Στάνταρ απάντηση όταν ακούμε μαλακισμένα υποθετικά σενάρια που ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και του απίθανου. Ειδικότερα αν η φράση περιέχει περισσοτερα απο δύο «θα» η χρήση της έκφρασης είναι επιβεβλημένη. Πιο adult ατάκα απο το «άν είχε η γιαγιά μου ρόδες θα ήταν πατίνι».
- Άν θα κέρδιζα το τζόκερ, θα αγόραζα στάνταρ την καινούργια Lamborghini Murcielago, και θα με έβλεπε με άλλο μάτι η Λίλιαν.
- Ναι, ναι... και αν η γιαγιά μου είχε αρχίδια θα ήταν ο παππούς μου.
Got a better definition? Add it!
Η μεταφορά αυτή λοιπόν χρησιμοποιείται για τους μουνόδουλους, τα όντα που όταν δουν οτιδήποτε θηλυκό γίνονται μπουχοί και το παίρνουν από πίσω. Περιγράφει γλαφυρά την δύναμη της γυναίκας και την επιρροή της πάνω στο ανδρικό φύλο.
Εγώ πάντως το εκλαμβάνω ως εξής: ο άντρας για να ρίξει σεχ θα κάνει ότι πιο μαλακισμένο θέλημα του ζητηθεί από το εν λόγω θηλυκό.
— Πάει και ο Σάκης, τον είδες; Όλα τα ψώνια τις πληρώνει.
— Μουνόδουλος τέζα. Αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το 'χει σύρει...
Βλ. επίσης και το μουνί σέρνει καράβι και το αιδοίο σύρει πλοίο.
Got a better definition? Add it!
Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ένδειας στις οποίες καλείται να επιβιώσει ο σύγχρονος νεοέλληνας, η παραπάνω κλασσική φράση χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά για να δηλώσει το ανέφικτο της συγκέντρωσης ενός ποσού που μας ζητείται για οποιοδήποτε λόγο (για λογαριασμό της ΔΕΗ, εφορία, αγορά ενός καταναλωτικού αγαθού, χαρτζιλίκι κ.λπ.).
Παραδοσιακά, το να εισέλθει κάποιος «εις γάμου κοινωνία» συνεπαγόταν υπολογίσιμες οικονομικές δαπάνες για τα έξοδα της γαμήλιας τελετής και ως εκ τούτου δεν το έπραττε κανείς παρά μόνο εφόσον είχε εξασφαλίσει τα σχετικά κονδύλια ενώ προς τον σκοπό αυτό θυσιάζονταν οι άλλες δαπάνες. Η δε αδυναμία εξεύρεσης του αναγκαίου ποσού, οδηγούσε σε αναβολή του ευτυχούς γεγονότος, και από εκεί προκύπτει και ο ευσεβής πόθος που αποτελεί το λήμμα μας.
Στο γκισέ της ΔΕΗ:
- Αν είχα τα 2,804.56 ευρώ που μου ζητάτε, θα παντρευόμουν.
Got a better definition? Add it!
