Στο ιδίωμα της BDSM κοινότητας είναι η θηλυκότητα αντικείμενο λατρείας από υποτακτικούς σούμπηδες.

  1. Εχτες που ειχα παει στο fetish ball και ειδα την Lola μου γεννηθηκε η εξης απορια: Ας υποθεσουμε οτι ειμαι δηλωνω Αφεντης η Κυριαρχος και βλεπω αυτο το θεικο πλασμα μπροστα μου να μαγευει. Αν εκεινη την στιγμη μου ερθει σαν κεραυνος η επιθυμια να αφεθω στα χερια της θα παψω να ειμαι Κυριαρχος; Και γιατι να μην το κανω οταν εχω μια ΘΕΑ διπλα μου; Προσωπική μου γνώμη - όπως έχω δηλώσει και αλλού: Αν κάτι θέλουμε και με αυτό δεν βλάπτεται κανείς δεν υπάρχει λόγος να αφήσουμε την όποια "ταμπελά" να μας σταματήσει. Είμαστε εδώ γιατί μας αρέσει. Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε το κέφι μας υπακούοντας σε συμβατικότητες τη στιγμή που είμαστε στο χώρο αυτό και τις αποφεύγουμε? την γνωριζεις ως Ελληνάρας...την πολιορκεις ως Αφεντης...χαιροσαστε τον ερωτα σας οπως θελετε εσεις...δεν υπαρχουν περιορισμοι η ταμπελες Δεν καταλαβαίνω γιατί συνδέεται η ομορφιά με την επιθυμία υποταγής ή Κυριαρχίας εν προκειμένω, εφόσον δεν είναι κανένας παγκόσμιος νόμος πως η Κυριαρχία και η υποταγή έχουν άμεση σχέση με το θαυμασμό για την ομορφιά. Σε άλλα υποκείμενα δεν έχουν. Αν λοιπόν εσένα σου βγαίνει έτσι, τότε εξέτασε την πιθανότητα να επιθυμείς τη δική σου υποταγή σε μία γυναίκα Κυριαρχικής ψυχολογίας, που θα σε ελκύει όσο αυτή. (τι μου θύμισες τώρα, έχω διαβάσει "Αφέντρες" να καυχιούνται πως "έσπασαν" Μαστεράδες, και τους έκαναν να κυλιούνται στα πατώματα γι αυτές -με δικά μου λόγια, τα δικά τους ήταν αρκετά πιο άκομψα- πάντα θεωρούσα τέτοιες αυτάρεσκες δηλώσεις γελοίες και υποτιμητικές για το ίδιο άτομο που τις εκφέρει). Σε δεύτερη ανάγνωση, πάντα οι Κυριαρχικές μου κεραίες οσμίζονται ενοχική αντιμετώπιση της υποτακτικής επιθυμίας, όταν διαβάζω κάτι που μυρίζει "παρά τη θέλησή μου". Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Ομορφιά είναι ένα προπέτασμα για την ενοχή νομίζω. Σκέψου κι αυτό. Αν πραγματικά θέλει κάποιος να υποταχθεί, δε χρειάζεται πέπλα. (Εδώ).
    1. Προσευχή στη θεά. Μήτηρ ημών ενσαρκωθείσα επί της γης, 
% δοξασθήτω το όνομα Σου.
      
% Ελθέτω η βασιλεία Σου. 
% Γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν δώμασι και επί σκηνής.
      
% Τον πόνον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον.
      
% Και άφες ημίν τας ανυπακοάς ημών,
      
% ως και ημείς αφίεμεν τοις ορίοις ημών.
      
% Και εισένεγκαι ημάς εις πειρασμόν,
      
% και ουκ αν ρύσαι ημάς από του πονηρού. 
% Αμήν! (Προσευχή τελειωμένων σούμπηδων στη θεά τους εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published

Το θεόμουνο, ο μουνάγγελος, ο καυλάγγελος. Άλλη μια λατρευτική σλανγκιά του σλανγιωτάτου ποιητού Ανδρέου του Εμπειρίκου.

Βλ. επίσης: -μούνα.

«Ωωωωωχ!... Άααααχ!...» έκαμνε συνεχώς και ο θαυμαστής της, τρίβων αδιακόπως την ψωλήν του επί του σφύζοντος προ αυτού ανοικτού μουνέττου, λέγων μεταξύ των στοναχών του γλυκασμού που εδοκίμαζε: «Μουνίτσα μου!... Μικρή μου Μίς:... Αγγελομούνα μου!... Φλώσσυ!... Φλώσσυ!... Μουνάγγελε!... Ψωλέττα μου! Ψωλήνα!...»
(Μέγας Ανατολικός, Κεφ. 13 σ. 38)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified