Χιουμοριστική περιγραφή του αποτελέσματος ενός bug που εμφανιζόταν σε αρκετά πρώιμα τρισδιάστατα PC games. Υπό κάποιες συνθήκες ο playable character μπορούσε να βρεθεί εκτός playable space. Το πως αντιμετώπιζε αυτό το αναπάντεχο γεγονός η τρισδιάστατη μηχανή διέφερε από παιχνίδι σε παιχνίδι.
Στο Hidden & Dangerous ειδικά, συνηθέστερα κατά τη διάρκεια του έρπειν, όταν ο χαρακτήρας συναντούσε τις ραφές των χοντροκομμένων πολυγώνων του εδάφους (που τότε μας φαινόταν φωτορεαλιστικό) κάποιες φορές το χέρι περνούσε πίσω από την επιφάνεια του εδάφους. Από εκείνο το σημείο δεν υπήρχε επιστροφή. Κάθε κίνηση έβαζε το σώμα όλο και πιο μέσα μέχρι που άρχιζε η ελεύθερη πτώση. Αμέσως μετά η μηχανή του παιχνιδιού υπολόγιζε ότι δεν μπορεί να βρίσκεται ο χαρακτήρας εκεί και τον σκότωνε. Αν δεν είχες κάνει save εκεί κοντά είχε πάει χαμμένος ο κόπος σου.
Στο πρώτο Tomb Raider το bug λειτουργούσε λίγο διαφορετικά και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς όφελος του παίκτη, εν είδει cheat. Κολλώντας τη Lara σε κάποια εξωτερική γωνιά, σε κάποιες περιπτώσεις περνούσες τη ραφή. Η μηχανή σε εμφάνιζε αυτόματα στο πλησιέστερο playable σημείο, με τις ίδιες διαστάσεις στον Χ και Υ, αλλά ΠΑΝΩ από το σημείο που δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Άρα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις το bug για να ανέβεις στη στέγη ενός κτηρίου και να τη φέρεις στους κακούς.
Το Operation Flashpoint το πήγε ένα βήμα παρακάτω, ενσωματώνοντας cheat mode που σου επέτρεπε να τηλεμεταφερθείς. Μπορούσες να κολλήσεις στον τοίχο ενός κτηρίου όπου ήταν αμπαρωμένοι οι αντίπαλοι, να δεις τις συντεταγμένες σου και να τηλεμεταφερθείς ένα μετράκι προς το κτίριο. Η μηχανή του παιχνιδιού σε εμφάνιζε πάνω από όποιο αντικείμενο υπήρχε στις συντεταγμένες αυτές (το κτίριο) άρα βρισκόσουν στη στέγη, έτοιμος να αιφνιδιάσεις τον οχτρό.
Το κωλοπαίχνιδο, μια ώρα έρπειν έκανα για να μπω στο σιδηροδρομικό σταθμό απαρατήρητος, και λίγο πριν βάλω τα εκκρηκτικά έπεσα στο σκληρό δίσκο. Και φυσικά είχα κάνει save μια ώρα πριν. Τσάμπα το ξενύχτι...
