Σλανγκοφωνολογία. Το /j/ είναι το σύμβολο το οποίο χρησιμοποιούμε ενίοτε (και έχει σχεδόν καθιερωθεί) για να περιγράψουμε και να διακωμωδήσουμε ή να σατιρίσουμε την «χωριάτικη» προφορά, την μη «σωστή» δηλαδή, κυρίως την προφορά που έχουν οι κάτοικοι της ΒΔ Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας κά. Μπαίνει μετά το νι και το λάμδα και «μαλακώνει», λιώνει θα λέγαμε, την προφορά τους. Λειτουργεί δηλαδή όπως το «μαλακό σημείο» (ь) των σλαβικών γλωσσών ή όπως το -gn των Γάλλων (πχ στη λέξη oignon, ονιόν = κρεμμύδι).

Έκφραση: «με το νj και το λj».

  1. Κάθε καλοκαίρι που πάει το παιδί στους παππούδες στο Αίγιο, χαλάει την προφορά του και όταν επιστρέφει στο σχολείο όλα τα παιδάκια το κοροϊδεύουνε γιατί μιλάει με το νj και το λj... Τι θα κάνουμε ρε Σταμάτη;...

  2. από μέσα από το σλανγκρ:
    παράλjυτος
    γκλjίτερ
    θα μου τον(j)ιδείς

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Σλανγκ προστακτική του πιάνω, δηλαδή βάζω κάτι στο χέρι μου, στη παλάμη μου, εγχειρίζω, χουφτώνω. Αντί του «πιάσε».

Χρησιμοποιείται με την έννοια του φέρε, προσκόμισε.

Πιάκε 'να μπουκάλι μπύρα απ' την κασόνα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Λάθος προφορικού λόγου, που τείνει να περάσει στην μοντέρνα ελληνική, όπως η αττική σύνταξη για τους αρχαίους ένα πράμα.

Αυτή η γραμματική μορφή νιντζοδιαλέκτου, λόγω τηλεόρασης και συνεντεύξεων αγανακτισμένων νίντζα στις λαϊκές, πέρασε ξανά στο πανελλήνιο. Και το λέω αυτό (το ξανά) διότι αυτού του είδους το λάθος, σαν παραφορά του λόγου ακούγονταν εξ' από ανέκαθεν από κόσμο, που λόγω της ανέχειας δεν είχε την ευκαιρία να τελειώνει το δημοτικό.

Οι νίντζα λοιπόν, δυσκολεύονται να κατανοήσουν την θηλυκή κατάληξη στο α' πληθυντικό αρσενικών, και με μία περίτεχνη νιντζοκίνηση βάζουν την «σωστή» κατάληξη. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο τύπος είναι αρκετά εύηχος, και εύθυμος (π.χ. το πούστηδοι χρησιμοποιείται από πολύ κόσμο και σαν αστεϊσμός, αλλά και γενικότερα ο λανθάνων αυτός τύπος χρησιμοποιείται κατά κόρον και από τους νέους, όπως φαίνεται στα παραδείγματα).

Άλλο αγαπημένο νιντζολάθος (παρόμοιο με του λήμματος), είναι η ακόλουθη σύνταξη: στους τσιγγάνοι, στους γύφτοι, στους μαύροι, στους Αλβανοί. Σύνταξη που κρύβει και λίγη απέχθεια και ξενοφοβία, χρησιμοποιώντας ονομαστική πληθυντικού, αντί για αιτιατική.

..........
Και είναι κι ένα μάτσο πούστηδοι, που θα έλεγε η θεια Μάρω..

................
Είναι πούστηδοι, λεσβίες και ανώµαλοι. Είναι παράξενοι, Είναι αλλόκοτοι. Είναι Queer. Είναι άλλα φύλα συνεχώς. Και αν δεν βρούµε τρόπο να µιλήσου...

...........
Μόνιμη επωδός της, ως κατακλείδα των αποστομωτικών επιχειρημάτων υπέρ Μπούλας, ήταν ότι αυτοί ”οι πούστηδοι που τα λένε αυτά, πρέπει να πλένουν τον στόμα........

.................
αφηστε μας (τους αντριδοι) ησυχους! δεν εχουμε φτιαχτει για να χορευουμε,καθε χορευτης εχει υποπτο παρελθον και μισητο μελλον.ειμαστε αγγουρια γιατι ετσι ...

...........
Τι να κανουμε,εμεις οι αντριδοι ειμεθα ανθρωποι του πνευματος και της γνωσης,και θελουμε να μας καθεστε χωρις να υπαρχει καποιος συγκεκριμενος λογος ...

.........
αμα παψουνε να αεριζονται οι αντριδοι, να δεις ποσο μεθανιο θα γλιτωσει η ατμοσφαιρα. Φασίστρια κότα........

(Από το νετ)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Στη φράση «τους ξηρούς καρποί» βλέπουμε να υπάρχει μια διάσταση στην πτώση μεταξύ επιθέτου (αιτιατική) και ουσιαστικού (ονομαστική), κάτι που προδίδει μια στάση αμφισβήτησης απέναντι στις νόρμες, τονίζει το ανυπότακτο του χαρακτήρα μας και υπογραμμίζει, ότι οι γραμματικοί κανόνες υπάρχουν για να εξυπηρετούν το γλωσσικό ένστικτο και όχι το αντίθετο.

  1. (από ταινία του Χάρρυ Κλυνν, νομίζω την «Και πάσης Ελλάδος»)
    - Γυναίκα, βάλε το βίντεο να παίζει και φέρε και τους ξηρούς καρποί.

βλ. και ξηροκάρπια και παρελκόμενα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified