Το ποδόσφαιρο, η μπάλα, η μπαλίτσα λέγεται και έτσι λαμβάνοντας την υποκοριστική γαμοσλανγκοτέτοια κατάληξη -ετο (λ.χ. σκοπιά- σκοπέτο, γκόμενα- γκομενέτο- νέτο, πόρνη- πορνέτο κ.τ.ό.), ώστε να συμπίπτει και με το ευγενές θέαμα του χορευτικού μπαλέτου. Λειτουργεί δηλαδή και ως ευφημισμός ή ως και καλούα ξεκάρφωμα όταν λ.χ. οι αγγουριές με τις μπύρες λένε ότι πάνε να δούνε μπαλέτο, εννοώντας μπάλα, ενώ το δόκιμο μπαλέτο είναι και καλά θέαμα για γυναίκες.
Βέβαια, ενίοτε το ποδόσφαιρο γίνεται κυριολεκτικά μπαλέτο, όταν λ.χ. υπάρχουν πολύ χαριτωμένες ντρίπλες, που θυμίζουν χορογραφία (βλ. και χαρακτηρισμό ποδοσφαιριστών ως «μπαλαρινών» στο παράδ. 1), ή όταν η σφυρίχτρα είναι σφυρίχτερμαν. Συναφώς, αποτελεί και παρατσούκλι του ποδοσφαιριστή Σεμπάστιαν Λέτο.
Τρίβιο: Ο Dmitri Shostakovich είχε χαρακτηρίσει το ποδόσφαιρο «μπαλέτο των μαζών» (δες).
1.Μια νύχτα στα …μπαλέτα!
Εκρηκτικές στις αρχές του Β’ ημιχρόνου οι “μπαλαρίνες” του Παναθηναϊκού, συνέτριψαν με σκορ 3-0 τον ΠΑΟΚ σε μια απίστευτη αγωνιστική… (Εδώ).
Στην τηλεόραση μπαλέτο,
όχι τα Μπολσόι,
μπάλα πώς το λένε,
Ζιντάν, Φαν Νιστελρόι.
(Ημισκούμπρια, βλ. μήδι).
Είδαν μπάλα και μπαΛέτο (Εδώ).