Tagged definitions (4)
Showing 1-4 from 4

Ως οφείλεται όταν αναφερόμαστε σε έπος, ακολουθεί σεντόνι.

Σημ: εγώ προτιμώ το πιο καλλιτεχνικό Χουλιάδα, εκ του Χούλια η παρθένα -και έτσι το παραθέτω.

Η Χουλιάδα είναι το καινούργιο ανθυποτεράστιο κακ-Ομηρικό έπος, το οποίο το τελευταίο χρονικό διάστημα απασχολεί όλη την ελληνική και όχι μόνο επικράτεια.

Βασική πρωταγωνίστρια:

η μοντέλα - γλαστρίδα – τραγουδιάρα –τιβιπερσόνα – απόλυτη ελληνίδα σταρ - το πολύ οξυζενέ που έριξα στο κεφάλι μου πότισε και το μυαλό μου (λέμε τώρα) Χούλια Αλεχανδράτου.

Συμπρωταγωνιστές (με σειρά που μου έρχονται στο μυαλό):

• Ο «λέω πως είμαι μάνατζερ και αν συνεχίζω να το λέω ίσως το πιστέψουν και οι άλλοι» Μένιος Παπούστης εδώ.
• Ο «γιατί ρε γαμώτο δεν ασχολήθηκαν μαζί μου στα τελευταία καρναβάλια» Ζορό εδώ.
• Η «γιατί ρε γαμώτο δεν φάνηκε η ετικέτα μου στην κάμερα να γίνω και εγώ διάσημη» Σαμπάνια.
• Ο «έγινε η μέση μου ρδελομπού από το μπρος πίσω και αυτή η αχάριστη φώναζε ''πιο δυνατά ρε μαλάκα!''« εκ Γαλλίας Φ20 μαλαπέρδας.
• Ο «αφού βάλω την Χούλια στον σωστό δρόμο θα ανακηρυχθώ εθνικός ευεργέτης» και («αν δεν τα καταφέρω τουλάχιστον θα γίνει ντόρος με το όνομά μου») απελπισμένος πρώην γκόμενος-Σούπερ γκούφι.
• Ο «όπου γάμος και χαρά ο υπερδικηγόρος πρώτος» (δεν βάζω όνομα και λινκ γιατί οι μηνύσεις είναι της μοδός).

Κομπάρσοι:

Όσοι ομιλούν την ελληνική και όχι μόνο γλώσσα.

Ραψωδίες:

Παρότι το έπος αποτελείται από άπειρες ραψωδίες, που η πλήρης καταγραφή τους είναι εντελώς αδύνατη -μιας και κάθε λεπτό που περνάει προστίθεται και κάποια καινούργια- παραθέτω τις πιο επιτυχημένες (σύμφωνα με την έρευνα της Παπαριάς ρισέαρτς):

• Θεϊκός μορφασμός αρχοντομουτσούνας μετά από την αναγγελία της δεύτερης θέσης στα καλλιστεία (από εκεί ορίζεται χρονικά η αρχή του έπους)
• Κάνω ό,τι μπορώ (για να ασχοληθούν μαζί μου), αλλά χάνω απ’ τον Ζορό (είναι φίρμα ο άτιμος ο υπερβρομάρχης)
• Φήμες για την ύπαρξη ροζ βίδεου και εκβιασμός Χούλιας από αγνώστους
• Χούλια μην σκιάζεσαι έρχομαι να σε σώσω: πρώτη εμφάνιση του σούπερ γκούφι (ο πρώην είπαμε)
• Το «ερασιτεχνικό» δωδ βγαίνει στα περίπτερα και πανζουρλίζεται όλη η οικουμένη
• Οργή της καλλιτέχνιδος για την δημοσιοποίηση των προσωπικών της «εμού και του αιδοίου» στιγμών (πρώτη εμφάνιση του υπερδικηγόρου)

• Συνέντευξη ΣΟΚ της καλλιτέχνιδος στην ελληνίδα Όπρα που της ομολογεί (άκουσον άκουσον) πως όλα έγιναν εν γνώσει της!!!! εδώ

  Εντ δε ράψωουντιζ γκόου ον…

Θεωρίες συνωμοσίας:

Υπάρχουν τρεις βασικές θεωρίες συνωμοσίας που αναφέρουν την Χουλιάδα και όλες έχουν σχέση με την κυκλοφορία του επίμαχου δωδ.

• Ο υπεύθυνος που κρύβεται πίσω από την κυκλοφορία είναι ο Γ.Α.Π.. Σκοπός του ήταν να αποπροσανατολίσει τον ελληνικό λαό με σκοπό να περάσουν στο ντούκου τα νέα οικονομικά μέτρα.
• Πίσω από όλα κρύβεται ξένος κυβερνητικός δάκτυλος. Σκοπός (ο οποίος και επετεύχθη θαρρώ) να μας ξεμπροστιάσει λέγοντάς μας, εμμέσως πλην σαφώς, «μην περιμένετε από εμάς να σας πληρώσουμε τα χρέη, αφού εσείς τα τρώτε στην Χούλια και

• (και πιθανότερη κατ’ εμέ) Πίσω από όλα κρύβονται ανταγωνιστές της «Βασίλισσας της πρωινής ζώνης», που είδαν πως το διαζύγιό της πούλαγε σαν τρελό και ανέβαζε τα νούμερα της στα ύψη (εεεε κάπως έπρεπε να το σταματήσουν αυτό).

  ΥΓ: Το παραπάνω αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, ουδεμία ευθύνη φέρω για τυχόν συμπτώσεις με πραγματικά γεγονότα ή πρόσωπα (μην μας πλακώσουν και στις μηνύσεις)

ΥΓ2: το δωδ με τον υποφαινόμενο να παπαρολογεί το παρόν λήμμα από εβδομάδα στα περίπτερα (εν αγνοία μου βέβαια)

ΥΓ3: προσθήκες νέων ραψωδιών δεκτές με μεγάλη χαρά.

Ασίστ: όλοι οι βιόληδες που μου τα έκαναν τσουρέκια τόσο καιρό στην τιβί

(από euripidisk, 18/03/10)

Καθώς η υπερδύναμη τείνει να μεταφερθεί απ' τις ΗΠΑ στην Κίνα, μαζί τείνει να μεταφερθεί κι η αντίστοιχη βλακεία. Έτσι κατά τα αμερικανιά και αμερικλανιά, σχηματίστηκε το «κινεζιά», για να δηλώσει ακριβές υπερπαραγωγές ενός Χόλλυγουντ στα κινέζικα, ή οποιαδήποτε άλλη πατάτα προερχόμενη απ' την Κίνα και ιδίως αντίγραφα κακής ποιότητας. Κι ενώ στο σινεμά τα έργα ενός Γιμού, ενός Καρ Βάι, ενός Ανγκ Λη τίμησαν το είδος του βούξια, ή την βουξιά ελληνιστί, μετά έγινε μανιέρα ένα είδος βουξιών δεύτερης ποιότητας, που συναγωνίζονται τις κακές χολυγουντιάνικες ταινίες.

Χαρακτηριστικά της κινεζιάς στο σινεμά: Οι ήρωες πετάνε, πηδάνε, κάνουνε τούμπες με τέλειο υπερφυσικό τρόπο. Στην αρχή αυτό ήταν μέσα στους κώδικες του βούξια, αλλά μετά έγινε πρόσχημα για να φεσωθούμε. Οι διάλογοι ζηλώνουν την δόξα κάθε Φωσκολιάδας. Μέχρι το τέλος της ταινίας, όλοι οι ήρωες έχουν βρει κάποιον λόγο για να αυτοκτονήσουν μελοδραματικά. Και στο τέλος νικάει κάποιος σαδιστής αφέντης πατέρας, που έχει στο μεταξύ προσφέρει άπλετη ικανοποίηση στον κάθε μαζόχα της ταινίας. Όλα αυτά σε πανάκριβα σκηνικά με τείχη, φανάρια, δράκους, παλλακίδες κτλ. Οι τίτλοι αποτελούν συνήθως ένα συμπίλημα απ' τα παραπάνω.

1. Το παρατσούκλι-σήμα κατατεθέν του Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου****ΙΣΤ', κατά κόσμον Joseph Ratzinger. Προκύπτει από την συγχώνευση του «Πάπας» και της αρχής του «Ράτσινγκερ», που είναι το επίθετό του.

2. To «παραπάτησε» στα λαρισαίικα. Από μακάβριο ανέκδοτο για τον θάνατο της Νταϊάνα.

Trivia: Ο ορίτζιναλ όρος προέρχεται από το όνομα paparazzo, που έφερε ένας φωτορεπόρτερ στην ταινία του Federico Fellini «Dolce Vita» το 1960. Πρόκειται ίσως για την πρώτη ταινία που ασχολείται τόσο εκτεταμένα με το φαινόμενο των παπαράτσι, κι έτσι ο μεγάλος Ιταλός σκηνοθέτης καθιέρωσε τον όρο με τον τσαμπουκά του! (Το όνομα το άντλησε από ένα βιβλίο του Γκήσινγκ).

«Φιλάκι;» με ερωτηματικό/παραινετικό τόνο και με υπόδειξη του πλαϊνού της σιαγόνας, είναι μια σαχλαμαρίτσα που μπορεί κανείς -αρσενικός- να πει για χαβαλέ στο συνομιλητή του -επίσης αρσενικό-, όταν μόλις του έχει κάνει ή πει κάτι που τον έχει εκνευρίσει πολύ (π.χ. χώνεις κάποιον για δουλειά, ή την έχεις βγεις από πάνω με μεγαλείωδη τρόπο σε κάποιο θέμα, γενικά τον έχεις κάνει να φάει ήττα και να σπαστεί με αυτό, και μετά με πολύ γλυκό τρόπο του ζητάς το «φιλάκι» της συμφιλίωσης, και μάλιστα στο συγκεκριμένο σημείο). Είναι αρκετά ηδονικό να το κάνεις μπροστά στη χολωμένη μάπα του άλλου. Αυτή η γλυκούτσικη χειρονομία προέρχεται από την κουλτούρα του γουτσισμού, ενδεχομένως και του παιδαγωγικά απαράδεκτου γουτσισμού μεταξύ γονέων και τέκνων.

Φυσικά, όσοι το λέμε -μεταξύ αυτών και εγώ- πιθηκίζουμε -ακόμη...- το Vinz (Vincent Cassel), που το έλεγε στον Saïd (Saïd Taghmaoui), στο «Μίσος» του Κασοβίτς.

(από xalikoutis, 22/10/09)