"Με την επίσημη ονομασία κωνσταντινάτο, ή κοινώς κωσταντινάτο, φέρεται χρυσό νόμισμα βυζαντινό, ενετικό και κυπριακό, κατά τον Φ. Χάσλουκ, των οποίων ο τύπος μοιάζει με αγιογραφία των Αυτοκρατόρων Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης που ανάμεσά τους φέρεται ο χριστιανικός σταυρός." Από εδώ.

Το κωσταντινάτο, εκτός από την (χρηματική) του αξία έχει και άλλες θαυματουργές ιδιότητες, σύμφωνα με διάφορες λαϊκές δοξασίες (περισσότερα εδώ).

Μεταφορικά αναφέρεται σε πρόσωπα που τους αποδίδεται μεγάλη αξία, όπως στο παράδειγμα που ακολουθεί από το παλιό παιδικό παιχνίδι "γκέο-βαγκέο".

Σας πήραμε, σας πήραμε φλωρί κωσταντινάτο!

Λολοπαικτικώς μπορεί να χαρακτηρίσει καταστάσεις "φλωριάς" ήτοι "γκαίυ-βαγκαίυ".

-Πολύ κουνιέται αυτός. Φλωρί κωσταντινάτο μου φαίνεται!

-Συμφωνώ και επαυξάνω. Είναι και βαρέλι δίχως πάτο!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παράφραση της επιθανάτιας ρήσης του Ιούλιου Καίσαρα, όταν είδε τον στενό φίλο και προτεζέ του Βρούτο μεταξύ των δολοφόνων του.

Λέγεται από μάτσο, ομοφοβικό άντρακλα, όταν ανακαλύπτει ότι ένας υπεράνω πάσης υποψίας επίσης μάτσο και άντρακλας φίλος του, τελικά την σηκώνει την χλαμύδα. Ο πρώτος φίλος είναι φυσικό να αισθάνεται προδομένος, καθώς μαζί είχαν φάει ψωμί κι αλάτι, είχαν πιει το ίδιο κρασί, καψουρεμένοι για τα ίδια γκομενάκια, και τώρα πέφτει απ' τα σύννεφα, γιατί όλα τα κοινά τους οράματα αποδεικνύονται ένα ψέμμα...

- Σου άνοιξα την ψυχή μου, σου είπα για τις γκόμενες που με κατάστρεψαν! Κι εσύ μου αποδείχθηκες ντιγκιντάγκας! Έ όχι, να με προδώσεις κι εσύ ρε Βρασίδα! Όχι κι εσύ με τεκνό Βρούτε!

Κι εσύ τέκνον Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)Κι εσύ με τεκνά Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παροιμία νέας κοπής. Αποδεικνύει περίτρανα στον νεοελληνικό πατρογονόπληκτο πληθυσμό πως τα μεγαλύτερα μυαλά στον κόσμο αυτόν δεν αποκλειόταν να είναι πούστηδοι. Όταν λοιπόν κάποιος μας αμφισβητεί επειδή είμαστε αδερφάρα, οφείλουμε να του απαντήσουμε χρησιμοποιώντας τη ρήση αυτή κι έτσι είναι εγγυημένο ότι θα τον αποστομώσουμε.

Επίσης το λέμε για παρηγοριά όταν, με μεγάλη μας πικρία, διαπιστώνουμε ότι κάποιο είδωλό μας είναι τελικά κι αυτός μεγάλη πούστρα.

  1. - Ρε φίλε, νά' σαι καλά... μπορεί να είσαι μεγάλη αδερφάρα, αλλά αυτό που σκέφτηκες μας έλυσε τα χέρια...
    - Εμ να, για να μη λες. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως κι ο Σωκράτης ο σοφός, πούστης ήτανε κι αυτός.

  2. (πιπίνι σε άλλο πιπίνι)
    - Ρε να πάρει, το ήξερες εσύ ότι ο Σεργιανόπουλος ήταν πούστης;
    - Ε ναι ρε φιλενάδα, τα είπαμε, την έκαιγε τη βάτα ο τύπος, ξεκόλλα!
    - Μα δεν του φαινότανε ρε συ...
    - Μη χαλιέσαι μωρέ, δεν πειράζει, κι ο Σωκράτης ο σοφός πούστης ήτανε κι αυτός!
    - Στο μουνί μου ο Σωκράτης, εμένα ο Σεργιανόπουλος μου άρεσε.

Ο Σωκράτης αποθαρρύνει τον Αλκιβιάδη από τον στρέιτ έρωτα (από Khan, 30/07/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified