Tagged definitions (209)
Showing 181-190 from 209

Νέας κοπής συνώνυμο για το του γλυκού νερού. Εννοείται αυτός που δεν κάνει κάτι σπουδαίο in real life, αλλά κορδώνεται πίσω από την ασφάλεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή ως θρασύδειλος τηλέμαχος. Επίσης, αυτός που δεν έχει βιωματική εμπλοκή σε αυτά που γράφει και αυτός που δεν έχει κινδυνεύσει, ο άκαπνος.

Συνήθη τα μάγκας / νταής / αγωνιστής / επαναστάτης / αντάρτης του πληκτρολογίου, στα οποία θα προσέθετα το αυτοαναφορικό Σλάνγκος του πληκτρολογίου. Γενικότερο είναι το παιδί του πληκτρολογίου. Το τελευταίο το έχω δει και σε προσπάθεια χρήστη που διεκδικεί ότι είναι αληθινός μάγκας παρά την περιστασιακή χρήση του Διαδικτύου σε φράσεις τ. «Τι με πέρασες; Δεν είμαι και κανά παιδί του πληκτρολογίου».

Καψίδι, οι κυριότερες κατηγορίες:

• Ο καΐλας, ο σε σημείο απόλυτης εξαθλίωσης καμένος με online γκέημινγκ,
• Στην αργκό των φρουτακίων, το ζόμπι, ο ρανίδας, αυτός που στεγνώνει με τις ώρες μπροστά από τον κουλοχέρη,
• Ναρκοσλανγκιά για το τελειωμένο αρρωστάκι,
• Η κάθε ψυχαναγκαστική και συνήθως πολύωρη ενασχόληση, καμενιά ή πώρωση με κάτι.

Το καψίδι έχει συχνά ολέθριες συνέπειες, sans plaque: άλλοι αφήνουν την τελευταία τους πνοή στο πληκτρολόγιο μετά από 72 ώρες συνεχούς Diablo, άλλοι βιάζουν και σκοτώνουν την μάνα τους όταν αυτή επιχειρεί να τους πάρει το Call of Duty.

Ο καμένος μικρομπλογοτέχνης που ξημεροβραδιάζεται με το εξυπνόφωνο ανά χείρας τουιτάροντας δίχως αύριο. Πρόκειται για πρόσφατο φαινόμουνο, καθώς το πρώτο κελάηδισμα έβερ τοιουτίστηκε το 2006 εν είδει σουμουσού. Έκτοτε οι τουιτεράδες αυξήθηκαν και πλήθυναν εκθετικά και πλέον ευθύνονται για το τιττύβισμα και το τιττιττύβισμα (re-tweet) εκατομμυρίων πληροφοριώνε και παραπληροφοριώνε σε όλο τον γλόμπο σε πραγματικό χρόνο. Πέραν της ψώρας που τα διακρίνει, τα τσίου έχουν εξελιχθεί σε σημαντικό εργαλείο μάρκετινγκ, προπαγάνδας, δημοσίων σχέσεων αλλά και κοινωνικών εξεγέρσεων (βλ. αγανακτίστας, αραβικές ανοίξεις, Ιράν, Κίνα και δεν συμμαζεύεται).

Οι τουιτεράδες βρίσκονται στην μπούκα όχι μόνο απολυταρχικών καθεστώτων (π.χ. το 2010 η κινεζούλα τουιτερού Cheng Jianping καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα για κάποιο ατυχές της κρα) αλλά και δυτικοευρωπαϊκών τοιούτων (το 2011 ο David Cameron ως νέος Δημήτρης Μαρούδας απείλησε να μπλοκάρει το τιτιβιστήριο κατά την διάρκεια ταραχώνε).

Α, ας προβώ και στο αναμενόμενο νεοφιλελέ τσίγκλισμά μου (όχι Βράστα, μηηηηη!!!): η εταιρεία Twitter έχει περίπου 2.256 λιγότερους υπαλλήλους από την παλιά ΕΡΤ· #diedwste.

Ο παγκοσμίου φήμης άγνωστος.

1. Χρησιμοποιούμε τον όρο κυρίως για κάποιον ο οποίος κάνει μια αξιομνημόνευτη πράξη, αλλά όταν ψάχνουμε να δούμε ποιος κρύβεται πίσω από αυτήν την πράξη, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για κάποιον παντελώς άγνωστο, τόσο ώστε δύσκολα μπορεί να του αποδοθεί ευθύνη για την πράξη. Λ.χ. γράφεται ένα σημαντικό ή προκλητικό άρθρο σε ένα έντυπο και όταν ψάχνουμε ποιος είναι ο προκλητικός συντάκτης, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για κάποιον τελείως ασήμαντο, οπότε το κείμενο εγείρει πρόβλημα ως προς την πατρότητά του. Επίσης, σε κοινωνικά μήδια ή άλλα σάιτ του Διαδικτύου, κάποιος που κάνει προκλητικά σχόλια, χωρίς να έχει μια σταθερή ταυτότητα- λογαριασμό, ώστε να μπορεί να έχει κάποιο είδος διαδικτυακής υπευθυνότητας σε βάθος χρόνου. Σε παρόμοιες περιπτώσεις, το να είναι κάποιος πουθενάκιας γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης με την έννοια ότι οι πουθενάκηδες χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση συμφερόντων ή απλώς προκλήσεων, χωρίς να υπάρχει υπευθυνότητα.

2. Ο τίποτας ή ανθυποτίποτας, ο παντελώς ασήμαντος. Και εδώ όμως η έκφραση χρησιμοποιείται διαλεκτικά ή για κάποιον που κάνει μια σημαντική πράξη ή έχει μια σημαντική εξέλιξη ενώ ήταν ασήμαντος στο παρελθόν. Βλέπουμε δηλαδή κάποιον αίφνης να γίνεται διάσημος και αξιόλογος, έχοντας έρθει από το πουθενά, ουρανοκατέβατος. Ή για κάποιον που έχει έναν σημαντικό τίτλο ή θέση, ενώ στην ζωή του δεν κάνει τίποτα, και εδώ που τα λέμε, ίσως αυτό να είναι και το μυστικό του χάρη στο οποίο προόδευσε.

3. Μπορεί να είναι και ο πουθενάς με την έννοια αυτού που δεν τον βρίσκεις ποτέ στο πόστο του.

Ο κολλημένος σε παρωχημένες ιδέες, που παρουσιάζει μια ψυχαναγκαστική επαναληπτικότητα, λέγοντας ξανά τα ίδια και τα ίδια. Βλ. και κολλάει η βελόνα, βάζω την κασέτα.

Πάσα (Δ.Π.): Gatzman.

ε. Συμπαθής μερίδα αργόσχολων που ασχολούνται μετά μανίας με διαδικτυακές συζητήσεις. Είναι οι λεγόμενοι «μοντέρνοι καφενόβιοι», μιας και το στιλ και η ηλικία τους εμποδίζει να συχνάζουν στα πραγματικά καφενεία. Συνήθως επιλέγουν forum που υπάρχει ευρύ αναγνωστικό κοινό και μπαίνουν σε συζητήσεις απρόσκλητοι, κοινώς πετάγονται σαν πορδές, με σκοπό να σατιρίσουν, να εκφράσουν απόψεις περί παντός επιστητού και να κάνουν κριτική στους πάντες και τα πάντα, εκτός φυσικά από τον εαυτό τους. Σε αυτό συνηγορεί και η ασφάλεια του ίντερνετ, μιας και αν τολμούσαν αυτά να τα κάνουν δια ζώσης, θα εκτίθονταν σε κίνδυνο. Συγγενεύουν επίσης στενά με τον όρο «troll» αλλά και «τζάμπα μάγκας».

Ο λαλίστατος που αυτά που λέει προκαλούν λολ, ο λολαδερός. Από το ιδίωμα του Φέισμπουκ.

Κάποια κλικ πιο λούζερ από τον καλημεράκια εκεί έξω στην πραγματική ζωή, ο οποίος τουλάστιχον γνωρίζει το αντικείμενο της καλημέρας του, -ακόμη κι αν όχι με την ζητούμενη βιβλική έννοια-, και το συναναστρέφεται, είναι ο διαδικτυακός καλημεράκιας.

Δύο μεγάλες κατηγορίες:

1. Στο Facebook, ο θαυμαστής χρήστριας που της στέλνει κάθε πρωί καλημέρα με πιμί και την στοκάρει. Μπορεί για διάφορους λόγους (απόσταση, έλλειψη οικειότητας, χυλόπιτα) να μην είναι δυνατή η λάιβ συναναστροφή, οπότε συχνά παγιώνεται μία στάνταρ σχέση καλημεράκια και αντικειμένου του πόθου του (σπανιότερα και μεταξύ γυναίκας καλημεράκια και άντρα, μεταξύ γκέι, κρυπτογκέι, απλώς φίλων κ.ο.κ.). Ο τοιούτος καλημεράκιας συχνά γίνεται και καλησπεράκιας και νεο-καληνυχτάκιας.

2. Στο Facebook, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και σε φόρα, αυτός που ανοίγει μια μέρα με καλημέρες ακολουθούμενες συχνά από πολλά θαυμαστικά/ αποσιωπητικά. Σε ένα φόρουμ λ.χ., αυτό μπορεί να γίνει εντός ενός θρεντ που το παρακολουθεί λίγο πολύ το ίδιο γνωστό διαδικτυακώς παρεάκι. Στο Φέισμπουκ απλώς με αναρτήσεις στο πάλαι ποτέ ντουβάρι και νυν χρονολόγιο, που θα τις δουν όλοι. Ο καλημεράκιας συνήθως είναι κουλ τύπος, δεν ενοχλεί και κανέναν με αυτό που κάνει, μερικές φορές υπέρ το δέον ρομαντικός, και για αυτό άξιος καγχασμού. Ειδικά αν συνοδεύει την καλημέρα με ψυχανάλατα μήδια.

Γενικότερα, σε κενωνίες, όπως η ελληνική, όπου η ευγένεια θεωρείται αδυναμία, το να λες πολλές καλημέρες δίνει λαβή να σε θεωρήσουν για λούζερ, αφού δείχνεις ότι εσύ έχεις ανάγκη την παρέα των άλλων αντί για το αντίστροφο, ότι είσαι τύπος «παίξτε με κι εμένα» ή τύπα «οι άντρες με περνούν μαμά». Ασφαλώς, έπαιξαν τον ρόλο τους και οι πρακτικές διαδικτυακών καλημεράκηδων που μετέφεραν στο Φεϊσμπούκ τα κατορθώματα των ιν ρήαλ λάηφ καλημεροκαληνυχτάκηδων. Για τους παρόμοιους έχουν βγει και ορισμένες κανείς δεν γάμησε θυμοσοφίες νέας κοπής, όπως:

- Με καλημέρες κανείς δεν γάμησε
- Με like κανείς δεν γάμησε.
- Με «σε ευχαριστώ για την αποδοχή κούκλα» κανείς δεν γάμησε.
- Με πόουκ κανείς δεν γάμησε (σ.ς.: ακόμη κι αν ἐζμπρωξε).

Η μεγαλύτερη ξευτίλα βέβαια είναι όταν ο καλημεράκιας διαπομπεύεται από την καλή του δημοσίως, πράγμα που αποτελεί όχι σπάνια κατάληξη.

Πάσα: Vardar.

1. Τελικα θα γινω ο καλημερακιας του forum! Εχω 4/5 τις τελευταιες ημερες..... Καλημερα σε ολους λοιπον!!!! (Από φόρουμ).

Απόφοιτος Πληροφορικής και λοιπών συναφών τεχνολογικών σχολών που ασχολείται με κάθε λογής σήμα: ψηφιακό, αναλογικό, στοχαστικό, επεξεργασία εικόνας κλπ, όλα εντάσσονται στον ευρύτερο τομέα στον οποίο μπορεί να δραστηριοποιείται ένας σηματάς που σέβεται τον εαυτό του.

Μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικάνικου cracker, το οποίο έχει επίσης μεταφραστεί από το Δελτίο Επιστημονικής Ορολογίας & Νεολογισμών, τ. 9-10 (Ακαδημία Αθηνών, 2009) ως δικτυοκαταστροφέας. Εδώ προτείνονται ακόμη οι όροι κυβερνοπειρατής και ηλεπειρατής με τον χακερά να μεταφράζεται αντιστοίχως ως κυβερνωρύχος.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όπως διαβάζουμε εδώ, «ο περισσότερος κόσμος αποκαλεί λανθασμένα “χάκερς”, αυτούς που προβαίνουν σε κακόβουλες πράξεις μέσω του Διαδικτύου». Κακώς!

Μη μπερδεύεστε! Στην πραγματικότητα υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες «χρηστών που προβαίνουν σε παράνομες πράξεις: Ένας “χάκερ” είναι εκείνος που ενδιαφέρεται έντονα για τις μυστικές και “κρυφές” λειτουργίες οποιουδήποτε λειτουργικού συστήματος υπολογιστή. Στη πλειοψηφία των περιπτώσεων οι “χάκερς” είναι προγραμματιστές και για αυτό το λόγο έχουν εκτενή και σε βάθος γνώση των λειτουργικών συστημάτων και των γλωσσών προγραμματισμού. Προσπαθούν να ανακαλύψουν τα “κενά” στα συστήματα υπολογιστών καθώς και τους λόγους ύπαρξης αυτών των “κενών”. Οι “χάκερς” αναζητούν σταθερά πρόσθετη γνώση, μοιράζονται ελεύθερα ότι έχουν ανακαλύψει και ποτέ δεν καταστρέφουν δεδομένα σκοπίμως.

Ένας “κράκερ” είναι εκείνος που διεισδύει ή διαφορετικά παραβιάζει την ακεραιότητα συστήματος απομακρυσμένων μηχανημάτων, με κακή πρόθεση. Έχοντας αποκτήσει παράνομη πρόσβαση, οι “κράκερς” καταστρέφουν σημαντικά δεδομένα, αποτρέπουν την εξυπηρέτηση των νόμιμων χρηστών ή προξενούν σοβαρά προβλήματα στα θύματά τους. Οι “κράκερς” χαρακτηρίζονται γενικά από κακόβουλες πράξεις».

Περιττό να πούμε ότι πολλοί αμφισβητούν αυτήν την ηθικιστική διχοτόμηση μεταξύ γκουντ γκάιζ- χακεράδων και μπαντ γκάιζ- κρακεράδων, -η οποία έχει γίνει ακριβώς για να βγάζει λάδι τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως χάκερζ-, και εκδέχονται τους χακεροκρακεράδες ως σύγχρονους κλεφταρματολούς ένα πράμα που μεταπηδούν με ευκολία από το θεμιτό στο αθέμιτο ή από το νόμιμο στο παράνομο, καθώς όλοι οι αρματολοί όπως και όλοι οι αμαρτωλοί είναι από το ίδιο χαρμάνι.