Tagged definitions (2)
Showing 1-2 from 2

Γνωστό '80's είδωλο, πρωταγωνιστής μιας μεγάλης κολλεκτίβας ελληνικών ταινιών τύπου «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα». Ο πιο γωστός ρόλος του είναι το «αλάνι», μηχανόβιος, σκληρός αλλά ευαίσθητος όταν γνωρίζει τον αληθινό έρωτα.

Ο όρος Γαρδέλης χρησιμοποιείται για μηχανόβιους που κάνουν συνήθως επίδειξη της «ρόδας» τους σε ανυποψίαστες κοπέλες τύπου Σοφίας Αλιμπέρτη (αυτός που μόλις σε έχει πάρει ο ύπνος και κάνει γύρους το τετράγωνο με ταχύτητα λες και παίρνει μέρος σε ράλλυ).

Υπάρχουν πάνω από δυο μεγάλες κατηγορίες φλαταδούρας.

Το λεπόν:

Φλαταδούρα τση γης και τση θάλασσας, ισάδι

• Η στρωτή και χωρίς υψομετρικές διακυμάνσεις, στροφιλίκια ή φουρκέτες χωμάτινη διαδρομή, στην αργκό των αυτομοτάκηδων. Οι φλαταδούρες είναι εύκολες και και ωσεκτουτού θεωρούνται φτούκακα από τους (γουαναμπή και μη) εντουράδες.
• Το ίδιο, στην γλώσσα των αυτοκινητάδωνε, των ποδηλατάδωνε, των δρομέων, ακόμα και των (αν είναι δυναμόν!) σιδηροδρομάδων.
• Ειδική διαδρομή σε ράλι που οδηγείται flat out, δηλαδής: σανίδα , παντόφλα, δίχως αύριο.
• Η νήνεμη και ακυμάτιστη θάλαττα.

Φλαταδούρα τση ανατομίας και του πνεύματος

• Η αβυζαλέα κόντρα πλακέ γκομενίξ.
• Η επίπεδη κοιλιά, το αντίθετο τση πατσοκοίλιας.
• Μειωτικός χαρακτηρισμός για μονοδιάστατα, ρουτινιάρικα, άχρωμα και ξεπλένικα άτομα που διακατέχονται από μικροαστική μιζέρια κι έτσι. Εναλλακτικά, αυτοί που χαρακτηρίζουν τους συνανθρώπους τους έτσι.

Φλαταδούρα ως τεχνικό χαρακτηριστικό

• Το επίπεδο παπούτσι, το αντί-γκαυλοτάκουνο.
• Υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τις επίπεδες τηλεοράσεις από τους ελάστιχους εναπομείναντες μερακλήδες νοσταλγούς των αναλογικών CRT.

Φλαταδούρα τ. κολλήσαμε στα γίδια και τα γίδια

• Η έλλειψη μεταβλητότητας στο ταμπλό του χρηματιστηρίου.
• Η έλλειψη διακύμανσης σε ένα διάγραμμα που απεικονίζει δεδόμενα.

Εκ του αγγλικάνικου *flat *(συγγενεύει ετυμολογικά με το πλατύς) και του γαμοσλανγκοτέτοιου ***–δούρα*** (βλ. σκαταδούρα, φρεσκαδούρα, κ.ταλ.).

Σ.ς.: ο ανά οθόνης ορισμός οφείλει τα μάλα στην ανάρτηση τση Ζαζούλας στα Lexilogia. Ασίστ από Δ.Π.: δεινόσταυρος.