Tagged definitions (18)
Showing 1-10 from 18

Έκφραση που σημαίνει βαρεμάρα, πρήξιμο, ενόχληση κτλ. Συνήθως αναφέρεται σε μια υποχρεωτική διαδικασία.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν πάντα υπό και ξαφνικά, εξαιτίας κάποιων αξιωμάτων ή χρημάτων που απέκτησαν κατά τύχη, βγάζουν όλο τους το κόμπλεξ και το παίζουν κάποιοι.

Τις ευχαριστίες μου στον νονό Acg για την ωραία ιδέα!

Η ατάκα προέρχεται από τη γνωστή διαφήμιση της γνωστής εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ.

α)Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για κάποιους ξερόλες, κάποιους WWW, κάποιους πανεπιστήμονες, κάποιους μπουρδολόγους, αερολόγους, κάποιους «φωτεινούς παντογνώστες», κάποιες σοφές κουκουβάγιες, κάποιους μπορόλες, κάποιους συναδέλφους του Θεού σε θέματα που αφορούν γνώση και ικανότητα, κάποιους . Όλα, σύμφωνα με την κομπιουτερική ορολογία), κάποιους γνωστικούς servers. Κάποιους που το παίζουν διανοούμενοι και αισθάνονται σαν το σοφό Σολομώντα, το δρυϊδη Πανοραμίξ, τη θεία Ολγα και τη γιαγιά Ευτυχία. Οι τυπάδες θεωρούν πως επειδή είναι άσσοι στη γνώση και στην εφαρμογή της (περίπτωση: 2 σε 1 και ξερόλες και μπορόλες), οι άλλοι πρέπει να τους βλέπουν ως γνωστικά κέντρα του σύμπαντος.

Οι τύποι λειτουργούν ως υπερέκδοσεις της εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ. Δεν υπάρχει μια έκδοση σε μια χρονική περίοδο (όσοι ξερόλες, τόσες και οι εκδόσεις. Και η καθεμιά «καλύτερη» απ' τις άλλες). Την εγκυκλοπαίδεια αυτή τη συναντάς παντού (π.χ: στην εργασία, στο μετρό, στα μπαρ, στις πλατείες). Δεν της διαφεύγει κανένας τομέας της ανθρώπινης γνώσης, όπως: Πολιτική, οικονομία, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, σεξ, περιβάλλον, υγιεινή διατροφή, γκάτζετς, καψουροτράγουδα, κουτσομπολιό, ό,τι θες. (Όποια πέτρα σηκώσεις θα βρεις, τους τυπάδες από κάτω). Διαθέτει φωνητική υποστήριξη, είναι πάντα μονίμως ενημερωμένη, πάντα παρέχει on line ενημέρωση(εξαιρούνται οι ώρες ανάπαυσης, όπου οι τυπάδες φορτίζουν τις μπαταρίες τους... χα χα χα), ξέρει και τα μελλούμενα και θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτά που περιγράφει στα λήμματα της (και μπορούν να υλοποιηθούν, π.χ.: κατασκευές, επισκευές, κ.λπ.) ως άλλος Κύρος Γρανάζης, αρκεί να μπορούσε να βρει... το χρόνο.

Και όπως όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ, έτσι και η εγκυκλοπαίδεια αυτή είναι τόσο υπερεξελιγμένη, που όταν δεν πας εσύ σ' αυτή, έρχεται αυτή σε σένα, γιατί θεωρεί πως όλοι πρέπει να τη συμβουλεύονται. (Δεν μπορούν οι τυπάδες, να μη συμμετάσχουν σε μια κουβέντα, γι’ αυτό και πετάγονται σαν πούτσες και φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν).
Και μάλιστα θα επιλέξει εκείνη τον «προβληματισμένο» και θα το κάνει αυτό ακόμα και με το έτσι θέλω και στην πιο «κατάλληλη στιγμή».

Αυτά είναι ορισμένα από τα σπέκς αυτής της πανίσχυρης εγκυκλοπαίδειας. Τι να πουν μπροστά της εγκυκλοπαίδειες, που βγαίνουν σε DVD και που θα βγουν σε BLU RAY (αργότερα); Εδώ μιλάμε για 2000 χρόνια ++ (plus plus) μπροστά. Τότε οι παραπάνω τεχνολογίες, θα αναφέρονται στα ψιλά γράμματα και στα πλαίσια αναφοράς στον πολιτισμό των αρχαίων που έζησαν γύρω στο 2.000 μ.Χ.

Οι τύποι αυτοί είναι, ομιλητικοί και φιλικοί και γι’ αυτό ξεγελάνε τους άλλους που στην αρχή τους θαυμάζουν (αφού από τη φύση τους κάνουν εύκολα γνωριμίες και είναι άσσοι στο μπίρι μπίρι). Ωστόσο πολλές φορές οι τυπάδες, μπορεί να σπάσουν τον πάγο και με τη σλανγκική έννοια και να έχουμε ντράβαλα.

Οι τύποι ως άλλοι Μεσσίες, σκορπάνε λύσεις, γνώμες, βελτιώσεις. Πολλές φορές τους πιάνει και το αστυνομικό τους δαιμόνιο α λα Σερλοκ Χόλμς, δαιμόνιο που πολλές φορές αποδεικνύεται δαιμόνιο αστυνόμου Σαΐνη. Έχουν τόσες γνώσεις μέσα στο κεφάλι τους, που ξεχύνονται μόνες τους, δημιουργώντας γνωστικό τσουνάμι, που πνίγει όποιον βρει στο πέρασμα του.

Ενώ οι τύποι, θεωρούν μεγάλη αδυναμία να ρωτήσουν για να μάθουν κάτι, εντούτοις, αν δεν ξέρουν τα απολύτως βασικά σε ένα θέμα, θα προσπαθήσουν να πάρουν στο άψε σβήσε κάποια ελάχιστη πληροφόρηση. Δεν τους ενδιαφέρει, η ουσία ενός θέματος αλλά η αυτοπροβολή τους μέσω οποιουδήποτε θέματος. Γι’ αυτό κι όταν ο άλλος μιλάει, αυτοί σκέπτονται πως θα πάρουν την πάσα. Κατόπιν διακόπτοντας ασύστολα τους άλλους θα κάνουν παιχνίδι. Αποδεικνύονται ικανότατοι σε τέτοιου είδους τερτίπια. Αλί βέβαια σε αυτούς που θα τολμήσουν να διακόψουν τον ειρμό τους.

Επειδή οι τύποι δεν αρκούνται σε αυτά που γνωρίζουν, πρέπει να μάθουν κι άλλα... κι άλλα... κι άλλα, για να μπορούν να μιλάνε οσοδήποτε με οποιονδήποτε, για οτιδήποτε με στόχο να καταπλήξουν τα πλήθη. (Θυμόμαστε, σχετικά την παλιά διαφήμιση του Χρυσού Οδηγού: Που, πως, πόσο, ποιο; Ρώτα το Χρυσό Οδηγό). Για να εμπλουτίσουν τη data base (βάση δεδομένων) τους, διαβάζουν συνεχώς και επί παντός επιστητού. Διαβάζουν ότι τύχει. Δεν έχουν προτιμήσεις. Το καθετί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Επειδή δεν προλαβαίνουν όμως να τα αφομοιώσουν όλα αρκούνται, στα SOS και σε ένα γενικότερο πασάλειμμα! Βέβαια, κάπου κάπου μπερδεύονται και αυτοί και πολλές φορές τα κάνουνρώσικη σαλάτα. Λογικό είναι με τόσες ξέχειλες γνώσεις που έχουν μποτιλιάρει προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον εγκέφαλό τους!.

Πολλές φορές, ο ντάτα μπέης (με την έννοια του άρχοντα των δεδομένων) αρχίζει να μιλάει χωρίς να ξέρει τι να πει. Δεν τους πειράζει αν λένε μαλακίες, αυτό που έχει σημασία γι’ αυτούς, είναι να έχουν πάντα πρόχειρη μια μαλακία για να πουν. Και συνήθως το καταφέρνουν. Έτσι, μιλώντας για τους αδελφούς Μαρξ, μπορεί να πουν πως ο Μαρξισμός δεν πέθανε όπως διατείνονται ορισμένοι, αφού υπάρχει το Μαρξ εντ Σπένσερ!

Πολλοί απ’ αυτούς λειτουργούν ως ατακο-συλλέκτες, που πετάνε ατάκες, για να δημιουργήσουν θόρυβο με στόχο να εντυπωσιάσουν. Έχουν μια ατάκα πρόχειρη για κάθε περίσταση. Το γνωμικό που για ευνόητους λόγους δε χρησιμοποιούν είναι:«Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Έτσι για ότι θέμα και να θες να μιλήσεις, θα προσπαθήσουν να σου φορέσουν τα γυαλιά, αφού εκτός του ότι είναι ξερόλες, είναι ασυναγώνιστοι biri biri makers. Τους ρίχνεις δεκάρικο παίζουν για πενηντάρικο.

Αν το ακροατήριο αποτελείται από αδαείς σε ένα θέμα, αυτοί μπορούν ανετότατα να τους πείσουν. Ωστόσο αυτοί οι ντουρασελ μπορούν να καταντήσουν και κάποιους, κούρασελ. Έτσι είναι ικανοί να κάνουν σε κάποιους, τα νεύρα τσατάλια. Α… όσο για αυτό... Αυτή την ικανότητα την έχουν. Αυτό δεν αμφισβητείται.

Αν στο ακροατήριο υπάρχουν γνώστες... κάποια στιγμή βαριούνται και μπορεί να τους αφήσουν να αγορεύουν. Τότε οι άλλοι μπορεί να αισθανθούν μεγάλοι μαγίστροι και στο τέλος δεν είναι απίθανο να πουν στους πραγματικούς γκουρού:«Κατάλαβες;», εκνευρίζοντας τους όσο δεν πάει. Οι τύποι αυτοί δεν κωλώνουν. Την έχουν δειγκραν γαμάω και αγνοούν τους άλλους χαρακτηριστικά. Αν ωστόσο αντιληφθούν πως δεν τους παίρνει, να το παίζουν ειδήμονες, τότε μέσω διακοπών και μπλά μπλα μπορεί να πάνε την κουβέντα στα δικά τους χωρικά ύδατα.

Η πλάκα βεβαίως, γίνεται όταν δυο τέτοιοι σμίξουν. Τότε δεν είναι απίθανο, ο ένας να αποκαλέσει τον άλλο ξερόλα και μπορόλα.

Πολλές φορές τους βλέπεις στο ρόλο του μαϊντανούκαι του ψώνιου (π.χ.: Θώδη, Ρούλα Βροχοπούλου, Μπεζεντάκου, κ.λπ.) στην TV, που μαζί με ξερομπορόλες πολιτικούς (π.χ.: Παναγιωτόπουλος,Ψωμιάδης,) ωσάν περιφερόμενοι Ιουδαίοι γυροβολάνε από πάνελ σε πάνελ. Είναι περιζήτητοι στα κανάλια γιατί με τσάμπα σενάριο, γεμίζουν τηλεοπτικές τρύπες! Αυτό το ξέρουν καλά οι επίσης παντογνώστες δημοσιοκάφροι και παρουσιαστές (π.χ:Εισαγγελάτος, Χατζηνικολάου, Κακακουνάκης,Μάκης, Αυτιάς, Παπαδάκης, Πρετεντέρης, Μικρούτσικος) που, ωσάν γριές πουτάνες, κινούν τα νήματα καταλλήλως. Δεοντολογία Σχολής γαρ. Έτσι!. Κανένα παράθυρο ξενοίκιαστο. Ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να διαφημιστούν προϊόντα. Και έτσι άπαντες εκ των αναφερομένων είναι ευχαριστημένοι.

Ο γνωστός Λιακό πάλι, έχει καταφέρει χωρίς παράθυρα, μέσω μονόπρακτου, να πείθει τους διάφορους απογοητευμένους (από δουλειά, σχέση, κ.λπ.) πως όλα θα φτιάξουν με τον ερχομό των Ε, που αν έχουν καθυστερήσει να έρθουν, είναι γιατί... οι Νεφελίμ,(βλ.ομάδα Ε) έχουν μπλοκάρει τις επικοινωνίες με το Σείριο και έχουν κατορθώσει σε μυστική αποστολή να χαλάσουν τα διαστημόπλοια των Ε. Έτσ… να μη γίνουν ακόμη τα μελλούμενα, ώστε να πουληθούν ακόμα μερικοί τόνοι βιβλίων.

Ίσως το θέμα σηκώνειγιαλομοθεωρίες.
Oι τύποι-ΔΟΜΗ σπάνια κριτικάρουν τον εαυτό τους. Μπορεί να νιώθουν τεράστια μοναξιά και απόρριψη και ίσως έχουν την ανάγκη να είναι απαραίτητοι, αλλά παρά την κατωτερότητα που ενδεχομένως αισθάνονται πλασάρονται, ως Αϊνστάιν για κάθε γνωστικό χώρο. Πολλές φορές αυτή τους η τάση για ξερολισμό μπλοκάρει την πραγματική μαθησιακή ικανότητα και δυσχεραίνει τη συνεργασία. Στις παραπάνω αντιλήψεις τους φταίει και το οικογενειακό τους περιβάλλον του που δε διέγνωσε από νωρίς αυτή τους την τάση.

Πολλές φορές, όταν κάποιος ξερόλας ακούσει να του λένε, με τρόπο τη φράση: «Μα ποιος είσαι, η Δομή;» δεν πιάνει το δούλεμα και φουσκώνει σα γάλοςγιατί μπορεί να έχει πιστέψει το μύθο του.

Για τα παραπάνω, βλ. Παραδείγματα 1, 2, 3, 4, 5, 6.

β)Η εκφορά της ατάκας γίνεται και στην περίπτωση που εκφράζεται ο θαυμασμός μας για έναν τύπο που αποδεικνύεται
εγκέφαλος, που το μυαλό του ωσάν σκληρός δίσκοςτεράστιας χωρητικότητας περιέχει ένα σωρό αξιόπιστες πληροφορίες σε ένα τομέα ή και σε περισσότερους (σπάνια περίπτωση). Γνωρίζει ουσιώδη και επουσιώδη θέματα, λεπτομέρειες. Χαμός γίνεται. Μια ανεξάντλητη data base το μυαλό του. Μια βιβλιοθήκη με απολύτως ταξινομημένες πληροφορίες και με ωράριο επίσκεψης, όσο τα μάτια του είναι ανοικτά. Θυμόμαστε το έργο «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» με τον Κώστα Βουτσά, όπου σε όλες τις ερωτήσεις, που του έκαναν γνώριζε τα πάντα (βλ. Παράδειγμα 7). Ο τύπος αυτός κάνει update τη database του, μέσω: ενδελεχούς μελέτης, περιήγησης στο internet, προσωπικής εμπειρίας και ερωτήσεων που κάνει σε κάποιους που γνωρίζουν ένα θέμα. Τις πληροφορίες που παίρνει όμως τις επεξεργάζεται κριτικά και τις διασταυρώνει προκειμένου αυτές να είναι έγκυρες και αξιόπιστες.

γ)Εδώ έχουμε την περίπτωση όπου κάποιος, ζηλεύει κάποιον που έχει εμπεριστατωμένη γνώση για κάποιο γνωστικό τομέα ή για κάποιο γνωστικό θέμα (βλ. Παράδειγμα 8)

Σημείωση: Πολλές φορές η εκφορά της ατάκας μπορεί να γίνει απουσία του ανθρώπου-ΔΟΜΗ. Τότε η ατάκα εκφέρεται ως: Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;

Το λέμε όταν κάτι δεν είναι καθόλου επαρκές.

Το λέμε για άτομα που «ξύνονται» (λουφάρουν στη δουλειά), κυρίως για δημοσίους υπαλλήλους.

Το λέμε όταν δεν ξέρουμε ποιος έκανε κάτι (π.χ. κάποια ζημιά).

Το λήμμα βγαίνει από τη γνωστή ιστορία με τον Οδυσσέα και τον Κύκλωπα Πολύφημο.

Ρήμα που χρησιμοποιείται στη νεοελληνική και προέρχεται από το αρχαιοελληνικό κοτώ [κοτώ, δηλ. ρισκάρω - κόττος, ο κύβος, δηλ. το ζάρι]. Κοττίζω, παίζω ζάρια, τζογάρω.

Στα νέα ελληνικά, το ρήμα κοτάω αποδίδεται σε άτομα, τα οποία επιδεικνύουν δειλία και αποφεύγουν την άμεση σύγκρουση, είναι δηλ. άτολμα.

Ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ κότας[ουσ.] και κοτάω [ρ.], πέραν της ορθογραφικής και ηχητικής.

Ευρέως γνωστή και κλασσική έκφραση, που μας λέει το αυτονόητο:

O καθένας μας μπορεί να αναλάβει έναν μόνο συγκεκριμένο ρόλο, όχι πολλαπλούς. Ο παπάς δεν μπορεί να είναι γεωργός, ούτε ο γεωργός να γίνει παπάς.

Πολλές φορές μας ρωτάνε αν έχουμε κάποια συγγένεια με κάποιο άτομο, είτε επειδή μας βλέπουν συχνά μαζί (υποθέτοντας ωστόσο πως μπορεί να 'μαστε φίλοι, γνωστοί, γείτονες, κ.λπ.), είτε επειδή παρατηρούν πως έχουμε συνωνυμία μαζί του, κ.λπ.

Μια απάντηση που περιέχει τον όρο, συγγενείς απ' της συκιάς το γάλα (το γαλακτώδες υγρό που περιέχουν τα ανώριμα σύκα), θυμίζει μεν... τον όρο συγγενείς απ' της μάνας το γάλα... αλλά... αλλά.... αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάνε οι κότες!

1. Όταν εκφέρουμε τον όρο, υποδηλώνουμε εμφατικά και με χιουμοριστικό τόνο, πως δεν υπάρχει καμιά συγγένεια μεταξύ μας (ή αν υπάρχει είναι τόσο μακρινή, ώστε να μη λογίζεται ως συγγένεια), αφού απ' της συκιάς το γάλα μπορεί να πιει οποιοσδήποτε, εν αντιθέσει με το γάλα της μάνας το οποίο παραπέμπει σε αδελφική συγγένεια (ύψιστη μορφή συγγένειας). Για την περίπτωση αυτή, βλ. παράδειγμα 1.

2. Εδώ ο όρος έχει απαξιωτική χροιά και αναφέρεται σε κατ' επίφαση συγγενείς (βλ. παράδειγμα 2).

3. Εδώ ο όρος έχει απαξιωτική χροιά και αναφέρεται σε κατ' επίφαση αδελφικά έθνη. Για την περίπτωση αυτή βλ. παράδειγμα 3.

Συναφής έκφραση: Η μάνα μου κι η μάνα του στον ίδιο ήλιο απλώνανε τα ρούχα τους.

Έκφραση-προτροπή σε φίλο μας προσβεβλημένο από οξεία ξινομουνίαση, αμμομουνίαση αλλά και, διαφορετικά, από άσχημο κόλλημα, σκάλωμα και τα παρόμοια, που δεν του επιτρέπουν να ζήσει τη ζωή του στο φουλ.

Πρόκειται, λογικά, για τον υπερθετικό βαθμό της έκφρασης «ξεκόλλα!». Προσδίδει μια υπερβολή, μια μπηχτή ότι ο συνομιλητής μας πήρε όλη τη ζωή του λάθος και πρέπει ν' αλλάξει ζωή, που λέει και ο ποιητής.