Tagged definitions (543)
Showing 171-180 from 543

Tον ήπιαμε: Πήραμε τον πούλο καθώς πίναμε φραπέ (μπορεί να συμβεί μόνο σε Έλληνες).

Αντί να τον παίρνετε από πίσω, κάντε του μία πίπα. Πίπες Νταϊάνα. Η πρώτη πίπα.

Μονδέρνα παραλλαγή του «Άει γαμήσου». Από τη στιγμή που έγινε κατανοητό πως το τελευταίο δεν αποτελεί κατάρα αλλά ευχή, τα πράγματα άλλαξαν και η βρισιά βρήκε το ανανεωμένο της πρόσωπο. Ειδικά όταν το άτομο προς το οποίο απευθύνεται είναι καμιά παρτόλα ή πράγματι αγάμητη, βδομάδες, μήνες, χρόνια, δεκαετίες.

Υπονοούμενο για ομοφυλοφιλική δραστηριότητα (είσοδος κρεατικού στον οργανισμό). Χρησιμοποιείται συνήθως μετά από κατορθώματα υπερβολικής τύχης ή απλά για πείραγμα.

Όταν τα φαινόμενα απατούν και υπερεκτιμούμε μια κατάσταση, ή ένα πρόσωπο, αλλά στην πραγματικότητα οι συνθήκες βοήθησαν ώστε να κρυφτεί η αλήθεια.

Αφοπλιστική ατάκα απο το νέο ελληνικό κύμα πορνογραφίας, ειπωμένη απο τον ανεπανάληπτο «Γιατρό Ντίνο», στην ταινία «Αθλήτριες, σεξ και ντόπα». Καθώς ο γιατρός ετοιμάζοταν να «καταθέσει» λέει στην γκόμενα: «Έχω μαζέψει πολλά χύσια στα μπαλάκια μου ... θα τα πάρεις με τόκους υπερημερίας!!»

Μετά απο παρατεταμένη σεξουαλική αποχή, το προϊόν της εκσπερμάτισης εξέρχεται του πέους σε μεγάλη ποσότητα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι, λόγω της αποχής, προστίθεται τόκος στα χύσια (που το ποσοστό του επί του αρχικού κυμαίνεται ανάλογα με τις μέρες αποχής), ο λεγόμενος τόκος υπερημερίας.

Χρησιμοποιείται συχνότερα απο φετιχιστές οικονομολόγους. Υποθέτω και απο οικονομόκαυλους.

Λέγεται περιπαικτικά και δηκτικά σε κάποιον από την παρέα που κλάνει χωρίς να χρησιμοποιεί πορδοσιλανσιέ (δηλ. κλάνει ηχηρά).

Στη μορφή: «Αυτός έχει της ψωλής του τον χαβά».

Αναφέρεται σε κάποιον που είναι «κολλημένος» σ' ένα θέμα και δεν ακούει τίποτε άλλο.

Η σταύρωση ως γνωστόν ήταν τρόπος θανατικής καταδίκης και αντιπροσωπεύει το μαρτύριο του Χριστού που ήταν πολύ οδυνηρό, όμως επειδή ο Χριστός είχε όχι απλό δόντι αλλά χαυλιόδοντα, κατάφερε μετά το ξεσταύρωμά του να αναστηθεί και να δώσει ελπίδες στον κάθε ταλαίπωρο πως, ό,τι μαρτύριο και να περνάει, θα καταφέρει να βρει λύτρωση.

Επίσης. είναι τοις πάσι γνωστόν ότι ο κλασσικός έλληνας (δεν γνωρίζω για τις άλλες εθνότητες) είναι ο γαμιάς της γειτονιάς και μπορεί να γαμάει τους πάντες και τα πάντα χωρίς εξαίρεση και φυσικά δεν εξαιρούνται ούτε τα θρησκευτικά πιστεύω. Σ' αυτόν τον τομέα δε, έχει ιδιαίτερη αδυναμία, ξεκινώντας από τους αντιπροσώπους επί γης του θεού που πιστεύει ο καθένας και φτάνοντας μέχρι την κορυφή της ιεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων και των αξεσουάρ (καντήλια, πετραχήλια κλπ.). Αυτό δε, υποδεικνύει πολύ μεγάλη πίστη. Ναι ναι, πολύ μεγάλη πίστη, το έχω διασταυρώσει από γυναίκες του κύκλου που λένε ότι αυτός που υβρίζει την Παναγία και το Χριστό τους αγαπάει πάρα πολύ, γιατί προτιμάει να καλέσει τα θεία παρά τον ακατονόμαστο!

Όταν γαμεί κάποιου το ξεσταύρι, δηλώνει μεγάλη απειλή και ότι θα τον κάνει να μαρτυρήσει της μάνας του το γάλα. Όταν γαμεί το δικό του ξεσταύρι, αναθεματίζει το μαρτύριό του και ελπίζει στη λύτρωσή του.

Ένα απο τα άσχημα είδη κώλου. Παρατηρείται ως επί το πλείστον σε χοντρούς/-ές. Το όνομά του προέρχεται από το κάτω τριγωνικό σχήμα του, που ολοκληρώνεται αριστοτεχνικά με μια μικρή οπή κοντά στην κορυφή του τριγώνου και θυμίζει σε γενικές γραμμές τον «κώλο» της κατσαρίδας. Οι εικόνες που έρχονται στο μυαλό μου μόλις ακούω την λέξη αυτή είναι γεμάτες ιδρωμένους χοντρούς κώλους και άσπρες χεσμένες βράκες...
Γνωστοί κώλοι-κατσαρίδα είναι του χοντρού (Πρέστον) από τη σειρά «Jackass» και του Πιγκουίνου (Ντάνι ντε Βίτο) από το «Batman»..