αναφερόμενο σλόγκαν της διαφήμισης για τον καφέ Λουμίδη, εκ του οποίου προκύπτει με παράφραση ο όρος «Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες». Αναφερόμαστε σε έμπειρες φραπεδιάρες, γιατί όπως είπαμε ο καφές είναι φημισμένος.

O συγκεκριμένος όρος, εστιάζει στην αξία που έχει η παρασκευή φραπέ, δια χειρός, ή ποδός, έμπειρης φραπεδιάρας.

Αν η μαλακία προσεγγίζει το γαμήσι, τότε η μαλακία που γίνεται από γυναίκα το προσεγγίζει περισσότερο, η μαλακία από φραπεδιάρα ακόμη περισσότερο και η μαλακία από έμπειρη φραπεδιάρα ακόμα περισσότερο.

Πότε εκφέρεται ο όρος;

1. Από θαμώνες φραπενείων. Έχουν δοκιμάσει τέτοιο καφέ. Τον έχουν γευτεί και ξέρουν. Οπότε αν κάποιος δεν τον έχει δοκιμάσει, εκφέρουν τον όρο, με στόχο να του δείξουν, πως όσο καλός κι αν είναι στο φτιάξιμο του φραπέ, δεν φτάνει την επαγγελματία, και ειδικότερα δε φτάνει την φημισμένη επαγγελματία (φημισμένος καφές), που χει μελετήσει διεξοδικά το θέμα και ξέρει απ΄έξω κι ανακατωτά πως να ανάβει κάποιον (βλ. παρ. 1).

2. Επίσης, τη φράση αυτή, μπορούν να την εκφέρουν εξπέρ φραπεδιάρες προκειμένου να ψυλλιάσουν κάποιον για την αξία της υπηρεσίας τους (βλ. παρ. 2).

3. Επίσης η φράση μπορεί να αναφερθεί και στα πλαίσια συνδικαλιστικού αγώνα δυναμικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων, των ακάματων βιοπαλαιστριών του κλάδου των φραπεδιάρων (διεκδικώντας βαρέα ένσημα, κλπ).

Ο όρος δηλαδή, θα μπορούσε νά 'ναι κεντρικό σύνθημα σε πορεία φραπεδιάρων. Θα μπορούσε δηλαδή, να εκφωνείται από ντουντούκες, κλπ, αλλά και να αναγράφεται σε πανό, σε αφίσες, κλπ. (βλ. παρ. 3).

δὸς ἡμῖν σήμερον... (από Vrastaman, 06/05/09)